Δεν ανήκω σε εκείνους που τους αφορά η παροιμία «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Από μικρό με έμαθαν οι γονείς μου να σέβομαι τους ηττημένους που παραδίδονται και να τους αφήνω στον πόνο και την περισυλλογή τους.

Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει πως μετά από μια εκλογική αναμέτρηση, θα πρέπει να σταματάει κάθε συζήτηση για τους λόγους που επέδρασσαν καταλυτικά στην διαμόρφωση του αποτελέσματος. Τα λάθη ή της παραλείψεις των ηττημένων, τις έξυπνες πολιτικές εκείνων που νίκησαν.

Μόνο με έναν τέτοιου είδους απολογισμό, θα μπορούν αφενός να αποδοθούν τα δέοντα- είτε εύσημα είτε επικρίσεις- σε όσους πρέπει και αφετέρου να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα που οι… νουνεχείς θα αξιοποιήσουν στο μέλλον είτε για να ξανακερδίσουν, είτε για να αποφύγουν νέα ήττα.

Χωρίς να κινδυνεύω να χαρακτηριστώ εκ των υστέρων προφήτης, καθώς άπαντες οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν όσα υποστήριζα μήνες τώρα, δεν ένιωσα καμιά απορία για την ήττα του Κωνσταντίνου Ζέρβα στο δήμο Θεσσαλονίκης όπως και δεν είχα καμιά αμφιβολία για την επικράτηση από τον πρώτο μάλιστα γύρο του Απόστολου Τζιτζικώστα στην Περιφέρεια.

Ο πρώτος, δεν είχε καταφέρει να πείσει την πλειοψηφία των δημοτών ότι αξίζει να του δοθεί μία νέα θητεία. Αυτό, πέραν της αίσθησης που είχαμε οι κάτοικοι της πόλης, πρόκυπτε σταθερά και καθαρά από όλες τις σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης που πραγματοποιήθηκαν κατά τα δύο τελευταία χρόνια στην περιοχή, κατά τις οποίες σε ποσοστό πλέον του 60-65% τάσσονταν υπέρ της αλλαγής δημάρχου.

Απεναντίας, ο δεύτερος εμφανίζονταν ως αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος του παιχνιδιού και φάνταζε ως ακλόνητο φαβορί για εξασφάλιση μίας νέας θητείας με ποσοστό μεγαλύτερο του 55%.

Το ότι αμφότεροι ανήκουν στη Νέα Δημοκρατία και είχαν την στήριξη του κυβερνώντος κόμματος, απλά αποδεικνύει πως στις αυτοδιοικητικές εκλογές παίζουν σημαντικό ρόλο τα πρόσωπα, σε αντίθεση με τις εθνικές εκλογές όπου τα κόμματα λαμβάνουν το ίδιο πάνω-κάτω ποσοστό σε κάθε εκλογική περιφέρεια.

Υπογραμμίζω όλα τα προηγούμενα, προκειμένου να διατυπώσω ευθέως την απορία μου, γιατί η Νέα Δημοκρατία αποφάσισε να στηρίξει την υποψηφιότητα Ζέρβα και δεν επέλεξε κάποιον άλλον, προστατεύοντας το κόμμα αλλά και τον ίδιο από μία αποτυχία που φαινόταν αναπόφευκτη;

Γιατί ο κ. Ζέρβας δεν έχασε όπως χάσανε πολλοί κυβερνητικοί δήμαρχοι και περιφερειάρχες που βρέθηκαν στον δεύτερο γύρο, οπότε οι ψηφοφόροι επέλεξαν να ψηφίσουν με αντιπολιτευτικό κριτήριο, αλλά έχασε εξαρχής καθώς δεν κατάφερε την πρώτη Κυριακή να περάσει ούτε το 30%. (Ελάχιστοι εν ενεργεία δήμαρχοι και περιφερειάρχες πήραν τόσο μικρά ποσοστά την πρώτη Κυριακή όσο ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης κι αυτός της Καλαμαριάς που επίσης ηττήθηκε στον δεύτερο γύρο).

