Η Ελληνίδα ευρωβουλευτής έφυγε το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής από τις φυλακές του Χάρεν, όπου βρισκόταν εδώ και τέσσερις μήνες, συνοδεία δύο αυτοκινήτων. Στο σπίτι της έφτασε συνοδευόμενη από τον πατέρα της και τον δικηγόρο της Μιχάλη Δημητρακόπουλο.
Όπως δήλωσε σε συνέντευξή της στο «Βήμα της Κυριακής» μετά την απόφαση της βελγικής δικαιοσύνης να αφεθεί ελεύθερη με περιοριστικούς ορούς: «Τον Δεκέμβριο του 2022, όταν πληροφορήθηκα από τα μέσα ενημέρωσης σε τι κατηγορίες εφέρετο ότι συμμετείχε ο σύντροφός μου και πατέρας της κόρης μου, κατέρρευσε όλη μου η ύπαρξη, χάθηκε ξαφνικά ο κόσμος όλος, έγινα χίλια κομμάτια».
«Μετά ήρθε η απόλυτη απομόνωση και απόρριψη απο τους πάντες, τους συναδέλφους μου στην Ευρωβουλή, τον πολιτικό κόσμο στην πατρίδα μου, τους φίλους, τους γνωστούς. Ηταν σαν να μην υπήρξα. Βρέθηκα στη φυλακή, μακριά από την κόρη μου, με μόνη συντροφιά την ελπίδα ότι αυτό που ζω είναι ψευδαίσθηση. Παραμιλούσα, φώναζα "είμαι αθώα", αλλά οι τοίχοι και τα κάγκελα δεν ακούν» τόνισε η Εύα Καϊλή.
Όσον αφορά τις ελάχιστες επαφές της με τον «έξω κόσμο», θυμάται ότι όλοι την προέτρεπαν να πει ό,τι χρειάζεται για να βρεθεί μια ώρα αρχύτερα ελεύθερη. «Ολοι με συμβούλευαν να ομολογήσω, να φύγω γρήγορα, να πάω στην κόρη μου» λέει και παραδέχεται τις πρώτες σκοτεινές σκέψεις καθώς και τη μοναδική ζωογόνο σκέψη – αυτή της μόλις δύο ετών κόρης της. «Είναι αλήθεια, μπορώ να το πω, πέρασαν στιγμές που σκέφτηκα να τελειώσω μόνη μου το μαρτύριο της εκκωφαντικής μοναξιάς. Δείλιασα, δεν το έκανα, η σκέψη της κορούλας μου δεν με άφηνε, με στήριζε, μου έδωσε νόημα να σηκωθώ, να πολεμήσω για να αποδείξω ότι είμαι αθώα, για να μην ντρέπεται η κόρη μου για εμένα».
«Να μην ντρέπεται η κόρη μου για εμένα», υπογράμμισε, «αυτός ο σκοπός με κρατάει ζωντανή, με βοηθάει να είμαι στα συγκαλά μου» πρόσθεσε.
«Με υποτίμησαν, με προσέβαλαν ως γυναίκα, με απαξίωσαν, αλλά ποτέ δεν θα παραδεχθώ ότι πρόδωσα την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που με τίμησαν τόσα χρόνια με την ψήφο τους. Εμπιστεύθηκα κι εγώ ανθρώπους, έχω μάθει να πιστεύω στον σύντροφο, στον φίλο» ανέφερε η Εύα Καϊλή.
Ενώ σε άλλο σημείο υπογράμμισε: «Δεν θα υποκύψω, αν αποτύχω να πείσω τη βελγική Δικαιοσύνη ότι είμαι αθώα, δεν θα επιστρέψω ποτέ στην πατρίδα μου, θα ντρέπομαι να κοιτάξω στα μάτια τους ανθρώπους που έχω συμπορευθεί από μαθήτρια του λυκείου μαζί τους. Η ντροπή είναι ένα συναίσθημα που δεν μπορώ να το μεταβολίσω, με συγκλονίζει».
