Του Γιώργου Αρβανιτίδη

Βουλευτή ΚΙΝΑΛ Β’ Θεσσαλονίκης

Η αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης και η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ προβάλουν ως μια μοναδική ευκαιρία για μια άλλη, βιώσιμη Θεσσαλονίκη.

Οι Δημόσιες Επενδύσεις, μάλιστα, είναι αυτές που καλούνται να σηκώσουν το κύριο βάρος μιας Ισόρροπης Βιώσιμης Ανάπτυξης. Το μεγάλο στοίχημα όμως, δεν είναι μόνο να απορροφήσουμε γρήγορα πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης. Αλλά να πρόκειται για επενδύσεις βιώσιμες και ανθεκτικές στις κρίσεις της εποχής μας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ απέφυγε να κάνει μια ανοιχτή συζήτηση για το Ταμείο Ανάκαμψης. Φοβήθηκε την ανοιχτή διαβούλευση και θέλει εν κρυπτώ και βιαστικά να «πέσουν λεφτά στην αγορά γρήγορα». Κάνει αυτή την κλειστοφοβική επιλογή γιατί θέλει μια πελατειακή διαχείριση των πόρων, με συντηρητικά κριτήρια, προς όφελος λίγων φιλικών συμφερόντων. Και έτσι βέβαια υπονομεύεται κάθε προσπάθεια κινητοποίησης της ελληνικής κοινωνίας στην διαμόρφωση των μεγάλων και απαραίτητων αλλαγών τόσο για τη χώρα, αλλά και για την κάθε περιοχή ξεχωριστά. Ακόμα και στην Βουλή, το υπουργείο Οικονομιών στην συζήτηση που διεξήχθη για το Ταμείο Ανάκαμψης, κατέθεσε αρχικά 67 σελίδες περιγραφικούς στόχους και μόνο. Μετά από πίεση μοίρασε ένα συνοπτικό κείμενο 200 σελίδων, αλλά όχι το σχέδιο των 4.000 σελίδων που απέστειλε τελικά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή,

Το Κίνημα Αλλαγής βγαίνει μπροστά με τις προτάσεις του, σε όλη την Ελλάδα, και συζητά ανοιχτά τις ανάγκες και προτεραιότητες κάθε περιφέρειας, ώστε το Ταμείο Ανάκαμψης να αποτελέσει ουσιαστικά τον μοχλό μιας Ισόρροπης Βιώσιμης Ανάπτυξης για την χώρα. Ισόρροπη Βιώσιμη Ανάπτυξη σημαίνει ότι τόσο η Αθήνα όσο και όλες οι πόλεις της περιφέρειας θα ανασχεδιάσουν τα μοντέλα ανάπτυξής τους δημιουργώντας καλύτερες συνθήκες ζωής για τους κατοίκους τους, μέσα από ευρείας κλίμακας αναπλάσεις.

Στη Θεσσαλονίκη όμως, είναι δυστυχώς εμφανέστατη η ανυπαρξία τέτοιων μεγάλων σχεδιαστικών αναπλάσεων, σε αντιδιαστολή με την Αττική όπου δρομολογούνται και έχουν «κλειδώσει» για το Ταμείο Ανάκαμψης 5 μεγάλες αναπλάσεις (Βοτανικός-Λεωφόρος Αλεξάνδρας, ΟΑΚΑ, Τατόι, Φαληρικός Όρμος) αλλά και μεγάλες επεκτάσεις του μετρό και του Προαστιακού Σιδηροδρόμου. Ακόμα και το εμβληματικό έργο της ανάπλασης του χώρου της ΔΕΘ, προχωρά ως μονοδιάστατο ανισοβαρές σχέδιο παλαιού τύπου Real Estate για λίγους και όχι για τους πολλούς. Με τη σχεδιαζόμενη «ανάπλαση» της ΔΕΘ δεν δημιουργείται, αλλά ακυρώνεται το Μητροπολιτικό Πάρκο. Μετά την ανάπλαση, η συνολική επιφάνεια δόμησης στο οικόπεδο της ΔΕΘ θα είναι 16% μεγαλύτερη από την υφιστάμενη των παλιών εγκαταστάσεων της ΔΕΘ, τα κτίρια θα καλύπτουν το 50% της έκτασης του οικοπέδου, αυξάνονται τα επιτρεπόμενα ύψη των κτιρίων και οι χώροι πρασίνου θα είναι κατακερματισμένοι και ελάχιστοι σε έκταση, με συνολική επιφάνεια περίπου 30 στρέμματα μόνον!

Η αξιοποίηση των εκβολών του Γαλλικού ποταμού και του Δέλτα του Αξιού ποταμού ώστε οι πολίτες να βρίσκουν μια μεγάλη περιοχή φυσικού πλούτου για διέξοδο και αναψυχή, έχουν μείνει πίσω. Ενώ στην Καλαμαριά γίνονται βεβιασμένες επιλογές και μια ακόμα «αξιοποίηση» και ιδιωτικοποίηση της Μαρίνας της Αρετσούς με ξεπερασμένους όρους, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι απόψεις της τοπικής κοινωνίας.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 30 Μαΐου 2021