Μια υπέροχη βραδιά γεμάτη παραδοσιακές νότες που πατούν στο σήμερα από έξι γυναίκες Ηπειρώτισσες με σεβασμό στην παράδοση του τόπου τους, απόλαυσαν όσοι βρέθηκαν απόψε στο "Χορόδεντρο", καθώς το παραδοσιακό συγκρότημα "Διώνη" παρουσίασε τον πρώτο του δίσκο.

Τη μουσική δουλειά που φέρει το όνομα των πρωταγωνιστριών της επιμελήθηκε ο Γιάννης Αγγελάκας, ενώ έρχεται μετά από 14 ολόκληρα χρόνια που οι Διώνες τραγουδούν γύρω από τον κύκλο της ζωής: νανουρίσματα, τραγούδια του γάμου, της αγάπης, της ξενιτιάς, μοιρολόγια, καθώς και ιστορικά τραγούδια.

Το σχήμα «Διώνη» αποτελούν οι Ευαγγελία και Παρασκευή Γκόγκου, Ειρήνη και Παναγιώτα Κολιούση, Άννη Ντουμούζη και Ανθή Κύρκου, ενώ ο δίσκος περιλαμβάνει ηπειρώτικα πολυφωνικά τραγούδια από την περιοχή του Πωγωνίου (Κτίσματα, Παρακάλαμος), των ελληνόφωνων χωριών της Νοτίου Αλβανίας (Σελιό, Πολύτσανη, κ.ά.), καθώς και κάποια ομοφωνικά τραγούδια από την περιοχή της Θεσπρωτίας.

«Βρεθήκαμε σαν παρέα την Άνοιξη του 2004 στη Θεσσαλονίκη, με σκοπό να τραγουδήσουμε τα τραγούδια που ακούγαμε μεγαλώνοντας και στην πορεία δημιουργήσαμε το πολυφωνικό σχήμα «Διώνη».

Η ηπειρώτικη καταγωγή, όπως και τα βιώματά μας, καθόρισαν την απόφασή μας να ασχοληθούμε αφενός με το ηπειρώτικο πολυφωνικό τραγούδι, τραγουδισμένο στο σήμερα από τις δικές μας φωνές και μέσα από έναν δικό μας τρόπο έκφρασης και αφετέρου να πειραματιστούμε σε φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς.

Οι εκτελέσεις των τραγουδιών, που συμπεριλαμβάνονται στην παρούσα έκδοση, οι οποίες προέκυψαν ύστερα από έρευνα και μελέτη των εκτελέσεων που ήδη υπήρχαν, αλλά και μέσα από πρόβες, αναζητήσεις, δοκιμές, ανταλλαγές ιδεών και εμπειριών, φέρουν την υπογραφή και το ύφος-ηχόχρωμα της «Διώνη», έτσι, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί στο πέρασμα των χρόνων από το «σμίξιμο» των φωνών μας».

Η ακρόαση της «Διώνης» είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι στους αιώνες. Τα πολυφωνικά ηπειρώτικα τραγούδια είναι η ηχώ των δύσβατων βουνών της Ηπείρου και των απομονωμένων περήφανων κατοίκων τους. Τα άγρια λουλούδια της αγάπης, ο πόνος του αποχωρισμού, ο απόηχος της γιορτής, η χαρά της έλευσης της νέας ζωής, η τρυφερότητα της μάνας και η απαντοχή στη συλλογική έκφραση είναι τα δομικά υλικά αυτών των μοναδικών τραγουδιών" λέει η Παναγιώτα Κολιούση.