Της Δέσποινας Βογιατζόγλου

Χωρίς απόλυτες διευκρινίσεις για τη διαμόρφωση της τιμής του συμπύρηνου ροδάκινου, η φετινή εικόνα για τους ροδακινοπαραγωγούς της Ημαθίας και της Πέλλας παραμένει ασαφής. Οι βιομηχανίες έχουν αποφύγει να δώσουν οποιοδήποτε στίγμα για την εμπορική τους πολιτική, αφήνοντας τους παραγωγούς μετέωρους ως την τελευταία στιγμή. Οι ίδιοι, ωστόσο, ζητούν αναπροσαρμογή των τιμών προκειμένου να καλυφθούν τα καλλιεργητικά έξοδα και να περιοριστούν οι απώλειες από τους μειωμένους όγκους που προβλέπεται να συγκομιστούν μέχρι το τέλος της περιόδου.

Όπως αναφέρουν οι παραγωγοί, φέτος τα έξοδα αυξήθηκαν, ενώ είναι γνωστό ότι η παραγωγή συμπύρηνου θα είναι πολύ μειωμένη σε σχέση με πέρσι. Οι βιομηχανίες οι οποίες δίνουν οδηγίες για την καλλιεργητική πρακτική, αρνούνται, όπως λένε, να καταλάβουν ότι η ποιότητα έχει κόστος.

«Η έλλειψη εργατικών χεριών έχει οδηγήσει σε αύξηση τα μεροκάματα. Για να παράξουμε ποιότητα όμως, χρειάζονται χέρια και στο αραίωμα και στο μάζεμα. Οι ατελείωτες βροχοπτώσεις του Ιουνίου δημιούργησαν τεράστια προβλήματα. Για να παράξουμε ποιότητα χρειάστηκαν πολύ περισσότερα ραντίσματα, με αύξηση του κόστους για τα φυτοφάρμακα. Αυτά προστίθενται στο ήδη αυξημένο κόστος της ενέργειας, των λιπασμάτων κ.λπ. Το κόστος παραγωγής είναι αυξημένο κατά τουλάχιστον 30%» σημειώνει ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Γεωργών Βέροιας, Τάσος Χαλκίδης.

Όπως επισημαίνει, είναι περισσότερο από απαραίτητο να υπάρξει μία γενναία αύξηση στην τιμή του συμπύρηνου φέτος. Η αναπροσαρμογή πρέπει να καλύπτει την αύξηση του κόστους παραγωγής για να μπορέσουν οι αγρότες να συνεχίσουν να καλλιεργούν και να προμηθεύουν τη βιομηχανία με πρώτη ύλη. Ο Αγροτικός Σύλλογος Γεωργών Βέροιας κάνει γνωστό προς κάθε κατεύθυνση ότι η τιμή βάσης για τη φετινή χρονιά θα πρέπει να είναι τέτοια που να καλύπτει το κόστος παραγωγής και να αφήνει και ένα ποσοστό κέρδους.

«Η συγκομιδή του συμπύρηνου ροδάκινου έχει ήδη ξεκινήσει και για άλλη μία χρονιά οι παραγωγοί βιώνουμε την απαράδεκτη πρακτική του να παραδίδουμε ροδάκινα χωρίς να γνωρίζουμε τιμές. Γνωρίζουμε καλά ότι η περσινή χρονιά ήταν καταστροφική για εμάς, αφού χαρακτηρίστηκε από διακοπές στις παραλαβές, αλλά και χρήση και κατάχρηση της νέας ποιοτικής κατηγορίας ‘κλαρίσιο’. Αυτές οι πρακτικές οδηγούν τους παραγωγούς σε απόγνωση εν μέσω συγκομιδής. Οι περσινές τιμές αγοράς, 31-33 λεπτά για το καλό ροδάκινο, 25 για το κλαρίσιο και 15 για το χυμό, δεν κάλυψαν σε καμία περίπτωση το κόστος καλλιέργειας. Άλλη μία χρονιά δώσαμε τη μάχη της επιβίωσης» τονίζει ο Τ. Χαλκίδης.

Αναφερόμενος παράλληλα στο ζήτημα της Ρωσο-ουκρανικής κρίσης, τόσο ο πρόεδρος όσο και τα μέλη του Αγροτικού Συλλόγου Γεωργών, επισημαίνουν τη βασική θέση των παραγωγών απέναντι στις ενισχύσεις της Κομισιόν, οι οποίες πρέπει να επαναληφθούν και φέτος καθώς τίποτα δεν έχει αλλάξει στο συγκεκριμένο μέτωπο των εξαγωγών. Όπως τονίζουν, ο επόμενος χειμώνας θεωρείται δύσκολος για εκατοντάδες οικογένειες που βιοπορίζονται από την καλοκαιρινή αγροτική παραγωγή του ροδάκινου.

«Από ευλογία της Ημαθίας έγιναν οργή και οικονομική καταστροφή»

Σε επιστολή του το μέλος της Εθνικής Επιτροπής της ΕΘΕΑΣ Βιομηχανικού ροδάκινου, βερίκοκου, αχλαδιού, Στέφανος Νταούκας, υπογραμμίζει ότι οι βιομηχανίες κομπόστας πρέπει άμεσα να μοιράσουν τα κέρδη τους στους παραγωγούς γιατί σε διαφορετική περίπτωση «το εθνικό προϊόν, βιομηχανικό ροδάκινο τελειώνει για όλους».

Όπως υποστηρίζει, η αξία πώλησης στην αγορά της κομπόστας τα τελευταία χρόνια έχει διπλασιαστεί.

«Έχει φτάσει στο (100%), από τα 15 ευρώ στα 30 ευρώ. Η τιμή στον παραγωγό αυξήθηκε μόνο 25%. Η αδικία κατάφωρη… Το αποτέλεσμα αυτής της σχέσης δηλαδή τιμής πρώτης ύλης με τελική τιμή προϊόντος έχει καταντήσει κοροϊδία σε βάρος του αγρότη παραγωγού… Η σταδιακή μείωση παραγωγής των στρεμμάτων περίπου 15% για το 2023 άρχισε…! Η μέση νέα τιμή φέτος πρέπει να ακολουθεί τις τιμές πώλησης της κομπόστας, δηλαδή μία ικανοποιητική τιμή με εξασφάλιση πολυετών συμβολαίων πρέπει να κυμαίνεται πλέον των 50 λεπτών» σημειώνει ο Σ. Νταούκας.

Οι παράγοντες που δημιουργούν ασφυκτική πίεση

Οι κλιματικές συνθήκες, η χαμηλή εξευτελιστική τιμή μαζί με τα προβλήματα ανεξέλεγκτου κόστους, δημιουργούν ασφυκτική πίεση στους παραγωγούς που σκέφτονται ακόμα και την έξοδο από την παραγωγή.

Την ίδια ώρα, η φετινή παραγωγή συμπύρηνου ροδάκινου προβλέπεται να είναι μειωμένη και να φτάσει μέχρι τους 400.000 τόνους. Βέβαια οι βιομηχανίες δεν εκφράζουν την ανησυχία τους τόσο για τις ποσότητες που θα παραλάβουν, όσο για την ποιότητα του προϊόντος, λόγω των απρόβλεπτων και δυσμενών καιρικών συνθηκών που εκδηλώθηκαν το προηγούμενο διάστημα κυρίως σε Πέλλα και Ημαθία.

Σημαντικό πρόβλημα εξάλλου παραμένει η έλλειψη εργατικών χεριών και κυρίως στις μονάδες μεταποίησης. Αν και στα μέσα της δεκαετίας του ’90 υπήρχαν περίπου 35 εργοστάσια, σήμερα λειτουργούν 14 κονσερβοποιεία, που παράγουν και χυμό ροδάκινου, καθώς και τέσσερα με πέντε ακόμη εργοστάσια που παράγουν προϊόντα κατάψυξης ή αποκλειστικά χυμό σε Πέλλα, Ημαθία και Λάρισα. Αν και είναι λιγότερες αριθμητικά σήμερα οι βιομηχανίες, ωστόσο έχουν πολύ μεγαλύτερη δυναμικότητα, δηλαδή μπορούν να επεξεργαστούν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες φρούτων, λόγω σημαντικών επενδύσεων στην τεχνολογία. Η δυναμικότητά τους είναι πολύ μεγαλύτερη από την παραγωγή που μπορεί να διοχετευθεί στην παγκόσμια αγορά. Στον κλάδο της κονσερβοποιίας απασχολούνται 2.000 άτομα μόνιμο προσωπικό, ενώ το καλοκαίρι υπάρχει ανάγκη για 10.000 εποχικούς εργάτες, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια είναι, πραγματικά, δυσεύρετοι.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 06.08.2023