Ερωτηθείς για το πόση ώρα κράτησε η περιπέτειά τους, ο κ. Χαλκιάς απάντησε πως «όλα έγιναν γρήγορα αλλά και αργά ταυτόχρονα. Είχε ξημερώσει ήδη όταν μπήκαμε στις λέμβους, η ναυτία μου ήταν τόσο μεγάλη που η επιστροφή στην Ελλάδα μου φάνηκε αιώνας. Υπήρχαν και παιδάκια που έκλαιγαν μέσα, γυναίκες που φώναζαν… εκεί επικράτησε ένα μικρό χάος αλλά όλα καλά. Κατάφερα μάλιστα να ενημερώσω αμέσως τον ιδιοκτήτη της εταιρείας μας, “Μega Οstraκon”, τον κ. Μεγασθένη όπως και την οικογένειά μου ».

Στο σημείο όπου βρίσκονταν οι ναυαγοσωστικές λέμβοι έφτασε πρώτο σκάφος της ιταλικής Οικονομικής Αστυνομίας (Guardia di Finanza) και σε αυτό επιβιβάστηκαν οι επιβάτες και το πλήρωμα του Euroferry Olympia. Φτάνοντας εν τέλει στην Κέρκυρα το πρωί της Παρασκευής, το πρώτο πράγμα που έκανε ο οδηγός ήταν ο σταυρός του, που πάτησε στη στεριά.

Οι καμπίνες δεν είναι και ό, τι καλύτερο αλλά το γνωρίζουμε – Επικίνδυνο να κοιμάσαι στο γκαράζ

Όσον αφορά στις καταγγελίες άλλων οδηγών για τις άσχημες συνθήκες στις καμπίνες, ο κ. Χαλκιάς κρατά μετριοπαθή στάση και αναφέρει πως: «Οι καμπίνες η αλήθεια είναι πως δεν είναι και ό, τι καλύτερο αλλά τι να κάνουμε; Το γνωρίζουμε, όμως αυτές μας διαθέτουν», ενώ για το ότι αρκετοί οδηγοί επέλεξαν να κοιμηθούν στα κρεβάτια των φορτηγών τους στο γκαράζ σχολίασε πως «ο καθένας πράττει ό, τι νομίζει. Κάποιοι φοβούνται να μην κολλήσουν κορονοϊό στην καμπίνα με τα άλλα τρία άτομα που τη μοιράζονται ή επειδή σιχαίνονται να μείνουν εκεί, προτιμούν να μένουν στα φορτηγά. Όμως αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Προσωπικά δεν το έχω κάνει ποτέ στα πέντε χρόνια που ταξιδεύω». Σε μια προσπάθεια να μείνει αισιόδοξος, εξέφρασε την ελπίδα του ότι θα βρεθούν κι άλλοι ζωντανοί αγνοούμενοι, ίσως στο κατάστρωμα που δεν πέρασαν οι φλόγες.

"Πάθαμε μεγάλη ζημιά", λέει ο ιδιοκτήτης του φορτηγού-ψυγείου που κάηκε ολοσχερώς, Δ. Μεγασθένης

Ιδιώτης αυτοαπασχολούμενος και ιδιοκτήτης της εταιρίας «Mega Ostrakon» που εδρεύει στον Μακρύγιαλο Πιερίας, με πάνω από 40 χρόνια εμπειρίας στον κλάδο των φρέσκων θαλασσινών, ο Θεσσαλονικιός Δημήτρης Μεγασθένης, εμπορεύεται και μεταφέρει εδώ και δεκαετίες στην Ευρώπη θαλασσινά εδέσματα, ψάρια και όστρακα του Θερμαϊκού αλλά και άλλων θαλάσσιων περιοχών της Ελλάδας. Μύδια, στρείδια, χτένια αλλά και κυδώνια ή φούσκες πρωταγωνιστούν εδώ και πολύ καιρό σε πιάτα κυρίως στην Ιταλία αλλά και στη Γαλλία και την Ισπανία.

