«Συνεχίζουμε ενωμένοι και ακόμα πιο ισχυροί» σημειώνει στη «ΜτΚ» ο βουλευτής Ηρακλείου και τομεάρχης Ενέργειας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Φραγκίσκος Παρασύρης μιλώντας για την επόμενη ημέρα των εσωκομματικών εκλογών στη Χαριλάου Τρικούπη και τον πρόσφατο «ανασχηματισμό» Ανδρουλάκη.

Ο κ. Παρασύρης υπογραμμίζει μεταξύ άλλων πως «το ΠΑΣΟΚ, είναι έτοιμο να αναλάβει και να υπηρετήσει την εντολή του ελληνικού λαού» και πως «η κοινωνία πιστώνει στο Νίκο Ανδρουλάκη την προσπάθεια για το σχηματισμό ενός θεσμικού αντίβαρου».

Κύριε Παρασύρη, πώς αποκωδικοποιείτε την επανεκλογή Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ; Τι μήνυμα έστειλαν τα μέλη και οι φίλοι του κόμματος με την ψήφο τους;

Στις δύο Κυριακές του Οκτώβρη, το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, πρώτα και πάνω από όλα, απέδειξε πως είναι ένα κόμμα που συγχρονίζεται και αναβαπτίζεται διαρκώς, αντλώντας δύναμη από την αστείρευτη πηγή της κομματικής του βάσης. Τριακόσιες χιλιάδες συμπολίτες μας, παρέδωσαν ένα «μάθημα δημοκρατίας» ενισχύοντας συνολικά το κομματικό μας σύστημα. Η επιβεβαίωση της εμπιστοσύνης στον Νίκο Ανδρουλάκη δεν είναι αποτέλεσμα τυχαιότητας. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, με πολιτικό θάρρος ανέλαβε το καλοκαίρι την πρωτοβουλία μίας εκλογικής διαδικασίας. Όλους αυτούς τους μήνες, κυριολεκτικά ταξιδεύοντας σε κάθε γωνιά της πατρίδας, μετέφερε το βασικό πολιτικό μήνυμα. Ότι «παρέλαβε κόμμα και δεν θα παραδώσει συνιστώσα». Πολιτική αυτονομία, ενότητα και σύνθεση δυνάμεων. Αυτή ήταν η αξιακή θέση του Νίκου Ανδρουλάκη, αυτό είναι και το μήνυμα, η εντολή θα έλεγα των χιλιάδων συμπολιτών μας, που τον εξέλεξαν ξανά στην ηγεσία του Κινήματος.

Η ψήφος των συμμετεχόντων στις εσωκομματικές εκλογές αποτυπώθηκε στις αλλαγές που ανακοίνωσε ο Νίκος Ανδρουλάκης; Πώς είδατε την αναδιανομή των ρόλων και των χαρτοφυλακίων;

Ο Νίκος Ανδρουλάκης στο Ζάππειο, στον εορτασμό της ιστορικής επετείου για τα 50 χρόνια από την υπογραφή της Ιδρυτικής Διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ, παρουσίασε μία συνεκτική ιδεολογική θεώρηση, για το πώς θα προχωρήσει, σε μία εξαιρετικά απαιτητική εποχή. Η πορεία του μέχρι σήμερα, συνιστά εχέγγυο αδιαμφισβήτητο. Η παρουσία του στη Βουλή, τους λίγους μήνες που προηγήθηκαν, αποδεικνύει την ικανότητά του να ηγείται της αντιπολίτευσης και την ετοιμότητά του να ηγηθεί της επόμενης κεντροαριστερής, σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης. Τη Δευτέρα η ανακοίνωση του νέου πολιτικού κέντρου, της ανανεωμένης κοινοβουλευτικής διάταξης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, δεν συνιστά μια απλή αναδιανομή ρόλων. Το ΠΑΣΟΚ συντεταγμένα, με μία αναγεννητική ορμή, δίχως μονοδρόμους και κυρίως χωρίς διχασμούς, συνεχίζει. Να είστε βέβαιος ότι τα κεφάλαια των επόμενων επιτυχιών του κόμματος, γράφονται ήδη. Γι’ αυτό έχουμε υποχρέωση να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες της κοινωνίας.

Μετά τις εκλογές άλλαξε η ανθρωπογεωγραφία του κόμματος με τα διάφορα κομμάτια πλέον του παζλ να έχουν τον εκπρόσωπό τους. Είναι εύκολη αυτή η συνύπαρξη;

Τα κομμάτια ενός παζλ, θυμίζουν τα ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια. Η οργανωτική, όμως, πυραμίδα ενός κόμματος περισσότερο παραπέμπει σε δημιούργημα υψηλής αρχιτεκτονικής. Από τα λάθη μάθαμε όλοι. Αν κάτι μας άφησε ως συλλογική κληρονομιά η διαδικασία των τελευταίων μηνών, είναι ότι το ΠΑΣΟΚ διαθέτει τη μεγαλύτερη δεξαμενή ικανών πολιτικών στελεχών. Προσωπικά, είμαι υπερήφανος για όλους τους συντρόφους. Απέδειξαν και οι υποψήφιοι για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ, ότι η παράταξή μας, κουβαλά τη φόρτιση των μεγάλων στιγμών και εξεχουσών προσωπικοτήτων της μεταπολίτευσης. Στο όνομα, επομένως, της παρακαταθήκης τους, όχι μόνο συμπορευόμαστε, αλλά συνεχίζουμε ενωμένοι και ακόμα πιο ισχυροί.

