05/01/2023 23:36
«Θολό» παραμένει το τοπίο στο ζήτημα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα, καθώς από τη μία τα διεθνή μέσα επιμένουν ότι Ελλάδα και Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκονται κοντά σε συμφωνία για τη σταδιακή και για περιορισμένο χρονικό διάστημα επιστροφή τους και από την άλλη το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού όχι μόνο διέψευσε σήμερα αυτά τα δημοσιεύματα αλλά έβαλε κατά του Βρετανικού Μουσείου, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν αναγνωρίζει δικαιώματα νομής και ιδιοκτησίας, καθώς πρόκειται για προϊόν κλοπής.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο βρετανικός Telegraph ανάρτησε ρεπορτάζ με το οποίο υποστηρίζει ότι Ελλάδα και Η.Β. συζητούν τις λεπτομέρειες και συγκεκριμένα τα ανταλλάγματα που θα πάρει το Βρετανικό Μουσείο για να συναινέσει στον δανεισμό, κατ' ουσίαν, των Γλυπτών του Παρθενώνα.
«Τα Ελγίνεια Μάρμαρα θα μπορούσαν να ανταλλαχθούν με ένα χάλκινο άγαλμα αναβάτη ηλικίας 2.000 ετών», είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος, το οποίο αναφέρεται στον «Τζόκεϋ του Αρτεμισίου», ο οποίος ανευρέθηκε κομματιασμένος το 1928 και το 1937 στη θάλασσα, κοντά στο ακρωτήριο Aρτεμίσιο της Eύβοιας. Σήμερα εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Ειδικότερα, υπογραμμίζεται πως «η συμφωνία θα μπορούσε να δει αρχαία έργα τέχνης, που δεν έφυγαν ποτέ από την Ελλάδα, να δανείζονται στη Βρετανία, συμπεριλαμβανομένου του Τζόκεϊ του Αρτεμισίου, ενός γλυπτού που απεικονίζει ένα νεαρό αγόρι πάνω σε ένα άλογο. Η Ελλάδα είναι έτοιμη να προσφέρει τα σημαντικότερα κομμάτια της συλλογής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, για να γλυκάνει οποιαδήποτε συμφωνία για κάποια από τα Ελγίνεια Μάρμαρα».
Επιπλέον, η telegraph σημειώνει ότι το Βρετανικό Μουσείο θα μπορούσε να δανειστεί προσωπείο του Αγαμέμνονα, που χρονολογείται 3.600 χρόνια πριν, καθώς και το θρυλικό κύπελλο του Νέστορα.
Επικαλούμενο ελληνικές πηγές, το δημοσίευμα θεωρεί ότι η ανταλλαγή αντικειμένων θα μπορούσε να ξεκινήσει «μάλλον νωρίτερα, παρά αργότερα».
«Τα αντικείμενα που πήρε ο λόρδος Έλγιν στις αρχές του 19ου αιώνα και πουλήθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο, θα μπορούσαν να μεταφερθούν στο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα και να επανενωθούν με τους άλλους θησαυρούς που δημιουργήθηκαν για να κοσμήσουν το ναό του Παρθενώνα, ο οποίος ολοκληρώθηκε το 432 π.Χ.», καταλήγει η Telegraph.
Ο «Τζόκεϋ του Αρτεμισίου»
Το ναυάγιο με το άγαλμα ανακαλύφθηκε το 1926 μαζί με το περί το 460 π.Χ. χάλκινο Αρτεμίσιον, ένα άγαλμα ύψους δύο μέτρων, που απεικόνιζε είτε τον Δία είτε τον Ποσειδώνα. Είναι το μεγαλοπρεπέστερο χυτό άγαλμα αλόγου με αναβάτη, που σώζεται από την ελληνική αρχαιότητα. Ανασύρθηκε σε κομμάτια και έχει συμπληρωθεί στην ουρά και στο κέντρο του κορμού.
Το άλογο αποδίδεται σε έντονο καλπασμό τη στιγμή του αγώνα. Στο δεξιό μηρό του υπάρχει εγχάρακτη μορφή Νίκης, που κρατάει στεφάνι στα ανυψωμένα χέρια της, σφράγισμα σύνηθες σε καθαρόαιμα άλογα στην αρχαιότητα.
Η κίνηση και η ανατομία του ζώου αποδίδονται με τρόπο απόλυτα ρεαλιστικό. Ο αναβάτης είναι μικρός σε ηλικία και διαστάσεις, και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του δείχνουν ότι πρέπει να ήταν μαύρος. Η μικροσκοπική μορφή του έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το υπερήφανο, μεγαλόσωμο ζώο.
Στρέφει προς τα αριστερά το κεφάλι του και τα μαλλιά του είναι ατημέλητα. Φορά σανδάλια και χιτωνίσκο που ανεμίζει από την ταχύτητα, ενώ στο αριστερό χέρι θα κρατούσε τα ηνία και στο δεξί το μαστίγιο.
Το άγαλμα, έργο άγνωστου γλύπτη, εκτιμάται ότι ήταν αφιερωμένο σε κάποιο σημαντικό ιερό.
