«...Μια φορά κι έναν καιρό» στα μέσα της δεκαετίας του ‘70, ένα αγαπημένο παραμύθι των Αδελφών Γκριμ, ενέπνευσε τον χορογράφο Γκένριχ Μαγιόροφ και δημιούργησε μία χορογραφία βασισμένη στην πρωτότυπη μουσική του Πολωνού συνθέτη Μπογκντάν Παβλόφσκι, με ευφάνταστα χορευτικά μέρη, εντυπωσιακά σόλο και δυναμικές σκηνές του corps de ballet.

Την παράσταση αυτή, που είναι «Η Χιονάτη και οι 7 Νάνοι» φέρνει για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη το διάσημο μπαλέτο της εθνικής όπερας Οδησσού. Πρόκειται για ένα ιστορικό μπαλέτο, που εδρεύει σε μια από τις σπουδαιότερες όπερες της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης, η οποία κουβαλά μια ιστορία αιώνων, καθώς στη μακρόχρονη πορεία της έχει φιλοξενήσει έργα μεγάλων συνθετών όπως ο Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι και ο Σεργκέι Ραχμάνινοφ.

Το Μπαλέτο της Εθνικής Όπερας της Οδησσού συνεχίζει την πορεία του με σεβασμό στην ιστορία του. Με δική του ακαδημία, αλλά και με μεταγραφές από διάσημα μπαλέτα των χωρών που αποτελούσαν τη Σοβιετική Ένωση, παραμένει από τα σπουδαιότερα μπαλέτα της Ανατολικής Ευρώπης.

Κορυφαίοι χορευτές και χορογράφοι παρουσιάζουν κλασικές παραστάσεις με τις οποίες περιοδεύουν σε όλο τον κόσμο. Στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της φετινής χειμερινής ευρωπαϊκής περιοδείας τους, θα ανεβάσουν την παράσταση «Η Χιονάτη και οι 7 Νάνοι», στις 4 και 5 Φεβρουαρίου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης με διπλές παραστάσεις.

Η Εθνική Όπερα της Οδησσού – ένα «θαύμα» αρχιτεκτονικής

Στα νότια της εμπόλεμης Ουκρανίας η Όπερα της Οδησσού «αντιστέκεται» και προσφέρει θέαμα σε όσους θέλουν να ξεχάσουν για λίγο την καταστροφή γύρω τους. Το κτίριο της Κρατικής Όπερας της Οδησσού κτίστηκε το 1809 και έναν χρόνο αργότερα, στις 10 Φεβρουαρίου 1810, φιλοξένησε την πρώτη του παράσταση.

Το 1814 η πόλη και το θέατρο έζησαν την ίδρυση της Φιλικής Εταιρίας, της σημαντικότερης από τις μυστικές οργανώσεις που σχηματίστηκαν για την προετοιμασία επανάστασης για την απελευθέρωση των Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στην Πλατεία Ελλήνων, στο κτίριο επί της παρόδου Κράσνι 18, συνεδρίαζαν τα μέλη της Φιλικής Εταιρείας και στις μέρες μας στεγάζεται το Μουσείο της Φιλικής Εταιρείας.

Δυστυχώς, μια πυρκαγιά το 1873 κατέστρεψε το κτίριο. Οι εργασίες για την ανακαίνισή του κράτησαν περίπου δεκατέσσερα χρόνια, και την 1η Οκτωβρίου 1887 ήταν και πάλι έτοιμο να ανοίξει τις πόρτες του στο φιλότεχνο κοινό. Τέσσερις γλύπτες και δύο ζωγράφοι εργάστηκαν σκληρά για να δώσουν στην Όπερα της Οδησσού την εμφάνιση που έχει μέχρι και σήμερα.

Επιπλέον, το θέατρο ήταν από τα λίγα κτίρια σε ολόκληρη την πόλη που χρησιμοποιούσε ηλεκτρικό ρεύμα και έτσι έμενε φωταγωγημένο τη νύχτα, κερδίζοντας της εντυπώσεις, ενώ θεωρήθηκε ένα θαύμα αρχιτεκτονικής, καθώς, μετά τη Σκάλα του Μιλάνου, ήταν το μεγαλύτερο και ένα από τα ωραιότερα κτίρια όπερας.

Σ’ αυτό το θέατρο-κόσμημα έχει την έδρα του το μπαλέτο της Εθνικής Όπερας της Οδησσού, όπου παρουσίασαν τα έργα τους ονόματα μεγάλων συνθετών, κορυφαίων τραγουδιστών, αλλά διάσημων χορευτών και χορογράφων.

Σπουδαίοι καλλιτέχνες όπως οι μπαλαρίνες Άννα Πάβλοβα και Ισιδώρα Ντάνκαν και η μεγάλη ηθοποιός του θεάτρου Σαρά Μπερνάρ έχουν ανέβει στη σκηνή του και έχουν εντυπωσιαστεί από το υπέροχο αυτό θέατρο, ενώ το περιοδικό Forbes πρόσφατα το χαρακτήρισε το σημαντικότερο αξιοθέατο της Ανατολικής Ευρώπης.