ΑΠΟΨΕΙΣ

Για μία ακόμα φορά οι πολίτες της Θεσσαλονίκης ταλαιπωρούνται λόγω της απεργίας των υπαλλήλων της καθαριότητας του δήμου. Το έργο αυτό έχει παιχτεί χιλιάδες φορές και έχει καταντήσει πλέον κουραστικό.

Βέβαια, και στις μέρες που εργάζονται οι υπάλληλοι της καθαριότητος, η κατάσταση δεν είναι ικανοποιητική, χωρίς να ευθύνονται γι’ αυτό οι εργαζόμενοι.

Για δεκαετίες η πόλη μας δεν είναι καθαρή. Από τη μία μεριά είναι λογικό, καθώς οι υποδομές δεν μπορούν να εξυπηρετούν ένα εκατομμύριο κατοίκους. Όσες φορές και να περνούν τα φορτηγά καθαριότητος του δήμου, οι κάδοι αμέσως ξαναγεμίζουν.

Βέβαια, οι ευθύνες όλων ανεξαιρέτως των δημοτικών αρχόντων είναι μεγάλες γι’ αυτό το θλιβερό θέαμα, που παρουσιάζει η Θεσσαλονίκη. Δεν θέλησαν ή δεν μπόρεσαν να αντιγράψουν τις συνθήκες καθαριότητος μιας ευρωπαϊκής πόλης του μεγέθους της.

Τόσο δύσκολο είναι;

Εκ πρώτης όψεως φαίνεται πως δεν είναι. Μια αντιπροσωπεία του δήμου, στην οποία συμπεριλαμβάνονται και τεχνοκράτες, επισκέπτεται δυο - τρεις προεπιλεγμένες ευρωπαϊκές πόλεις, αντιγράφει το μοντέλο αποκομιδής των σκουπιδιών και το εφαρμόζει.

Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.

Τι θα γίνει αν σε αυτές τις ευρωπαϊκές πόλεις την αποκομιδή των σκουπιδιών την έχουν αναλάβει και ιδιώτες ή μόνο ιδιώτες;

Ας σημειωθεί πως παρόμοιο θεσμικό πλαίσιο στην Ελλάδα υπάρχει από το 2010. Συνεπώς, το πρόβλημα δεν είναι θεσμικό.

Αφορά αποκλειστικά την ιδεοληψία ανθρώπων που έρχονται από άλλες δεκαετίες και από άλλους κόσμους- που κατέρρευσαν σαν χάρτινοι πύργοι- οι οποίοι πιστεύουν, εν έτει 2019, πως κάθε τι το δημόσιο είναι εξ ορισμού καλό και κάθε τι το ιδιωτικό είναι κακό.

Μια απλοϊκή σκέψη του άσπρου - μαύρου.

Δεν θα αναπτύξω τα επιχειρήματα υπέρ της άποψης την αποκομιδή των σκουπιδιών στη Θεσσαλονίκη να την αναλάβουν ιδιώτες. Είναι τόσο αυτονόητα, που δεν αξίζει τον κόπο να τα παραθέσω.

Ας σημειωθεί πως σε αυτήν την περίπτωση δεν θίγεται το μόνιμο προσωπικό του δήμου. Απλώς δεν προσλαμβάνονται συμβασιούχοι, οι οποίοι βέβαια θα μπορούσαν να βρουν εργασία σε μια ιδιωτική εταιρεία αποκομιδής σκουπιδιών.

Το θέλουν όμως; Η θαλπωρή του δημοσίου είναι γλυκιά.

Εννοείται, πως σε μια τέτοια περίπτωση αποδυναμώνεται ο ρόλος και όλων των συνδικαλιστών, που μας ταλαιπωρούν επί πολλές δεκαετίες. Παρατηρούμε δηλαδή πως «ενός καλού, μύρια έπονται» για τους πολίτες της Θεσσαλονίκης.

Είναι όμως ολοφάνερο πως κάθε δήμαρχος της πόλης μας δεν θέλει να διαταράξει τις σχέσεις του με τους συνδικαλιστές του χώρου. Υπάρχει ουσιαστικά μια συνδιοίκηση. Και γι’ αυτό στο δήμο επικρατεί καθεστώς ακινησίας.

Ας το καταλάβουμε όλοι. Όσες εξαγγελίες και να γίνουν. Όσες καλές προθέσεις και να υπάρχουν, χωρίς συγκρούσεις και τομές, το θέμα της καθαριότητος στη Θεσσαλονίκη δεν πρόκειται να λυθεί.

Το ζητούμενο είναι να υπάρχει πολιτική βούληση από την πλευρά της δημοτικής πλειοψηφίας. Οι πολίτες επιθυμούν η πόλη τους να είναι καθαρή. Το ποιος θα κάνει καλύτερα αυτήν τη δουλειά, ελάχιστα μας ενδιαφέρει.

Σίγουρα γνωρίζουμε, εκ πείρας, ποιο μοντέλο δεν είναι λειτουργικό. Ας ψάξουμε να βρούμε το καλύτερο. Δεν είναι δύσκολο.

*Δημοσιεύθηκε στη "Μτκ" στις 26/27 Οκτωβρίου 2019