Απάντηση σε αυτό το ερώτημα, μπορεί βεβαίως να δώσει μόνον ο έχων το γενικό πρόσταγμα της ΝΔ, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, και ο στενός πυρήνας των συνεργατών του, που τον ενημερώνουν, τον συμβουλεύουν, τον επηρεάζουν.

Ο πρωθυπουργός ρωτήθηκε ειδικά για την επιλογή του Κωνσταντίνου Ζέρβα από τον Νίκο Χατζηνικολάου στον Αντέννα για να εισπράξει μία μη απάντηση.

«Εάν γνωρίζαμε τότε όσα γνωρίζουμε τώρα, είναι πολύ πιθανόν να μην κάναμε αυτές τις επιλογές» είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κλείνοντας την κουβέντα με την φράση «Τελικά, όμως, οι πολίτες είναι κυρίαρχοι. Οι εκλογές αυτές τελείωσαν».

Ομολογώ πως καθόλου δεν διαφωτίστηκα από την συγκεκριμένη αναφορά του πρωθυπουργού. Φυσικά και ουδείς γνωρίζει τι θα βγει από τις κάλπες πριν αυτές ανοίξουν, αλλά μπορούμε να υποθέσουμε πως οι άνθρωποι που κυβερνούν την χώρα δεν γνώριζαν πως υπάρχει θέμα αποδοχής της ομάδας που διοικεί τον δεύτερο δήμο του κράτους; .

Ακόμη και αν δεχτούμε πως οι εκπρόσωποι των τοπικών φορέων -κυρίως οι βουλευτές- είτε δειλιάζουν να πουν μη βολικές αλήθειες είτε το κέντρο λήψης αποφάσεων τους αγνοεί, οι δημοσκοπήσεις πώς δεν αξιοποιούνταν ως εργαλείο;

Να υποθέσω πως προσφέρθηκε η στήριξη για λόγους fairplay, από σεβασμό δηλαδή στον εν ενεργεία δήμαρχο ασχέτως αν ήταν βέβαιη η ήττα του; Ή μήπως δεν έκρινε το κέντρο ότι είναι σημαντικό το ποιος θα βγει δήμαρχος Θεσσαλονίκης για τα επόμενα πέντε χρόνια;

Τότε όμως γιατί υπήρξε τέτοια πίεση προς βουλευτές να κάνουν ό, τι ήταν δυνατόν για να στηρίξουν; Γιατί ανέβηκαν τόσοι υπουργοί για να φωτογραφηθούν και να εκθειάσουν το έργο και την προοπτική του Κωνσταντίνου Ζέρβα; Γιατί τον επισκέφτηκε στο εκλογικό του κέντρο ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αλλά και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής; Γιατί ασκήθηκαν τόσες πιέσεις προκειμένου τα αθηνοκεντρικά πανελλαδικά κανάλια, να του δώσουν άπλετο χρόνο να μονολογεί υπερασπιζόμενος την υποψηφιότητά του;

Δεν ξέρω αν καταφέρουμε κάποτε να μάθουμε το τι διαμείφθηκε πίσω από τις κλειστές πόρτες της εξουσίας, ποιοι, γιατί και τι εισηγήθηκαν, ποια επιχειρήματα διατυπώθηκαν και ποια ήταν τα κριτήρια που βάρυναν στην απόφαση.

Νομίζω πως μόνον συγκεχυμένες πληροφορίες θα υπάρχουν. Έτσι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις.

Μέχρι να αποσαφηνιστούν τα πράγματα -που δεν το θεωρώ πιθανόν- δεν έχουμε άλλη πρόσφορη ερμηνεία, πέραν εκείνης που σχετίζεται με δύο από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα της εκκλησίας: την αλαζονεία και την απληστία.

Κάθε άλλη απάντηση, δεκτή προς καταγραφή και αξιολόγηση.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 22.10.2023