Ως οδηγός και ο ίδιος έχει «καταπιεί» χιλιάδες χιλιόμετρα για πολλά χρόνια, μιας και το δρομολόγιο για την Ιταλία είναι η δική του καθημερινότητα εδώ και δεκαετίες. Τα αυτοκίνητα ψυγεία της εταιρίας μας πηγαινοέρχονται στην Ιταλία τρεις φορές την εβδομάδα.

«Ως εταιρία πάθαμε μεγάλη ζημία. Το κόστος της είναι η αξία ενός καινούριου αυτοκινήτου έξι μηνών το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς. Είχαμε δαπανήσει για αυτό πάνω από 80.000 ευρώ. Εκτός όμως από το βανάκι-ψυγείο χάσαμε και το εμπόρευμά μας, που είναι επίσης ακριβό γιατί μιλάμε για αξία 25.000-30.000 ευρώ και αν σε αυτά προσθέσουμε και τα μετρητά που υπήρχαν μέσα στο βανάκι, η ζημία για την εταιρεία αγγίζει το ποσό των 150.000 ευρώ. Το δύσκολο είναι πως θα διαχειριστώ τη δουλειά μου από εδώ και πέρα χωρίς αυτοκίνητο, ώστε να μεταφερθούν τα προϊόντα».

Ο «οικονομικός Γολγοθάς» θα είναι μεγάλος

Αναφορικά με τις αποζημιώσεις, ο κ. Μεγασθένης εκφράζει την απαισιοδοξία του, εφόσον όπως πιστεύει δεν θα πάνε όλα κατ’ ευχήν. «Ο οικονομικός “Γολγοθάς” θα είναι μεγάλος. Δε βγαίνεις ποτέ αλώβητος από τέτοιες ιστορίες. Οι διαδικασίες με τις ασφαλιστικές εταιρίες είναι πάντα χρονοβόρες και περίπλοκες, καθώς οι εταιρίες, με οποιαδήποτε δικαιολογία, σχεδόν πάντα προσπαθούν να βρουν τρόπο ώστε να δώσουν όσο το δυνατόν μικρότερες αποζημιώσεις. Δεν γνωρίζω τίποτα ακόμα ούτε για το ποσό αποζημίωσης, ούτε και πότε θα μας δοθεί. Αν αναλογιστώ όμως ότι από το «NORMAN ATLANTIC» (η πολύκροτη και πολύνεκρη ναυτική τραγωδία που σημειώθηκε την 28η Δεκεμβρίου του 2014 κατά τον πλου του επιβατηγού-οχηματαγωγού πλοίου «NORMAN ATLANTIC», το οποίο τυλίχτηκε στις φλόγες κατά την εκτέλεση δρομολογίου της γραμμής Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Ανκόνα) κάποιοι επαγγελματίες πήραν ένα ποσοστό και κάποιοι ακόμα περιμένουν την καταβολή της αποζημίωσης… έχουμε πολλή ταλαιπωρία μπροστά μας». Ο επιχειρηματίας θα κινηθεί νομικά εναντίον της εταιρείας ζητώντας αποζημίωση ανάλογη της βλάβης που υπέστη.

«Σηκώνουμε τον σταυρό του μαρτυρίου»

Μιλώντας για την ταξιδιωτική εμπειρία του με τα πλοία της εταιρίας Grimaldi, ο κ. Μεγασθένης γίνεται έντονα επικριτικός. «Σηκώνουμε τον σταυρό του μαρτυρίου και εγώ και οι οδηγοί μου. Η ιταλική πλοιοκτήτρια εταιρεία Grimaldi Lines είναι προβληματική εδώ και πολλά χρόνια. Ίσως είναι η χειρότερη εταιρεία, που διαθέτει τα χειρότερα πλοία. Ειδικά το καλοκαίρι, λόγω και των τουριστών, δίνεται καθημερινή μάχη για μια θέση στο πλοίο. Πολλές φορές, εμείς οι μικροί επαγγελματίες δεν έχουμε την τύχη με το μέρος μας και μένουμε εκτός πλοίου παρότι έχουμε κλείσει εισιτήριο. Πάντα προτεραιότητα δίνεται στις εταιρίες με τα πολλά αυτοκίνητα και εμπορεύματα, κι όχι σε εμάς με τα ευπαθή προϊόντα».

