ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ένας Βενετσιάνος... στη Θεσσαλονίκη

O Marco Della Puppa άφησε τη Βενετία και ακολουθώντας την καρδιά του έκανε μία νέα αρχή στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα, έχοντας αναλάβει τη θέση του γενικού γραμματέα του Ελληνοϊταλικού Επιμελητηρίου μιλάει γα τη διαδρομή του.

 15/01/2020 15:27

Ένας Βενετσιάνος... στη Θεσσαλονίκη
O Marco Della Puppa γενικός γραμματέας του Ελληνοϊταλικού Επιμελητηρίου της Θεσσαλονίκης

Έλενα Αποστολίδου

O Marco Della Puppa άφησε τη Βενετία και ακολουθώντας την καρδιά του έκανε μία νέα αρχή στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα, 20 χρόνια μετά και έχοντας αναλάβει καθήκοντα γενικού γραμματέα του Ελληνοϊταλικού Επιμελητηρίου της Θεσσαλονίκης, μιλάει στη "Θ" για την πόλη όπου δημιούργησε τη δική του οικογένεια και τον επαγγελματικό του ρόλο που συνδυάζει ιδανικά τις δυο χώρες.

Πώς πήρατε την απόφαση να έρθετε στη Θεσσαλονίκη;

Ήρθα πριν από 20 χρόνια στη Θεσσαλονίκη για διακοπές, να δω κάποιους φίλους και στην παρέα υπήρχε μία κοπέλα με την οποία η γνωριμία αυτή κράτησε για αρκετό διάστημα και κάπως έτσι αποφασίσαμε να έρθω στην Ελλάδα και να ζήσουμε μαζί. Ήμουν 30 χρόνων και βρισκόμουν σε μια περίοδο που ήθελα να αλλάξω περιβάλλον και πήρα πιο εύκολα την απόφαση για τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου. Στην αρχή υπήρξαν δυσκολίες, κυρίως στη γλώσσα, αλλά ευτυχώς όχι με τη γυναίκα μου, που έχοντας σπουδάσει ιταλική φιλολογία μπορούσα τουλάχιστον να συνεννοηθώ και υπήρξε πολύ υποστηρικτική. Μου αρέσει η Θεσσαλονίκη και κυρίως η θάλασσα της, που με βοήθησε στην προσαρμογή μου, όπως και οι Ιταλοί που είχα γνωρίσει στην πόλη και με τη βοήθεια τους ξεκίνησα την επαγγελματική μου διαδρομή στην Ελλάδα, πρώτα στο ιταλικό εστιατόριο «Mare e Monti» στο Πανόραμα και έπειτα σε μια αντιπροσωπεία με πλακάκια και είδη υγιεινής.

Και μέσα από αυτούς τους ανθρώπους ξεκίνησε και η συνεργασία σας με το Ελληνοϊταλικό Επιμελητήριο της Θεσσαλονίκης;

Το 2004 ο γενικός γραμματέας του Επιμελητηρίου είχε ανάγκη από ένα πρόσωπο που να διαχειρίζεται κάποια προγράμματα, η πρόταση ήταν πολύ καλή γιατί ουσιαστικά θα δούλευα από την Ελλάδα για την Ιταλία και στην πραγματικότητα μου άνοιξε το δρόμο και την όρεξη να παραμείνω στη χώρα. Το 2008, μετά την αποχώρηση του γενικού γραμματέα, μου προτάθηκε να αναλάβω τη θέση και μέσα από όλες τις διαδικασίες που προβλέπονται, ορίστηκα νέος γενικός γραμματέας του Ελληνοϊταλικού Επιμελητηρίου, όπου βρίσκομαι μέχρι σήμερα. Στο μεταξύ, αυτά τα χρόνια έκανα τη δική μου οικογένεια στη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκαν τα δυο μου παιδιά, η Άννα Μαρία και ο Στέφανο.

Ποιος είναι ο ρόλος του Ελληνοϊταλικού Επιμελητηρίου;

