Στα Νέα Μουδανιά Χαλκιδικής στο ανοιχτό αμφιθέατρο της μικρής αυτής πόλης του γειτονικού μας νομού το Φεστιβάλ Θάλασσας μετά από την περσινή παύση λόγω κορονοϊού συνεχίζει φέτος τη διεξαγωγή του κανονικά τηρώντας όλα τα πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ, με μάσκες και τις πληρότητες που επιβάλλει ο νόμος για τα καλοκαιρινά θεάματα.

Εκεί στο πλαίσιο της καθιερωμένης πια διοργάνωσης παρουσιάστηκε τη Δευτέρα 9 Αυγούστου το έργο «Οθέλλος» του Σέξπιρ με πρωταγωνιστές τον Γιάννη Μπέζο στον ομώνυμο ρόλο, τον Αιμίλιο Χειλάκη στον ρόλο του Ιάγου (και συνσκηνοθέτη της παράστασης), τη Μυρτώ Αλικάκη στον ρόλο της Αιμιλίας κ.α.

Με την παράσταση να είναι σχεδόν sold out και τις θερμοκρασίες να χτυπούν κόκκινο, με τους ηθοποιούς να είναι κάθιδροι επί σκηνής και, κυρίως τον Χειλάκη, που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση, να έχει μουσκέψει το κοστούμι του από τον ιδρώτα, με το κοινό στην πλατεία να ξεφυσάει ανοίγοντας παντού βεντάλιες για να ανακουφιστεί από τη ζέστη δεν ήθελε και πολύ για να συμβεί το απρόοπτο.

Μια γυναίκα στις κάτω θέσεις προφανώς από τη ζέστη έχασε τις αισθήσεις της προκαλώντας πανικό στην παρέα της που φώναξε αμέσως για γιατρό, δημιουργώντας ταυτόχρονα αναστάτωση σε όλο το κοινό που σηκώθηκε στην πλειονότητά του όρθιο αυτομάτως για να προστρέξει, όπως μπορούσε ο καθένας.

Τότε αμέσως ο Χειλάκης λειτούργησε με αντανακλαστικά ταχύτητας… αστραπής! Πριν καλά- καλά ακουστούν οι φωνές στην πλατεία φώναξε «Φώτα!» και διέκοψε την παράσταση ζητώντας από τους τεχνικούς να ανάψουν τα φώτα της σκηνής. Στη συνέχεια και μέχρι ένας γιατρός από το κοινό να βρεθεί κοντά στη γυναίκα που λιποθύμησε ζήτησε ξανά από τους τεχνικούς να ανοίξουν τα φώτα της πλατείας έτσι ώστε να δοθεί η δυνατότητα στον γιατρό να παράσχει όπως έπρεπε τις πρώτες βοήθειες στην παθούσα.

Μόλις δε αποκαταστάθηκε το περιστατικό, ο ηθοποιός για να ελαφρύνει την ατμόσφαιρα απευθύνθηκε προς τους θεατές λέγοντας: «Νόμιζα πως παίζαμε καλύτερα», αποσπώντας ένα πολύ δυνατό χειροκρότημα. Ενώ σαν να μην συνέβη τίποτε απολύτως, σαν ο ίδιος και οι υπόλοιποι συντελεστές να ήταν σε πρόβα έδωσε οδηγίες προς τους τεχνικούς και τους ομότεχνούς του επί σκηνής λέγοντας: «πάμε πάλι την τελευταία σκηνή».

Υποθέτουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο ίδιος αντιμετώπιζε παρόμοιο περιστατικό. Πολύ συχνά στις παραστάσεις, που είναι ζωντανά θεάματα, παρουσιάζονται αναπάντεχα, ευτράπελα και τυχαία συμβάντα που μπορεί να προκαλέσουν αμηχανία. Ο τρόπος που τα αντιμετωπίζει κανείς δείχνει τον επαγγελματισμό, την ψυχραιμία, την ευαισθησία και τη συνέπειά του.

Όπως εξάλλου είπε στο makthes.gr ο ηθοποιός μετά το τέλος της παράστασης: «Το παν είναι να βάζεις το κοινό στην ‘κουζίνα’ του θεάτρου. Πάντα, όταν συμβαίνει αυτό, τότε τα πράγματα κυλούν καλύτερα».