ΑΠΟΨΕΙΣ

Βλέπω τη φωτογραφία της νέας υπό τον Νίκο Ανδρουλάκη κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Φάτσες γελαστές. Μπροστά οι δύο πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες του κόμματος , ο νυν αρχηγός και ο πρώην πρωθυπουργός και γιος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου. Αισιοδοξία και ελπίδες αναδίδει η εικόνα ενώ οι αριθμοί λένε πως σε σχέση με το 2019 το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ βρέθηκε ενισχυμένο κατά 31,4% παίρνοντας από την κάλπη 11,84 % ενώ τον Ιούλιο του 2019 είχε περιοριστεί στο 8,10%.

Βέβαια η χαρά τους φαίνεται να ενισχύεται ευλόγως αν ρίξει κανείς μία ματιά στα αντίστοιχα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ.

2019: 31,53%

2023: 17,83%

Τα δύο αυτά κόμματα -η σύγκρουση των οποίων για το ποιο θα είναι η πιο δυνατή και αξιόπιστη αντιπολίτευση απέναντι στον κυρίαρχο σήμερα Κυριάκο Μητσοτάκη μοιάζει με «μητέρα των μαχών»- τα χώριζε η άβυσσος της διαφοράς 23,5 μονάδων το 2019. Σήμερα αυτή είναι μόλις έξι μονάδες αν δεν είναι και μικρότερη καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που χωρίς τον Τσίπρα στην ηγεσία και ακέφαλος ων προς το παρόν, φυλλορροεί.

Τι θα εκόμιζε και θα άλλαζε στο επίπεδο των εντυπώσεων αλλά και της ουσίας μία φωτογραφία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ της νέας Βουλής, μέσα στην οποία θα ήταν και ο Χάρης Καστανίδης, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Κώστας Σκανδαλιδης;

Μη βιαστείτε να απαντήσετε. Το οξυγόνο της πολιτικής βέβαια είναι πάντα η ανανέωση των κομμάτων, αλλά από την άλλη πλευρά πολιτική είναι και η διαχείριση των συμβόλων και η ιστορία. Δύσκολο, ε;

Μία από τις πιο αγαπημένες συνήθειες των φιλάθλων κάθε καλοκαίρι είναι να βλέπουν την ομάδα τους με τα νέα μεταγραφικά της αποκτήματα. Όσο πιο ηχηρά είναι τα ονόματα των καινούριων αστεριών τόσο μεγαλύτερη η χαρά και η έξαψη του πλήθους ενόψει του νέου πρωταθλήματος.

Έτσι είναι αυτά τα πράγματα, καλά τα κόμματα αρχών, τα οράματα και τα καλοδουλεμένα πολιτικά τους προγράμματα, αλλά όπως συμβαίνει σε κάθε πτυχή της κοινωνίας του θεάματος -και του «εμπορεύματος»- τα πρόσωπα είναι αυτά που κάνουν τις ομάδες να κόβουν εισιτήρια.

Και τα εισιτήρια τα κόβουν και οι νέοι αστέρες αλλά και αστραφτεροί γερόλυκοι (πρόσφατα παραδείγματα η διάρκεια και η λάμψη του Ρόναλντο και του Μέσι).

Στα σημαντικά γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδες ανήκει χωρίς άλλο η οριστική ρήξη ανάμεσα στην Χαριλάου Τρικούπη και τον Ανδρέα Λοβέρδο και τα «μηνύματα» που εξέπεμψε.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Α. Λοβέρδος πήρε την απόφασή του λόγω της μη εκλογής του αλλά και γιατί θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ απομακρύνεται από το «κέντρο» και ότι το ύφος και το περιεχόμενο της αντιπολίτευσης που επιλέγει ο Νίκος Ανδρουλάκης δείχνει ένα κόμμα ανταγωνιζόμενο τον ΣΥΡΙΖΑ σε αντιπολιτευτικές κορώνες.

Το τι θα κάνει με το «κέντρο» πάντως ο Νίκος Ανδρουλάκης ακόμα και τώρα που λείπει ο Α. Λοβέρδος, είναι ένας από τους γρίφους της προσεχούς περιόδου

Η ζωή βέβαια αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δικιά μας μελαγχολία. «Και έρχεται η στιγμή για ν’ αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις» τραγούδησε στο εμβληματικό «Οι παλιοί μας φίλοι», ο Διονύση Σαββοπουλος.