Ο κύριος σκοπός του Επιμελητηρίου είναι να βοηθήσουμε τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών μέσα από διάφορα εργαλεία, εκθέσεις, επαφές κτλ. Μην ξεχνάτε ότι η παρουσία των ιταλών επιχειρηματιών στη Θεσσαλονίκη είναι ιστορική, από τις αρχές του 1900. Στην πραγματικότητα είμαστε ένα διμερές επιμελητήριο, δηλαδή, όπως βοηθάμε τις ιταλικές εταιρείες εδώ στην Ελλάδα, βοηθάμε και τους Έλληνες να δραστηριοποιηθούν στην Ιταλία. Το μεγαλύτερο κομμάτι της δραστηριότητάς μας εστιάζεται στο εμπορικό κομμάτι. Τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση το Επιμελητήριο βρήκε τρόπο να εκπαιδεύσει το προσωπικό σε προγράμματα της Ε.Ε. και ασχολούμαστε με διάφορους κλάδους όπως ο τουρισμός, η γαστρονομία και η επιχειρηματικότητα και εκεί επιδιώκουμε να παίξουμε μεγάλο ρόλο. Η Θεσσαλονίκη έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα με την έννοια της γεωγραφικής της περιοχής, τη θέση της στα Βαλκάνια και της γειτνίασής της με την Τουρκία. Πρέπει να λειτουργήσει ως επιχειρηματικός κόμβος, όχι μόνο για ελληνικές αλλά και διεθνείς εταιρείες, αλλά βλέπω πως παρόλο που η περιοχή της είναι στρατηγικής σημασίας, οι κυβερνήσεις δεν έχουν επενδύσει σοβαρά σ’ αυτήν.

"Προέρχομαι και από μια πόλη

όπου δεν υπάρχουν αυτοκίνητα 

αλλά... γόνδολες και η μόνη κίνηση 

που έχουμε είναι όταν, ως πεζοί στο δρόμο,

δεν μπορούμε να περπατήσουμε 

από τους πολλούς τουρίστες. 

Επίσης, με δυσκόλεψε ο ρυθμός ζωής, 

ότι όλα ξεκινούν μετά τις 9 με 9:30 το πρωί"



Πως είναι η Θεσσαλονίκη με τη ματιά ενός Βενετσιάνου;

Κοιτάξτε, τα δύο πρώτα χρόνια που ήρθα δεν μπορούσα να καταλάβω όλο αυτό που γίνεται με τα αυτοκίνητα και τη στάθμευση χωρίς κανόνες. Βέβαια, προέρχομαι και από μια πόλη όπου δεν υπάρχουν αυτοκίνητα αλλά... γόνδολες και η μόνη κίνηση που έχουμε είναι όταν, ως πεζοί στο δρόμο, δεν μπορούμε να περπατήσουμε από τους πολλούς τουρίστες. Επίσης, με δυσκόλεψε ο ρυθμός ζωής, ότι όλα ξεκινούν μετά τις 9 με 9:30 το πρωί. Από την άλλη πλευρά, αγαπάω τον τρόπο που οι Έλληνες αντιμετωπίζουν τη ζωή, είναι διαφορετικός από εκείνον της Βόρειας Ιταλίας. Εδώ, δουλεύουμε σκληρά, αλλά μετά τη δουλειά μπορεί κάποιος να διασκεδάσει. Φυσικά μου αρέσει το κλίμα της χώρας, η Χαλκιδική αλλά και τα βουνά της Ελλάδας.

Μου λέγατε πως οι πινακίδες στους δρόμους σας βοήθησαν να μάθετε την ελληνική γλώσσα.

Ακριβώς (γέλια). Πιστεύω ότι για έναν Βενετσιάνο που ασχολείται με τον τουρισμό, δεν είναι πολύ δύσκολο να μάθει μια ξένη γλώσσα. Με βοήθησαν οι υπότιτλοι στην τηλεόραση, αλλά και οι ταμπέλες στο δρόμο, όπου άρχισα να τις διαβάζω, έμαθα το αλφάβητο και μέσα σε έξι μήνες μπορούσα να επικοινωνήσω. Μου πήρε βέβαια συνολικά δυο χρόνια για να πω ότι μιλάω καλά τη γλώσσα. Ακόμα και τώρα που πολλές φορές η γυναίκα μου κάθεται με τα παιδιά μας όταν εκείνα διαβάζουν γραμματική, ακούω τους κανόνες και προσπαθώ να διορθώσω κάποια λάθη που κάνω.

