Εθισμοί που ούτε καν περνάνε απ’ το μυαλό μας…
Εθισμός στο φαγητό, λέει… Ξέρατε ότι υπάρχει τέτοιος όρος; Γνωρίζατε ότι υπάρχουν άνθρωποι σε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό σε όλο τον πλανήτη που όλη τους η μέρα στρέφεται γύρω από το τι θα φάνε επιλέγοντας συνήθως ανθυγιεινά, εύκολα, έτοιμα φαγητά, φουλ στις θερμίδες και στις τοξίνες;
Και είναι τόσο εθισμένοι, λέει, αυτοί οι άνθρωποι, όσο οι ναρκομανείς, οι αλκοολικοί, οι τζογαδόροι, που για να μπορέσουν να υπερβούν αυτό τον εθισμό χρειάζεται να κάνουν υπερπροσπάθεια και πολλή δουλειά με τον εαυτό τους, οπωσδήποτε ακολουθώντας συνεδρίες ψυχοθεραπείας ή συμβουλές από ειδικό.
Και όταν το άκουσα θυμήθηκα στην Α’ Γυμνασίου τον Θεολόγο του σχολείου μας, που την πρώτη μέρα που μπήκε στην τάξη το πρώτο πράμα που μας ρώτησε είναι «Ζούμε για να τρώμε ή τρώμε για να ζούμε;» και ανάλογα με την απάντηση που έπαιρνε από τον καθένα μας μάς ανέλυε σε τι ψευδαίσθηση ζει ένας άνθρωπος που θέλει να καταναλώνει διαρκώς, όχι μόνο φαγητό, αλλά, γενικότερα, υλικά αγαθά.
Άλλη μία ψευδαίσθηση το ψυχολογικό φαγητό που διαφέρει, λέει, από τον εθισμό. Εκεί, άνθρωποι πεινασμένοι για αγάπη, για πραγματική αγκαλιά, για στοργή, άνθρωποι μπορεί φαινομενικά εξωστρεφείς και κοινωνικοί, αλλά ουσιαστικά μόνοι, άτομα που δεν βρίσκουν ανταπόκριση στις κρυφές ψυχικές τους ανάγκες υποκαθιστούν το συναίσθημα με την τροφή. Και όσο πιο μεγάλη ανάγκη έχουν από συναίσθημα και αυτό δεν ικανοποιείται τόσο πιο πολύ τρώνε.
Κάποτε μία φίλη είχε αδυνατίσει αρκετά, ήταν υπέρκομψη χάνοντας 14 ολόκληρα κιλά. «Τώρα είμαι καλά», μου είχε πει. Δεν το είχα καταλάβει τότε, σίγουρα όμως εννοούσε πως πέρασε μία δύσκολη εσωτερικά εποχή και, όταν αυτή βρήκε πια τον δρόμο της, εκείνη επανήλθε, ξαναβρήκε ίσως τον εαυτό της.
Είναι πολύ επίπονη η ανθρώπινη ισορροπία. Είναι μάλλον ένας διαρκής αγώνας ζωής. Δεν είναι εύκολο να χαθεί, φαντάζομαι όμως ότι δεν είναι δύσκολο και να τη βρεθεί όταν έχεις αποκτήσει συνειδητότητα και έχεις δουλέψει αρκετά με τον εαυτό σου.
Χρειάζεται όμως σίγουρα, υποθέτω, κέφι για ζωή και μια μεγάλη βουτιά στο εγώ σου, με βαθιές αναπνοές και κρατήματα…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 16.10.2022