Σ’ άλλους άρεσε και σ’ άλλους όχι η παρθενική ομιλία του Νίκου Ανδρουλάκη στη Βουλή.

Το σημαντικό είναι πως βρισκόμαστε σε ένα νέο πολιτικό σκηνικό, ρευστού και δυσανάγνωστου ακόμα, τουλάχιστον με τα παλιά μέτρα ερμηνείας, ας τα πούμε «μεταπολιτευτικά», αλλά και με έναν αδιαφιλονίκητο πρωταγωνιστή. Τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος δείχνει αποφασισμένος να προχωρήσει στην μεταρρυθμιστική προσπάθεια που προανήγγειλε.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης σ’ αυτό σκηνικό, θα πιέζεται για να πάρει θέση σε θέματα όπως λ.χ. η αναθεώρηση του άρθρου 16 και την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων στη χώρα μας,

αλλά και για να μπει σε πιο ήρεμα νερά ηπιότητας και λιγότερης οργής σε σχέση με την προεκλογική του εικόνα η οποία είναι ανθρώπινο να είχε επηρεαστεί από το αποκρουστικό γεγονός της παρακολούθησης των τηλεφώνων του.

Στην κατάσταση που βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ με εμφανή την αμηχανία και την έλλειψη σαφούς πολιτικού στίγματος μετά την αποχώρηση Τσίπρα από την ηγεσία, ακόμα και μια καλή εμφάνιση στελέχους από το βήμα της Βουλής η και μια εικόνα σύνθεσης και ενότητας, έχουν μεγάλη σημασία για το «ηθικό του στρατεύματος».

Γι’ αυτό και η πρώτη ομιλία του Σωκράτη Φάμελλου έγινε δεκτή με ικανοποίηση από πολλούς οπαδούς και ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Επίθεση πάντως στην κυβέρνηση Μητσοτάκη με το «καλημέρα» ήταν το μήνυμα από τον νέο πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.

Με αυτά και μ’ εκείνα ξεχωριστή σημασία αποκτά το πολιτικό βήμα της επόμενης 87ης ΔΕΘ μία διοργάνωση που γίνεται 2,5 μήνες μόλις μετά την εκκίνηση της νέας κυβέρνησης που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου και σίγουρα πραγματοποιείται σε ένα πρωτόγνωρο οικονομικό, πολιτικό και επικοινωνιακό πλαίσιο.

Το πολιτικό πλαίσιο τροφοδοτείται από τα εξής δεδομένα :

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα κάνει τις εξαγγελίες του, με έμφαση στην οικονομία, στην αποτίμηση της πορείας του Τουρισμού, στη μάχη κατά τις ακρίβειας, στο θέμα της επενδυτικής βαθμίδας και στο πως θα γίνει η εκκίνηση μιας σειράς μεταρρυθμίσεων που ο ίδιος θεωρεί κρίσιμες για τη νέα τετραετία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μετά από την εμφατική του ήττα θα προσπαθήσει να μπει στο δρόμο της ανάκαμψης και της ανανέωσής του χωρίς την παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ενώ τις μέρες της ΔΕΘ είτε θα έχει νέο πρόεδρο είτε θα γνωρίζουμε τουλάχιστον ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι για τη θέση. Θα γίνει η συνέντευξη Τύπου του κόμματος στη ΔΕΘ; Με ποιον η με ποιους; Τι μηνύματα θα στείλει αυτή; Άγνωστες είναι βέβαια σήμερα οι απαντήσεις.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης ξέρει ότι όλοι αναμένουν την εικόνα που θα πέμψει από τις πρώτες του εμφανίσεις και κινήσεις στη Βουλή αλλά πολύ περισσότερο το τι θα πει από το βήμα της ΔΕΘ για τους άξονες της αντιπολιτευτικής του τακτικής και ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ αλλά και ως βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης (ο μόνος στον νομό).

Πρόκειται για ένα νέο τοπίο, με πολλές προκλήσεις, πονοκεφάλους και ευκαιρίες για όλους…