ID:

  • Ο Marco Della Puppa γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βενετία.
  • Λίγο πριν τα 30 του χρόνια αποφάσισε να αφήσει τη Βόρεια Ιταλία και να εγκατασταθεί για λίγο διάστημα στη Θεσσαλονίκη, που πλέον έγινε το σπίτι του, αφού εδώ δημιούργησε τη δική του οικογένεια και δραστηριοποιείται επαγγελματικά.
  • Από το 2004 εργάζεται στο Ελληνοϊταλικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης και από το 2008 το υπηρετεί από τη θέση του γενικού γραμματέα.
  • Ο κυριότερος σκοπός του Ελληνοϊταλικού Επιμελητηρίου είναι η ανάπτυξη των σχέσεων και των επαφών, ανάμεσα στις δυο χώρες, προωθώντας ειδικότερα τις επιχειρηματικές σχέσεις


*Δημοσιεύτηκε στη "Θ" στις 9.1. 2020

O Marco Della Puppa άφησε τη Βενετία και ακολουθώντας την καρδιά του έκανε μία νέα αρχή στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα, 20 χρόνια μετά και έχοντας αναλάβει καθήκοντα γενικού γραμματέα του Ελληνοϊταλικού Επιμελητηρίου της Θεσσαλονίκης, μιλάει στη "Θ" για την πόλη όπου δημιούργησε τη δική του οικογένεια και τον επαγγελματικό του ρόλο που συνδυάζει ιδανικά τις δυο χώρες.

Πώς πήρατε την απόφαση να έρθετε στη Θεσσαλονίκη;

Ήρθα πριν από 20 χρόνια στη Θεσσαλονίκη για διακοπές, να δω κάποιους φίλους και στην παρέα υπήρχε μία κοπέλα με την οποία η γνωριμία αυτή κράτησε για αρκετό διάστημα και κάπως έτσι αποφασίσαμε να έρθω στην Ελλάδα και να ζήσουμε μαζί. Ήμουν 30 χρόνων και βρισκόμουν σε μια περίοδο που ήθελα να αλλάξω περιβάλλον και πήρα πιο εύκολα την απόφαση για τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου. Στην αρχή υπήρξαν δυσκολίες, κυρίως στη γλώσσα, αλλά ευτυχώς όχι με τη γυναίκα μου, που έχοντας σπουδάσει ιταλική φιλολογία μπορούσα τουλάχιστον να συνεννοηθώ και υπήρξε πολύ υποστηρικτική. Μου αρέσει η Θεσσαλονίκη και κυρίως η θάλασσα της, που με βοήθησε στην προσαρμογή μου, όπως και οι Ιταλοί που είχα γνωρίσει στην πόλη και με τη βοήθεια τους ξεκίνησα την επαγγελματική μου διαδρομή στην Ελλάδα, πρώτα στο ιταλικό εστιατόριο «Mare e Monti» στο Πανόραμα και έπειτα σε μια αντιπροσωπεία με πλακάκια και είδη υγιεινής.

Και μέσα από αυτούς τους ανθρώπους ξεκίνησε και η συνεργασία σας με το Ελληνοϊταλικό Επιμελητήριο της Θεσσαλονίκης;

Το 2004 ο γενικός γραμματέας του Επιμελητηρίου είχε ανάγκη από ένα πρόσωπο που να διαχειρίζεται κάποια προγράμματα, η πρόταση ήταν πολύ καλή γιατί ουσιαστικά θα δούλευα από την Ελλάδα για την Ιταλία και στην πραγματικότητα μου άνοιξε το δρόμο και την όρεξη να παραμείνω στη χώρα. Το 2008, μετά την αποχώρηση του γενικού γραμματέα, μου προτάθηκε να αναλάβω τη θέση και μέσα από όλες τις διαδικασίες που προβλέπονται, ορίστηκα νέος γενικός γραμματέας του Ελληνοϊταλικού Επιμελητηρίου, όπου βρίσκομαι μέχρι σήμερα. Στο μεταξύ, αυτά τα χρόνια έκανα τη δική μου οικογένεια στη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκαν τα δυο μου παιδιά, η Άννα Μαρία και ο Στέφανο.

Ποιος είναι ο ρόλος του Ελληνοϊταλικού Επιμελητηρίου;

Ο κύριος σκοπός του Επιμελητηρίου είναι να βοηθήσουμε τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών μέσα από διάφορα εργαλεία, εκθέσεις, επαφές κτλ. Μην ξεχνάτε ότι η παρουσία των ιταλών επιχειρηματιών στη Θεσσαλονίκη είναι ιστορική, από τις αρχές του 1900. Στην πραγματικότητα είμαστε ένα διμερές επιμελητήριο, δηλαδή, όπως βοηθάμε τις ιταλικές εταιρείες εδώ στην Ελλάδα, βοηθάμε και τους Έλληνες να δραστηριοποιηθούν στην Ιταλία. Το μεγαλύτερο κομμάτι της δραστηριότητάς μας εστιάζεται στο εμπορικό κομμάτι. Τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση το Επιμελητήριο βρήκε τρόπο να εκπαιδεύσει το προσωπικό σε προγράμματα της Ε.Ε. και ασχολούμαστε με διάφορους κλάδους όπως ο τουρισμός, η γαστρονομία και η επιχειρηματικότητα και εκεί επιδιώκουμε να παίξουμε μεγάλο ρόλο. Η Θεσσαλονίκη έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα με την έννοια της γεωγραφικής της περιοχής, τη θέση της στα Βαλκάνια και της γειτνίασής της με την Τουρκία. Πρέπει να λειτουργήσει ως επιχειρηματικός κόμβος, όχι μόνο για ελληνικές αλλά και διεθνείς εταιρείες, αλλά βλέπω πως παρόλο που η περιοχή της είναι στρατηγικής σημασίας, οι κυβερνήσεις δεν έχουν επενδύσει σοβαρά σ’ αυτήν.