Η Ελληνίδα ευρωβουλευτής έφυγε το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής από τις φυλακές του Χάρεν, όπου βρισκόταν εδώ και τέσσερις μήνες, συνοδεία δύο αυτοκινήτων. Στο σπίτι της έφτασε συνοδευόμενη από τον πατέρα της και τον δικηγόρο της Μιχάλη Δημητρακόπουλο.
Όπως δήλωσε σε συνέντευξή της στο «Βήμα της Κυριακής» μετά την απόφαση της βελγικής δικαιοσύνης να αφεθεί ελεύθερη με περιοριστικούς ορούς: «Τον Δεκέμβριο του 2022, όταν πληροφορήθηκα από τα μέσα ενημέρωσης σε τι κατηγορίες εφέρετο ότι συμμετείχε ο σύντροφός μου και πατέρας της κόρης μου, κατέρρευσε όλη μου η ύπαρξη, χάθηκε ξαφνικά ο κόσμος όλος, έγινα χίλια κομμάτια».
«Μετά ήρθε η απόλυτη απομόνωση και απόρριψη απο τους πάντες, τους συναδέλφους μου στην Ευρωβουλή, τον πολιτικό κόσμο στην πατρίδα μου, τους φίλους, τους γνωστούς. Ηταν σαν να μην υπήρξα. Βρέθηκα στη φυλακή, μακριά από την κόρη μου, με μόνη συντροφιά την ελπίδα ότι αυτό που ζω είναι ψευδαίσθηση. Παραμιλούσα, φώναζα "είμαι αθώα", αλλά οι τοίχοι και τα κάγκελα δεν ακούν» τόνισε η Εύα Καϊλή.
Όσον αφορά τις ελάχιστες επαφές της με τον «έξω κόσμο», θυμάται ότι όλοι την προέτρεπαν να πει ό,τι χρειάζεται για να βρεθεί μια ώρα αρχύτερα ελεύθερη. «Ολοι με συμβούλευαν να ομολογήσω, να φύγω γρήγορα, να πάω στην κόρη μου» λέει και παραδέχεται τις πρώτες σκοτεινές σκέψεις καθώς και τη μοναδική ζωογόνο σκέψη – αυτή της μόλις δύο ετών κόρης της. «Είναι αλήθεια, μπορώ να το πω, πέρασαν στιγμές που σκέφτηκα να τελειώσω μόνη μου το μαρτύριο της εκκωφαντικής μοναξιάς. Δείλιασα, δεν το έκανα, η σκέψη της κορούλας μου δεν με άφηνε, με στήριζε, μου έδωσε νόημα να σηκωθώ, να πολεμήσω για να αποδείξω ότι είμαι αθώα, για να μην ντρέπεται η κόρη μου για εμένα».
«Να μην ντρέπεται η κόρη μου για εμένα», υπογράμμισε, «αυτός ο σκοπός με κρατάει ζωντανή, με βοηθάει να είμαι στα συγκαλά μου» πρόσθεσε.
«Με υποτίμησαν, με προσέβαλαν ως γυναίκα, με απαξίωσαν, αλλά ποτέ δεν θα παραδεχθώ ότι πρόδωσα την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που με τίμησαν τόσα χρόνια με την ψήφο τους. Εμπιστεύθηκα κι εγώ ανθρώπους, έχω μάθει να πιστεύω στον σύντροφο, στον φίλο» ανέφερε η Εύα Καϊλή.
Ενώ σε άλλο σημείο υπογράμμισε: «Δεν θα υποκύψω, αν αποτύχω να πείσω τη βελγική Δικαιοσύνη ότι είμαι αθώα, δεν θα επιστρέψω ποτέ στην πατρίδα μου, θα ντρέπομαι να κοιτάξω στα μάτια τους ανθρώπους που έχω συμπορευθεί από μαθήτρια του λυκείου μαζί τους. Η ντροπή είναι ένα συναίσθημα που δεν μπορώ να το μεταβολίσω, με συγκλονίζει».
ΣΧΟΛΙΑ