Ο κ. Μεγασθένης μοιράστηκε στο makthes.gr, μερικές από τις ιστορίες που έχει ζήσει στο εν λόγω πλοίο.

«Τι να σας πρωτοπεριγράψω. Μπροστά στη ρεσεψιόν υπάρχουν δύο τουαλέτες, ανδρών και γυναικών. Σε ένα ταξίδι μου ήταν και οι δύο βουλωμένες και με το κούνημα στο καράβι από τα μποφόρ του ανέμου, τα βρόμικα νερά και οι ακαθαρσίες, “έκαναν βόλτα” μέσα στο σαλόνι του καραβιού. Προσπαθούσαμε να βρούμε μέρος να μην πατάμε μες τις ακαθαρσίες. Όλες οι καταγγελίες οδηγών και συγγενών που είδαν το φως της δημοσιότητας για τις τρισάθλιες συνθήκες στο πλοίο , είναι αλήθεια. Το καράβι δεν δίνει την ευχέρεια να ξεκουραστούν οι οδηγοί».

Ο ίδιος υποστηρίζει πως είναι απολύτως λογικό, πολλοί οδηγοί να κοιμούνται στα κρεβάτια των φορτηγών τους στο γκαράζ, καθώς ανεπίσημα η ίδια η εταιρία τους σπρώχνει να το κάνουν, όταν υπάρχει κορονοϊός και δε θέλουν κολλήσουν, όταν δίνουν όλες τις καμπίνες σε τουρίστες, οικογένειες κλπ. και δεν υπάρχουν άλλες για τους οδηγούς…

Τα μέτρα προστασίας και ασφαλείας

Ρωτώντας τον για τα αίτια της πυρκαγιάς, ο κ. Μεγασθένης κάνει λόγο για ενδεχόμενο βραχυκύκλωμα σε κάποιο φορτηγό και καταγγέλλει ο ίδιος τα συστήματα ανίχνευσης πυρκαγιάς που υπάρχουν στο πλοίο, καθώς, σύμφωνα με την εμπειρία του, υποστηρίζει πως αν λειτουργούσαν σωστά θα έδιναν κατευθείαν σήμα στον καπετάνιο και θα ήλεγχαν. «Πιστεύω πως η φωτιά έκαιγε για ώρα και δεν την πήραν είδηση. Δεν την πρόλαβαν. Επιπλέον, ενώ σε όλα τα καράβια υπάρχουν περιπολίες, σε αυτό το καράβι προσωπικά, δεν έχω δει ποτέ περιπολία σε κανένα τμήμα του καραβιού. Θέλω να πιστεύω πως αν τηρούνταν σωστά όλα τα μέτρα προστασίας και ασφαλείας, όλα θα είχαν αποφευχθεί και δε θα θρηνούσαμε ούτε θύματα ούτε τις περιουσίες μας».

Τα προβλήματα όμως δε σταματούν εδώ. «Αναγκαζόμαστε να δίνουμε δύο ευρώ “μπαξίσι” στους υπαλλήλους-ηλεκτρολόγους του πλοίου, για να μη μας βγάζουν την πρίζα από το ψυγείο, τη στιγμή, που εφόσον πληρώνω το ναύλο, είναι υποχρεωμένοι να μου δώσουν ρεύμα. Αν βγει η πρίζα από το ψυγείο, εννέα ώρες ταξίδι, πάει το εμπόρευμα, χάλασε. Επομένως, τους δίνουμε θέλουμε δε θέλουμε το “χαρτζιλικάκι” τους. Αν οι καταστάσεις ήταν διαφορετικές, θα έδινες και 10-20 ευρώ με ευχαρίστηση για την εξυπηρέτηση».

«Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι αυτά είναι γνωστά στις ελληνικές αρχές. Όμως, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι ανύπαρκτοι ή εξυπηρετούν συμφέροντα, Δεν ξέρω πως αλλιώς να το χαρακτηρίσω», αναφέρει.

Στο ερώτημα γιατί δεν επιλέγει άλλο πλοίο για το δρομολόγιο προς την Ιταλία, είπε πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή. «Μόνο αυτή η εταιρία ταξιδεύει σε αυτή τη γραμμή και μόνο το συγκεκριμένο καράβι, το οποίο φεύγει από Ηγουμενίτσα το βράδυ και επιστρέφει πίσω το μεσημέρι της επόμενης ημέρας από το Πρίντεζι».

Ερωτηθείς για τους αγνοούμενους, είπε πως δεν έχει κάποιον που να γνωρίζει και έκανε τη δυσοίωνη εκτίμηση ότι πολύ δύσκολα θα βρεθεί κάποιος ζωντανός. Δεν έχεις αέρα τόσο χαμηλά και οι λαμαρίνες πυρακτώνονται οπότε οι θερμοκρασίες είναι τεράστιες.

Έκανα τον σταυρό μου και είπα: Πώς είναι δυνατόν;

Σχολιάζοντας τη διάσωση του Λευκορώσου οδηγού, ο κ. Μεγασθένης έκανε τον σταυρό του λέγοντας «μα πώς είναι δυνατόν;». «Είναι απορίας άξιον πού βρήκε ο συγκεκριμένος άνθρωπος αέρα και επέζησε. Η περίπτωση του πρέπει να γυριστεί ταινία. Είναι ένα θαύμα το ότι βγήκε ζωντανός».

Το ελληνικό κράτος ας κάνει επιτέλους κινήσεις υπέρ της ελληνικής ναυσιπλοίας

Ο κ. Μεγασθένης τέλος δεν παραλείπει να ρίξει τα βέλη του και παράλληλα να εκφράσει και την αγανάκτησή του για τις ανύπαρκτες πολιτικές του ελληνικού κράτους για την η ελληνική ναυσιπλοΐα, την οποία «έχει αφήσει στο έλεος μεγαλοεπιχειρηματιών, όπως ο όμιλος Grimaldi». Συγκεκριμένα, σημειώνει πως το ελληνικό κράτος δεν σέβεται τον βασικό πυλώνα του, τη ναυσιπλοΐα. «Φορτίζομαι πολύ με το θέμα αυτό αλλά πια το τελευταίο συμβάν με την πυρκαγιά στο «Euroferry Olympia», είναι το κερασάκι στην τούρτα. Χρόνια μιλάμε και στέλνουμε επιστολές ώστε παρθούν πολιτικές πρωτοβουλίες και να δοθούν οικονομικά κίνητρα για να επιστρέψουν οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρίες σε αυτήν την τόσο ζωτικής σημασίας για τη χώρας μας ακτοπλοϊκή γραμμή, που συνδέει την Ελλάδα με την Ιταλία. Ο κλάδος έχει τραβήξει τα πάνδεινα από την εταιρία Grimaldi, που μονοπωλεί στο δρομολόγιο αυτό. Από το 2008 και μετά που ξεκίνησε η οικονομική κρίση, τα ελληνικά πλοία εξαφανίστηκαν από την Αδριατική. Πρέπει επιτέλους το κράτος να δείξει τον δέοντα σεβασμό σε όλους μας, να δώσει τη σημασία που επιβάλλεται και να επιληφθεί επιτέλους του θέματος, όσον αφορά τη συγκεκριμένη γραμμή».