Πέρυσι, με το δεύτερο κύμα της πανδημίας να μας απειλεί, η κυβέρνηση αποφάσισε να συμφωνήσει με την εισήγηση της τοπικής ηγεσίας της πόλης και να επιτρέψει την διοργάνωση των εκδηλώσεων για τον τριήμερο γιορτασμό της Θεσσαλονίκης, με αποτέλεσμα την μαζική επέλαση του κορονοϊού, το κρασάρισμα των νοσοκομείων της πόλης και δεκάδες θανάτους, που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί.

Τότε βέβαια, οι τοπικοί άρχοντες φορτώθηκαν την ευθύνη και ως αποδιοπομπαίοι τράγοι κρεμάστηκαν στα μανταλάκια -ενδεχομένως όχι άδικα- καθώς αγνόησαν τις επιπτώσεις παρελάσεων, δοξολογιών, λοιπών εκδηλώσεων στην διασπορά του ιού.

Φέτος, οι τοπικοί απέφυγαν να εισηγηθούν δημόσια. Βλέπετε, καμένοι από τον χυλό, φύσηξαν το γιαούρτι… Την απόφαση την πήρε η κυβέρνηση και προς γενική έκπληξη, είναι η ίδια με πέρυσι: κανονικός γιορτασμός, παρελάσεις, εκδηλώσεις, δοξολογίες και μάλιστα με την συμμετοχή τόσο εμβολιασμένων όσο και ανεμβολίαστων.

Κι αυτό παρά τις περί του αντιθέτου εισηγήσεις των λοιμωξιολόγων που κάνουν δυσοίωνες προβλέψεις για τις επιπτώσεις της επανάληψης των ανάλογων συγχρωτισμών.

Βέβαια, από πέρυσι μέχρι φέτος, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά: Το εμβόλιο, που αποδεδειγμένα προστατεύει από την μετάδοση του ιού αλλά και κυρίως από την βαριά νόσηση όσων προσβληθούν.

Τα πράγματα δηλαδή είναι θεωρητικά καλύτερα, καθώς περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους, βρισκόμαστε κάτω από την ομπρέλα προστασίας του εμβολίου. Αυτό όμως από μόνο του δεν αρκεί για να επιτρέψει την απόλυτη επιστροφή στην κανονικότητα και την αγνόηση της απειλής, την ώρα μάλιστα που το σύστημα υγείας πιέζεται ασφυκτικά και οι ΜΕΘ έχουν φτάσει στα όρια αντοχής τους.

Εκείνο που νομίζω πως έπαιξε τον κρίσιμο ρόλο ώστε να γείρει η πλάστιγγα υπέρ της εγκατάλειψης των απαγορεύσεων και των αυστηρών περιοριστικών μέτρων, ήταν η αντίδραση των εμβολιασμένων.

«Εμείς που κάναμε ό, τι μας ζητήσατε προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πανδημία, γιατί πρέπει να συνεχίσουμε να θυσιάζουμε την ελευθερία μας στις μετακινήσεις, στην παρουσία, στην κυκλοφορία;», είναι το μήνυμα που εκπέμφθηκε προς την κυβέρνηση, η οποία ξαφνικά βρέθηκε να χάνει και από τις δύο πλευρές: τόσο δηλαδή από τους ανεμβολίαστους- αντιεμβολιαστές που θεωρούν πως παίζει το παιχνίδι των…παγκόσμιων συνωμοτών, όσο και από τους νουνεχείς πολίτες που δεν δέχονται να συνεχίσουν να πληρώνουν με στερήσεις την επιλογή όσων αρνούνται να προστατευτούν εμβολιαζόμενοι.

Η κυβέρνηση, δείχνει πως λύγισε κάτω από το βάρος της διπλής πίεσης. Το θέμα βεβαίως είναι ότι η επιλογή της θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Όλα θα είναι καλά, στην περίπτωση που το πράμα δεν ξεφύγει και θα συνεχιστούν δηλαδή πάνω- κάτω οι ίδιοι δείκτες της πανδημίας (κρούσματα- νοσηλευόμενοι- ΜΕΘ- θάνατοι).

Στην περίπτωση που…χαθεί η μπάλα, θα ψάχνουμε να αποδώσουμε ευθύνες…

*****************************************************************************

Κι ενώ η πανδημία κοντεύει τα δύο χρόνια, οι τοπικοί προύχοντες που τα θαλάσσωσαν πέρυσι με τη γιορτή του Άι Δημήτρη, μοιάζουν έτοιμοι να επαναλάβουν –στο βαθμό, βέβαια, που τους αφορά- το ίδιο λάθος, την ώρα που η Θεσσαλονίκη έχει καταντήσει «κάστρο» των αντιεμβολιαστών και των πάσης φύσεως ψεκασμένων κι επικίνδυνων αρνητών, ήρθε μια είδηση που προκαλεί έκπληξη, αν μη τι άλλο θετική.