07/01/2023 17:30
«Θολό» παραμένει το τοπίο στο ζήτημα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα, καθώς από τη μία τα διεθνή μέσα επιμένουν ότι Ελλάδα και Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκονται κοντά σε συμφωνία για τη σταδιακή και για περιορισμένο χρονικό διάστημα επιστροφή τους και από την άλλη το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού όχι μόνο διέψευσε σήμερα αυτά τα δημοσιεύματα αλλά έβαλε κατά του Βρετανικού Μουσείου, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν αναγνωρίζει δικαιώματα νομής και ιδιοκτησίας, καθώς πρόκειται για προϊόν κλοπής.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο βρετανικός Telegraph ανάρτησε ρεπορτάζ με το οποίο υποστηρίζει ότι Ελλάδα και Η.Β. συζητούν τις λεπτομέρειες και συγκεκριμένα τα ανταλλάγματα που θα πάρει το Βρετανικό Μουσείο για να συναινέσει στον δανεισμό, κατ' ουσίαν, των Γλυπτών του Παρθενώνα.
«Τα Ελγίνεια Μάρμαρα θα μπορούσαν να ανταλλαχθούν με ένα χάλκινο άγαλμα αναβάτη ηλικίας 2.000 ετών», είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος, το οποίο αναφέρεται στον «Τζόκεϋ του Αρτεμισίου», ο οποίος ανευρέθηκε κομματιασμένος το 1928 και το 1937 στη θάλασσα, κοντά στο ακρωτήριο Aρτεμίσιο της Eύβοιας. Σήμερα εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Ειδικότερα, υπογραμμίζεται πως «η συμφωνία θα μπορούσε να δει αρχαία έργα τέχνης, που δεν έφυγαν ποτέ από την Ελλάδα, να δανείζονται στη Βρετανία, συμπεριλαμβανομένου του Τζόκεϊ του Αρτεμισίου, ενός γλυπτού που απεικονίζει ένα νεαρό αγόρι πάνω σε ένα άλογο. Η Ελλάδα είναι έτοιμη να προσφέρει τα σημαντικότερα κομμάτια της συλλογής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, για να γλυκάνει οποιαδήποτε συμφωνία για κάποια από τα Ελγίνεια Μάρμαρα».
Επιπλέον, η telegraph σημειώνει ότι το Βρετανικό Μουσείο θα μπορούσε να δανειστεί προσωπείο του Αγαμέμνονα, που χρονολογείται 3.600 χρόνια πριν, καθώς και το θρυλικό κύπελλο του Νέστορα.
Επικαλούμενο ελληνικές πηγές, το δημοσίευμα θεωρεί ότι η ανταλλαγή αντικειμένων θα μπορούσε να ξεκινήσει «μάλλον νωρίτερα, παρά αργότερα».
«Τα αντικείμενα που πήρε ο λόρδος Έλγιν στις αρχές του 19ου αιώνα και πουλήθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο, θα μπορούσαν να μεταφερθούν στο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα και να επανενωθούν με τους άλλους θησαυρούς που δημιουργήθηκαν για να κοσμήσουν το ναό του Παρθενώνα, ο οποίος ολοκληρώθηκε το 432 π.Χ.», καταλήγει η Telegraph.
Ο «Τζόκεϋ του Αρτεμισίου»
Το ναυάγιο με το άγαλμα ανακαλύφθηκε το 1926 μαζί με το περί το 460 π.Χ. χάλκινο Αρτεμίσιον, ένα άγαλμα ύψους δύο μέτρων, που απεικόνιζε είτε τον Δία είτε τον Ποσειδώνα. Είναι το μεγαλοπρεπέστερο χυτό άγαλμα αλόγου με αναβάτη, που σώζεται από την ελληνική αρχαιότητα. Ανασύρθηκε σε κομμάτια και έχει συμπληρωθεί στην ουρά και στο κέντρο του κορμού.
Το άλογο αποδίδεται σε έντονο καλπασμό τη στιγμή του αγώνα. Στο δεξιό μηρό του υπάρχει εγχάρακτη μορφή Νίκης, που κρατάει στεφάνι στα ανυψωμένα χέρια της, σφράγισμα σύνηθες σε καθαρόαιμα άλογα στην αρχαιότητα.
Η κίνηση και η ανατομία του ζώου αποδίδονται με τρόπο απόλυτα ρεαλιστικό. Ο αναβάτης είναι μικρός σε ηλικία και διαστάσεις, και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του δείχνουν ότι πρέπει να ήταν μαύρος. Η μικροσκοπική μορφή του έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το υπερήφανο, μεγαλόσωμο ζώο.
Στρέφει προς τα αριστερά το κεφάλι του και τα μαλλιά του είναι ατημέλητα. Φορά σανδάλια και χιτωνίσκο που ανεμίζει από την ταχύτητα, ενώ στο αριστερό χέρι θα κρατούσε τα ηνία και στο δεξί το μαστίγιο.
Το άγαλμα, έργο άγνωστου γλύπτη, εκτιμάται ότι ήταν αφιερωμένο σε κάποιο σημαντικό ιερό.
ΣΧΟΛΙΑ