Η φάση έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη εκατομμυρίων Ελλήνων φιλάθλων και δεν θα ξεθωριάσει, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης επελαύνει από τη δεξιά πτέρυγα και με μία γλυκιά λόμπα ξεφεύγει από τον ταχύτατο αριστερό μπακ της Γαλλίας, Μπισέντ Λιζαραζού, περνώντας την μπάλα πάνω από το σώμα του.

Δευτερόλεπτα μετά, ο αρχηγός σεντράρει υποδειγματικά για τον Χαριστέα και εκείνος στέλνει με κεφαλιά την μπάλα στα δίχτυα του Φαμπιάν Μπαρτέζ.

Η «μικρή» Ελλάδα αποκλείει την πρωταθλήτρια Ευρώπης, προκρίνεται στα ημιτελικά του EURO 2004 και κάνει το κρισιμότερο βήμα προ το... αδιανόητο, την κατάκτηση του τίτλου.

Δεκαεννιά χρόνια αργότερα, η Εθνική μας ομάδα τίθεται ξανά απόψε (21:45) αντιμέτωπη με το «θηρίο», αυτήν τη φορά για τα προκριματικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 2024, σε ένα ματς που σύμφωνα με τα προγνωστικά έχει κριθεί υπέρ των «τρικολόρ» πριν καν ξεκινήσει.

Το θαύμα του 2004 μάς δίδαξε όμως ότι στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν βεβαιότητες και η «ΜτΚ» ζήτησε τη γνώμη του ανθρώπου που υπέγραψε τον θρίαμβο επί της Γαλλίας.

Ο Άγγελος Χαριστέας δεν μασά τα λόγια του και υπογραμμίζει την τεράστια διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δύο ομάδων. Προσθέτει ωστόσο πως η Εθνική έχει μόνον να κερδίσει από τη μεγάλη αναμέτρηση του Παρισιού.

«Θέλω να είμαι ειλικρινής. Δεν υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ των δύο αγώνων. Τα δεδομένα είναι πολύ διαφορετικά.  Το 2004 το ματς ήταν για τα προημιτελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, έγινε σε ουδέτερη έδρα και η Εθνική μας είχε ένα τρομερό μομέντουμ μετά την πρόκριση στα νοκ άουτ.  Επίσης, ο συσχετισμός δύναμης δεν ήταν ο ίδιος. Η Γαλλία της εποχής ήταν μία εξαιρετική ομάδα και προέβαλλε ως το καθαρό φαβορί, αλλά η ψαλίδα ήταν μικρότερη σε σχέση με σήμερα».

«Μόνο να κερδίσουμε έχουμε από αυτό το ματς»

Ο βετεράνος φορ εξηγεί πως τα θαύματα είναι ακόμη δυσκολότερα στις μέρες μας.

«Η ψαλίδα ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις και τις υπόλοιπες χώρες ανοίγει διαρκώς, τόσο σε επίπεδο συλλόγων, όσο και σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Παίζει καθοριστικό ρόλο και ο οικονομικός παράγων, που διευρύνει συνεχώς το χάσμα. Η σημερινή Γαλλία είναι μία εκπληκτική ομάδα, που έχασε στα πέναλτι το Μουντιάλ. Είναι σίγουρα μία από τις 2-3 καλύτερες ομάδες του κόσμου.

Είναι λοιπόν το ακλόνητο φαβορί στο ματς με την Εθνική μας. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι η Ελλάδα είναι χαμένη από χέρι και ότι δεν έχει κίνητρο. Οι διεθνείς μας πρέπει να μπουν στο γήπεδο χωρίς φόβο και να τα δώσουν όλα. Στο ποδόσφαιρο, άλλωστε, όλα γίνονται. Το βέβαιο είναι ότι εμείς έχουμε μόνον να κερδίσουμε από αυτό το ματς. Κανείς δεν απαιτεί από τα παιδιά να νικήσουν τη Γαλλία μέσα στο Παρίσι.

Μία ισοπαλία, ακόμη και μία αξιοπρεπής ήττα, θα δώσουν μεγάλη αυτοπεποίθηση στους παίκτες, ώστε να κερδίσουν τα ματς στα οποία θα κριθεί η πρόκριση».

Ο Ρεχάγκελ και ο Πογέτ

Το έπος του 2004 φέρει τη σφραγίδα του μεγάλου Ότο Ρεχάγκελ και ο Άγγελος Χαριστέας, ένα από τα πουλέν του θρυλικού Γερμανού, πιστεύει πως ο Γκουστάβο Πογέτ έχει πολλά να διδαχθεί από τον χερ Ότο.

«Ο Ότο Ρεχάγκελ έχτισε την ομάδα που κατέκτησε την Ευρώπη αλλάζοντας τα πάντα και βάζοντας τη σφραγίδα του, από την πρώτη στιγμή. Δεν προσαρμόστηκε εκείνος σε μας, εμείς προσαρμοστήκαμε στον δικό του τρόπο δουλειάς, εμείς υιοθετήσαμε άνευ όρων τη φιλοσοφία του.

Ο Ρεχάγκελ δεν ήταν απλώς ένας διαχειριστής, ήταν ηγέτης. Αυτό πρέπει να κάνει και ο Πογέτ με τη σημερινή ομάδα. Να μην αρκεστεί στη διαχείριση, να αφήσει το στίγμα του στην Εθνική, να μπει στο μυαλό και την ψυχή των παικτών. Να τους εμπνεύσει.

Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει άλλος δρόμος που να οδηγεί στην επιτυχία. Αν ο Πογέτ δεν βάλει τη σφραγίδα του, όπως ο Ρεχάγκελ στην ομάδα του 2004, θα καταγραφεί ως ακόμη ένας συνηθισμένος προπονητής, όπως τόσοι άλλοι στο παρελθόν».