Μιλάω για τη «χολιγουντιανή» Θεσσαλονίκη όπως την οραματίστηκε και την «έτρεξε» με τους συνεργάτες του ο Απόστολος Τζιτζικώστας με το Film Office που δημιούργησε πριν μερικά χρόνια και η οποία –παραδόξως, επαναλαμβάνω- έχει πάρει σάρκα και οστά. Θυμάμαι, λοιπόν, τον καιρό που ο περιφερειάρχης πήγε ο ίδιος στο Χόλιγουντ και την περίφημη Σίλικον Βάλεϊ και φωτογραφιζόταν με παραγωγούς και σκηνοθέτες και έκανε ίνστα στόριζ με το κεφάλι του μέσα στο ντόνατ της Google, τι χαβαλές γινόταν και τα πόσα του έσουρναν για το ταξίδι αναψυχής με τα λεφτά των φορολογουμένων.

Τα ίδια πάνω κάτω έγιναν, όμως κι όταν ήρθε στη Θεσσαλονίκη η πρώτη χολιγουντιανή παραγωγή και έφτασαν στην πόλη δύο μεγάλα ονόματα του κινηματογραφικού στερεώματος, ο Αντόνιο Μπαντέρας και η Κέιτ Μπόσγουορθ. Παρότι η επιτυχία να μπει, δηλαδή, η πόλη στο κλειστό κλαμπ των πόλεων που γίνονται γυρίσματα αμερικανικών ταινιών με ό,τι συνεπάγεται αυτό τόσο για την προβολή τους όσο και για την οικονομία τους, ήταν μεγάλη, οι άγνωστοι συντελεστές σε συνδυασμό με το γεγονός πως πρόκειται στην ουσία για ένα b-movie (δεύτερης διαλογής δηλαδή), έβαλε τον Τζιτζικώστα ξανά στο στόχαστρο με την κατηγορία πώς «πουλά» φύκια για... χολιγουντιανές κορδέλες.

Κι ενώ η πανδημία επιμένει, ο Άγιος Δημήτριος πλησιάζει, ο φόβος να ζήσει η πόλη δεύτερο φονικό φθινόπωρο εντείνεται, ήρθε η είδηση πως έκλεισε και δεύτερη συμφωνία, αυτή τη φορά για τους «Αναλώσιμους 4», μια παραγωγή 20 εκατομμυρίων που θα φέρει στην πόλη «κανονικούς» διάσημους όπως ο Άντι Γκαρσία, ο Τζέισον Στέιθαμ αλλά και η Μέγκαν Φοξ.

Ειδικός επί των κινηματογραφικών δεν είμαι και παρότι έχω δει κι έχω απολαύσει ταινίες δράσεις που αποδόμησαν οι κριτικοί, δέχομαι πως το φιλμ δεν έχει καμιά ιδιαίτερη καλλιτεχνική αξία. Όμως, ρώτησα κι έμαθα τι σημαίνει franchise για το Χόλιγουντ και πόσο μάλλον franchise με αρχηγό τον Σταλόνε, τρία προηγούμενα φιλμ με εισπράξεις σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δολάρια και δικό του βιντεογκέιμ.

Η επιτυχία του Film Office της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας είναι τεράστια και δεν πιστεύω πως την έχει κανείς αντιληφθεί στο πραγματικό της μέγεθος. Είναι τεράστια γιατί και θα φέρει ένα franchise (σε οικονομικούς όρους και όρους προβολής έχει για την πόλη πολλαπλάσια αξία από ένα μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας φιλμ) και θα το φέρει ενώ καλά καλά δεν έχει εδραιωθεί το αρμόδιο γραφείο και το brand της Θεσσαλονίκης ως... κινηματογραφομάνα. Όσους κι αν ρώτησα, δεν είχαν να μου πουν άλλη τέτοια περίπτωση, δηλαδή πόλης να επιχειρεί να μπει σφήνα σε παραδοσιακούς τόπους γυρισμάτων όπως η Ισπανία ή η Μάλτα, οι οποίες έδωσαν απίστευτα οικονομικά κίνητρα στις μεγαλοεταιρείες παραγωγής για να τις προτιμήσουν και σιγά σιγά έπαιρναν μεγάλες παραγωγές.

Τα γυρίσματα, όπως λέει το ρεπορτάζ της «ΜτΚ», ξεκινούν στις 30 του Οκτώβρη και ας ελπίσουμε αφού κατάφερε μια μεγάλη επιτυχία και μάλιστα στον τομέα της εξωστρέφειας ο Τζιτζικώστας, να στρέψει τώρα το βλέμμα κι αυτός και οι υπόλοιποι στα της πανδημίας και στους ανεμβολίαστους για να μη ζήσουμε στη ζωή το σίκουελ του φονικού Οκτώβρη.

ΥΓ: Τι γίνεται, επιτέλους, στην Χαλκιδική; Είναι δυνατόν ακόμη και με αποδεδειγμένα πλαστές και ψευδείς στατικές μελέτες, κάποιες υπηρεσίες να επιμένουν να μην ανακαλούν οικοδομικές άδειες;

Ποιοι, ενώ γνωρίζουν την αλήθεια, επιλέγουν να ανέχονται κατάφωρες παραβιάσεις νόμων και κανονισμών, που θέτουν σε κίνδυνο ακόμη και την ασφάλεια των πολιτών; Έχουν επίγνωση των ευθυνών που αναλαμβάνουν;

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 10.10.2021