Δεν θυμάμαι άλλη φορά τέτοια ραγδαία επιδείνωση της ποιότητας ζωής και καθημερινότητας να συνοδεύεται μια με τόσο μεγάλη απαισιοδοξία του κόσμου για το τέξεται η επόμενη.

Ίσως για πρώτη φορά μια κυβερνητική απόφαση που έρχεται για να αντιμετωπίσει μια τρομακτική κοινωνική πληγή όπως αυτή της (οπαδική να την πούμε ή νεανική ή κοινωνική με αφορμή τα σπορ;) βίας , γνωρίζει τη λαϊκή αποδοκιμασία σε ποσοστά που αγγίζουν το 85%.

Στο μέτωπο της ακρίβειας, αυτό αλαλούμ με τα χρώματα των τιμολογίων ρεύματος που θα κληθούν να επιλέξουν από την πρωτοχρονιά οι καταναλωτές έχει δημιουργήσει σύγχυση στο μέσο πολίτη που δεν ξέρει παρά την υπερβολική παροχή εξηγήσεων από την κυβέρνηση, τα …πλεονεκτήματα του κάθε  χρώματος. Την ώρα που οι περισσότεροι φαίνεται πως δεν έχουν αποφασίσει το χρώμα που θα διαλέξουν, περισσεύουν τα ανέκδοτα για μια κυβερνητική παράφωνη «ορχήστρα των χρωμάτων» . Οι καταναλωτές καλούνται να διαλέξουν το μπλε σταθερό τιμολόγιο, το πράσινο ειδικό, το κίτρινο κυμαινόμενο και το πορτοκαλί δυναμικό και …καλά ξεμπερδέματα.

Την ίδια ώρα πάμε πάλι για γιορτές με ανοιχτό το μέτωπο της αισχροκέρδειας και των προκλητικών για τις ισχνές οικονομικές δυνατότητες της συντριπτικής πλειοψηφίας των ελληνικών οικογενειών ανατιμήσεις

Κάθε χρόνο και χειρότερη αποδεικνύεται η κατάσταση με την ακρίβεια στην αγορά που είναι πια χρόνια ανοιχτή πληγή της ελληνικής κοινωνίας και η οποία βέβαια δεν θα επουλωθεί με τα pass της ελεημοσύνης προς ευάλωτους, τα σόου στα σούπερ μάρκετ και τα εξυπνακίστικα βίντεο στο TikTok.

Της κυβέρνησης της έχει- καλώς ή κακώς- «βγει το όνομα» για την αγάπη της στα επικοινωνιακά τρυκ και για άρνηση να μιλήσουμε με σοβαρότητα για τις ρίζες των προβλημάτων.

Ειδικότερα τώρα. στη Θεσσαλονίκη οι τραγικές καθυστερήσεις με το Μετρό, η τραγική κατάσταση του ΟΑΣΘ και η προαναγγελθείσα πολυετής ταλαιπωρία που ήδη ξεκίνησε λόγω κατασκευής του fly over, μας ρίχνει κι άλλο το ηθικό. Βγαίνεις στο δρόμο και είτε οδηγείς, είτε παίρνεις λεωφορείο-αν περάσει…- δεν ξέρεις πότε θα φτάσεις στον προορισμό σου.

Όλα δείχνουν ότι ο κόσμος έχει ξεμείνει από ανοχή στα επικοινωνιακά «πυροτεχνήματα». Το βλέπουν άραγε οι κυβερνώντες;