Το ΠΑΣΟΚ πλέον διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο στο πολιτικό σκηνικό, με τον κ. Ανδρουλάκη να κάνει ξεκάθαρο το στόχο του στις επόμενες εθνικές εκλογές, που δεν είναι άλλος από την διακυβέρνηση της χώρας. Είναι ωστόσο εφικτός ο στόχος δεδομένης της μεγάλης διαφοράς της πρώτης ΝΔ με τον δεύτερο αλλά και της ανόδου της ακροδεξιάς;

Η αριστερά μεταξύ «υπνοβασίας και ονειροπόλησης», η δεξιά ανάμεσα στη φθορά του χρόνου και την αρχή της κατηφόρας. Δέκα λέξεις που μπορούν να περιγράψουν παραστατικά τη φωτογραφία της στιγμής. Το αποτυπώνουν και όλες οι μετρήσεις της κοινής γνώμης από την έναρξη της πολιτικής χρονιάς. Η lifestyle (απερχόμενη κομματικά) ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η μετατροπή της σε σκηνή επιθεώρησης, αποδείχθηκε διαλυτική ουσία. Οι γραμμές της συγκόλλησης ράγισαν, και για την ώρα δύσκολα θα επανέλθουν. H κυβέρνηση, την ίδια στιγμή, φαίνεται ότι έπιασε ταβάνι. Ο κίνδυνος, παρόλα, αυτά της ακροδεξιάς, είναι περισσότερο υπαρκτός. Μέσα σε αυτό το πολιτικό σκηνικό το ΠΑΣΟΚ, είναι έτοιμο να αναλάβει και να υπηρετήσει την εντολή του ελληνικού λαού. Την κοινωνία που υπηρετήσαμε πάντα, θα υπηρετήσουμε όποτε κληθούμε.

Το ΠΑΣΟΚ πλέον βρίσκεται σταθερά στη δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις. Θεωρείτε ότι γίνονται αποδεκτές οι προτάσεις σας ή αυτό οφείλεται στον αλληλοσπαραγμό του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε ότι δεν μεταβόλισε στο εσωτερικό του, την απότομη άνοδο της προηγούμενης δεκαετίας. Φούσκωσε στην εποχή της οργής, όμως δεν μπόρεσε να μετατρέψει, όταν επανήλθε στην αντιπολίτευση, τη διαμαρτυρία σε εναλλακτική πρόταση, με όρους εφικτού. Ο εκφυλισμός που σας περιγράφω για εμένα ξεκινά από την εκλογή Κασσελάκη, που έδειξε ότι μιλάμε για ένα κόμμα ασπόνδυλο, χωρίς θεσμικότητα που έπεσε στον κατήφορο της μόδας. Τα υπόλοιπα που παρακολουθούμε, είναι απλά επεισόδια αυτής της σειράς. Σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ, δεν ξέρω αν είναι αποδεκτές προσώρας οι προτάσεις μας, όμως είναι βέβαιο ότι τα φώτα είναι στραμμένα πάνω μας. Οι προσδοκίες μεγάλες, γιατί η κοινωνία πιστώνει στον Νίκο Ανδρουλάκη την προσπάθεια για τον σχηματισμό ενός θεσμικού αντίβαρου. Ενός σοβαρού και υπεύθυνου πολιτικού χώρου.

Ως τομεάρχης Ενέργειας, ασκείτε κριτική στο υπουργείο αλλά και στο σύνολο της κυβέρνησης για τους διάφορους χειρισμούς που γίνονται. Γιατί διαφωνείτε με την ασκούμενη πολιτική και τι προτείνετε;

Πριν από λίγες ημέρες παρουσιάστηκε στη Βουλή το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα. Δυστυχώς, ενσωματώνονται όλες οι αντιφάσεις του σχεδιασμού της κυβέρνησης και του Υπουργείου, η διστακτικότητα σε ορισμένα καίρια σημεία και η αδικαιολόγητη τόλμη σε άλλα. Δεν υπάρχει ξεκάθαρη γραμμή διότι προφανώς δεν έχουν καταλήξει τι θέλουν να πετύχουν. Το αποτέλεσμα είναι η Πράσινη Μετάβαση, από μια ευκαιρία, να έχει μετατραπεί με τους όρους που υλοποιείται, σε «βραχνά» για την κοινωνία. Το σταθερό μοτίβο είναι η ενίσχυση των ολιγοπωλίων με μεροληπτικό διαμοιρασμό του ηλεκτρικού χώρου των ΑΠΕ σε λίγους. Ασυδοσία στις τιμές ρεύματος με άμεσο αντίκτυπο στο κόστος ζωής των Ελλήνων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στις Ενεργειακές Κοινότητες, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους πολίτες. Ένας ρόλος φτωχού συγγενή. Το ζήτημα δεν είναι λοιπόν αν θα πιάσουμε τους στόχους της Πράσινης Μετάβασης, αλλά με ποιους και για ποιους θα το πετύχουμε αυτό. Η κυβέρνηση έχει ένα δόγμα, μια σταθερή επιλογή, ότι η μετάβαση θα γίνει με τους μεγάλους παίχτες της αγοράς ενέργειας. Για εμάς αυτή είναι μια εντελώς λάθος επιλογή. Η Πράσινη Μετάβαση θα μπορούσε να είναι ένα νέο πεδίο συλλογικής δράσης και έμπνευσης, με τρόπο που να αλλάξει ριζικά το παραγωγικό μας μοντέλο, να ευεργετηθούν οι τοπικές κοινωνίες, τα συλλογικά σχήματα των αγροτών, οι επιχειρήσεις και η βιομηχανία. Δυστυχώς, όμως δεν είναι αυτή η επιλογή της κυβέρνησης.