"Προέρχομαι και από μια πόλη

όπου δεν υπάρχουν αυτοκίνητα 

αλλά... γόνδολες και η μόνη κίνηση 

που έχουμε είναι όταν, ως πεζοί στο δρόμο,

δεν μπορούμε να περπατήσουμε 

από τους πολλούς τουρίστες. 

Επίσης, με δυσκόλεψε ο ρυθμός ζωής, 

ότι όλα ξεκινούν μετά τις 9 με 9:30 το πρωί"



Πως είναι η Θεσσαλονίκη με τη ματιά ενός Βενετσιάνου;

Κοιτάξτε, τα δύο πρώτα χρόνια που ήρθα δεν μπορούσα να καταλάβω όλο αυτό που γίνεται με τα αυτοκίνητα και τη στάθμευση χωρίς κανόνες. Βέβαια, προέρχομαι και από μια πόλη όπου δεν υπάρχουν αυτοκίνητα αλλά... γόνδολες και η μόνη κίνηση που έχουμε είναι όταν, ως πεζοί στο δρόμο, δεν μπορούμε να περπατήσουμε από τους πολλούς τουρίστες. Επίσης, με δυσκόλεψε ο ρυθμός ζωής, ότι όλα ξεκινούν μετά τις 9 με 9:30 το πρωί. Από την άλλη πλευρά, αγαπάω τον τρόπο που οι Έλληνες αντιμετωπίζουν τη ζωή, είναι διαφορετικός από εκείνον της Βόρειας Ιταλίας. Εδώ, δουλεύουμε σκληρά, αλλά μετά τη δουλειά μπορεί κάποιος να διασκεδάσει. Φυσικά μου αρέσει το κλίμα της χώρας, η Χαλκιδική αλλά και τα βουνά της Ελλάδας.

Μου λέγατε πως οι πινακίδες στους δρόμους σας βοήθησαν να μάθετε την ελληνική γλώσσα.

Ακριβώς (γέλια). Πιστεύω ότι για έναν Βενετσιάνο που ασχολείται με τον τουρισμό, δεν είναι πολύ δύσκολο να μάθει μια ξένη γλώσσα. Με βοήθησαν οι υπότιτλοι στην τηλεόραση, αλλά και οι ταμπέλες στο δρόμο, όπου άρχισα να τις διαβάζω, έμαθα το αλφάβητο και μέσα σε έξι μήνες μπορούσα να επικοινωνήσω. Μου πήρε βέβαια συνολικά δυο χρόνια για να πω ότι μιλάω καλά τη γλώσσα. Ακόμα και τώρα που πολλές φορές η γυναίκα μου κάθεται με τα παιδιά μας όταν εκείνα διαβάζουν γραμματική, ακούω τους κανόνες και προσπαθώ να διορθώσω κάποια λάθη που κάνω.

ID:

  • Ο Marco Della Puppa γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βενετία.
  • Λίγο πριν τα 30 του χρόνια αποφάσισε να αφήσει τη Βόρεια Ιταλία και να εγκατασταθεί για λίγο διάστημα στη Θεσσαλονίκη, που πλέον έγινε το σπίτι του, αφού εδώ δημιούργησε τη δική του οικογένεια και δραστηριοποιείται επαγγελματικά.
  • Από το 2004 εργάζεται στο Ελληνοϊταλικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης και από το 2008 το υπηρετεί από τη θέση του γενικού γραμματέα.
  • Ο κυριότερος σκοπός του Ελληνοϊταλικού Επιμελητηρίου είναι η ανάπτυξη των σχέσεων και των επαφών, ανάμεσα στις δυο χώρες, προωθώντας ειδικότερα τις επιχειρηματικές σχέσεις


*Δημοσιεύτηκε στη "Θ" στις 9.1. 2020

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία