Είναι αρκετό το διάστημα που πέρασε, από τότε που ανέλαβε την κυβέρνηση, ώστε ο κ. Μητσοτάκης να κάνει ένα review, όπως λένε και οι proho, της κυβερνητικής πορείας ως σήμερα. Ο χρόνος έχει άλλο νόημα στις μέρες μας και περνά γρηγορότερα. Συνεπώς, το κατευθυνόμενο επιχείρημα "τι περιμένετε, στους έξι μήνες η κυβέρνηση να λύσει τα συσσωρευμένα προβλήματα", δεν ισχύει.

Ναι, αυτό περιμένουμε. Διότι εμείς υφιστάμεθα χρόνια τα προβλήματα και περιμένουμε από τα κόμματα που αναλαμβάνουν κυβερνητικά καθήκοντα να έχουν έτοιμα προγράμματα. Αν δεν έχουν ας καθίσουν στο σπίτι τους. Τέρμα οι ασυλίες.

Ούτε η "Νέα Δημοκρατία" είναι χθεσινό κόμμα, χωρίς συνέχεια. Έχει και παρελθόν και στελέχη. Σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που τα έψαχνε όλα. Οι ρίζες της Νέας Δημοκρατίας δεν ανάγονται καν στο 1974 αλλά στις αρχές του 20ου αιώνα. Τις εντοπίζω στον Δημήτριο Γούναρη αν και άλλοι, ακόμη, νωρίτερα. Στα οικονομικά, με τους μπαχαλάκηδες και, λίγο, στα ΑΕΙ η κυβέρνηση δεν τα πήγε άσχημα, αν και το οικονομικό στοίχημα εκκρεμεί. Προσωπικά συμφωνώ με τον προσανατολισμό που έχει δώσει στην οικονομία.

Από εκεί και πέρα η κυβέρνηση:

- Διακρίνεται από έναν ηλικιακό ρατσισμό. Έχει ικανά στελέχη με εμπειρία τα οποία, επειδή πέρασαν ένα χρονικό όριο ζωής (το οποίο έβαλε ποιος;) αποκλείονται από κυβερνητικά καθήκοντα.

Ακόμη, είναι ανεπίτρεπτο για σύγχρονο, πολυσυλλεκτικό κόμμα. -γιατί η ΝΔ, όπως όλα τα κόμματα εξουσίας, είναι πολυσυλλεκτική- να ακολουθεί η ηγεσία του μια πολιτική εξαίρεσης δικών της κομματικών στελεχών που αποκλίνουν από τον στενό, «ιδεολογικό», πυρήνα της. Το ψυχολογικό άλλοθι της πατρικής εμπειρίας δεν μπορεί να καθοδηγεί σύγχρονες πολιτικές. Η πολιτική δεν είναι χώρος για μαθητευόμενους μάγους. Χρειάζεται και πείρα για την άσκησή της. Χρειάζεται, βεβαίως, να είναι κάποιος καλός γνώστης του αντικειμένου, χρειάζεται ο τεχνοκρατισμός αλλά χρειάζεται και ένα πολιτικό κριτήριο. Τέτοια στελέχη έχει η ΝΔ αλλά για λόγους που διαφαίνονται από τα παραπάνω δεν τα αξιοποιεί.

- Δεύτερον, η κυβέρνηση στο υψηλότατο επίπεδο διακρίνεται από έναν συγκεντρωτισμό. Όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται σε ένα γραφείο υψηλά ιστάμενου κυβερνητικού στελέχους. Ακόμη και στους υπουργούς δεν επιτρέπεται να λαμβάνουν αποφάσεις, αν δεν εγκριθούν από το γραφείο αυτό; Είναι αυτό λειτουργία σύγχρονης κυβέρνησης;

- Τρίτον, υπάρχει μια αναποφασιστικότητα στη στελέχωση των κρατικών θεσμών και υπηρεσιών. Δεν υποστηρίζω πως κάθε νέα κυβέρνηση πρέπει να αλλάζει τους πάντες, ακόμη και τους επιτυχημένους, που όρισε η προηγούμενη. Αλλά κάθε κυβέρνηση οφείλει να ξεκαθαρίζει το τοπίο. Να επιλέξει ποιοι από όσους κατέχουν θέσεις στον στενό ή ευρύτερο δημόσιο τομέα είναι ικανοί και της κάνουν και ποιοι θα αντικατασταθούν. Και όσους αποφασίσει να τους αντικαταστήσει, να το κάνει. Η αβεβαιότητα δημιουργεί τελμάτωση. Και η κρατική μηχανή πρέπει να πάρει μπρος.

- Τέταρτον, τα διεθνή δεδομένα αλλάζουν καθημερινά. Χρειάζεται συνεχής και λεπτομερής παρακολούθηση και διαμόρφωση μιας εξωτερικής πολιτικής, που θα διασφαλίζει την ακεραιότητα και τα συμφέροντα της χώρας και τους ομογενείς πληθυσμούς όπου υπάρχουν.

- Και πέμπτον, να διαμορφώσει μια μεταναστευτική πολιτική που θα βασίζεται στα παραδοσιακά γνωρίσματα και ευαισθησίες του ελληνικού λαού αλλά και θα διασφαλίζει ότι η χώρα δεν θα μετατραπεί σε μουσουλμανικό θύλακα.