24/06/2024 08:00
Καλλιεργώντας τη διαφορετικότητα, ο χημικός και οινολόγος, Γιώργος Γρηγοριάδης, γίνεται ο πρώτος παραγωγός που καλλιεργεί στην Ελλάδα την Barbera, τη δημοφιλή ερυθρή ποικιλία που κρατάει από τη βόρεια Ιταλία. Στο Αγρόκτημα Ροδόκηπος, λίγο έξω από τα Νέα Σύλλατα Χαλκιδικής, βρίσκεται σε εξέλιξη μία πολύ ενδιαφέρουσα αμπελο-οινική προσπάθεια, που θέλει να δώσει στην αγορά στυλάτα, ερυθρά κρασιά, ιδανικά για κατανάλωση χειμώνα και καλοκαίρι.
Ο χημικός Γιώργος Γρηγοριάδης, Θεσσαλονικιός αλλά με οικογενειακές καταβολές από την πλούσια σε αμπελουργική παράδοση Καβάλα, σπούδασε Οινολογία στο Τορίνο και αποφάσισε, αντλώντας από τις γνώσεις του αλλά και από την εμπειρία του σε ελληνικά οινοποιεία, να οργανώσει στρατηγικά τη δική του επιχειρηματική είσοδο στον απαιτητικό χώρο της κρασιού.
Όπως εξήγησε στο makthes.gr, οι κωδικοί κρασιών από ιταλικές ποικιλίες που καλλιεργούνται στη χώρα μας, είναι πολύ λίγοι παρά το γεγονός ότι μπορούν να δώσουν κρασιά, κόκκινα, που σε χαρακτήρα, ταιριάζουν πολύ με τις τάσεις που κερδίζουν έδαφος στη διεθνή αγορά, στο σύγχρονο καταναλωτή.
Έτσι και έγινε και σταδιακά, η «Οίνος Γρηγοριάδη», ρίζωσε στα Νέα Σύλλατα, επενδύοντας στις ιταλικές Barbera και Refosco dal peduncolo roso, με τη δεύτερη ποικιλία να έχει δοκιμαστεί με επιτυχία από ελάχιστους Έλληνες οινοποιούς. Επίσης, επιλέχθηκαν δύο δημοφιλείς γαλλικές, η ερυθρή Cabernet Franc και τη λευκή Sauvignon Blanc. Αυτή την πρώτη πεντάδα, συμπληρώνει η τόσο ξεχωριστή ελληνική λευκή ποικιλία, Ασσύρτικο.
Σε σχεδόν πεδινό terrain, σε αργιλοαμμώδη εδάφη που τα δροσίζει όλο το 24ωρο η θαλασσινή αύρα η «Οίνος Γρηγοριάδη», άρχισε το 2008 τις πρώτες της φυτεύσεις. Σήμερα ο αμπελώνας της οικογενειακής επιχείρησης, καλύπτει έκταση 40 στρεμμάτων γύρω από το boutique οινοποιείο, ενώ έχουν ήδη γίνει και καινούργιες, βελτιωτικές φυτεύσεις, με τα σχέδια του Γιώργου Γρηγοριάδη να βάζουν το όριο της επέκτασης στα περίπου 60 στρέμματα αμπελώνα.
Η «Οίνος Γρηγοριάδη», καλλιεργεί οργανικά αλλά επεξεργάζεται και παράγει συμβατικά, περίπου 20.000 – 25.000 φιάλες κρασιών το χρόνο, τρεις ερυθρές ετικέτες, Βarbera, Refosco και Cabernet Franc, μία ροζέ – ερυθρωπή από Barbera και μία λευκή ετικέτα, από τη σύνθεση Sauvignon Blanc με Ασσύρτικο . Για την παλαίωση των κρασιών, έχουν προτιμηθεί βαρέλια από ακακία, καθώς αντί του «ξύλινου» χαρακτήρα των δρύϊνων, αυτά προσθέτουν μια «γλύκα», μια μαλακή επίγευση .
Αυτό το μικρό οινοποιείο, που το βρήκαμε με τη βοήθεια της google maps, ανακαλύπτουν πολλοί ξένοι τουρίστες που όταν έρχονται στην Χαλκιδική, ψάχνουν για το κάτι περισσότερο που έχει να προσφέρει η περιοχή. Είναι συχνές οι επισκέψεις από μικρές παρέες, Ρώσων, Αυστριακών, Γερμανών και Βούλγαρων, οι οποίοι μάλιστα, όπως είπε ο κ. Γρηγοριάδης, γνωρίζουν από κρασί.
«Πριν ξεκινήσεις μία επιχείρηση, ειδικά στην περίπτωση μίας οινοποιητικής επιχείρησης, πρέπει να έχεις καταλήξει στο που θέλεις να πας, βλέποντας τη δυνατότητα διείσδυσης που μπορείς να έχεις στην αγορά. Οι ιταλικοί κωδικοί στην Ελλάδα είναι πολύ περιορισμένοι. Τα κρασιά από ιταλικές ποικιλίες είναι κυρίως εισαγωγής. Ήθελα λοιπόν να δημιουργήσω τη δική μου αντιπρόταση στην αγορά.
«Οι ποικιλίες που διάλεξα, έχουν χαρακτηριστικά που τις κάνουν να ανταποκρίνονται πολύ ικανοποιητικά στις απαιτήσεις του σύγχρονου καταναλωτή, που θέλει κομψά, όχι ιδιαίτερα τανικά, ερυθρά κρασιά, που πίνονται ευχάριστα και δροσερά, το καλοκαίρι. Αυτού του τύπου τα ερυθρά, τα στυλάτα, είναι κατάλληλα και για την πολύμηνη τουριστική σεζόν, όταν στη χώρα μας έρχεται μεγάλος αριθμός ξένων τουριστών, αρκετοί από τους οποίους έχουν άποψη για το κρασί», εξήγησε ο κ. Γρηγοριάδης.
«Εμείς παράγουμε κυρίως ερυθρά, σε αντιδιαστολή με τη γενική θεώρηση, ότι πρέπει το 70% της παραγωγής να είναι λευκά. Επειδή πολλοί έχουν εστιάσει στα λευκά, υπάρχει κενό ωφέλιμο για εμάς. Πέραν αυτού, αν κάποιος είναι καλός σε ό,τι κάνει, οφείλει να το υπηρετεί, δεν χρειάζεται να ακολουθεί το γενικό trend».
Τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για την «Οίνος Γρηγοριάδη», που έβγαλε τα πρώτα της κρασιά το 2018, αφού μετά από ένα χρόνο εκδηλώθηκε ο κορωνοϊός, «παγώνοντας» την αγορά, με εξαίρεση τις πωλήσεις από τα σούπερ μάρκετ. Αλλά και μετά τον covid, οι καταναλωτές ήταν μουδιασμένοι, διστακτικοί και στρέφονταν στις ασφαλείς , γνωστές επιλογές.
«Σταδιακά βρίσκουμε το χώρο μας στην αγορά, μέσα από ειδικές και όχι πανελλαδικές συνεργασίες. Η Barbera έχει μεγάλη επιτυχία στην Αττική, κάνουμε πολλές πωλήσεις στα Δωδεκάνησα, εξάγουμε στην Κύπρο και μπήκαμε, με περιορισμένες πωλήσεις και στην Πελοπόννησο. Αυτή την περίοδο, υπάρχει μία σοβαρή συζήτηση με αλυσίδα σούπερ μάρκετ, που μας ζήτησε να δειγματίσουμε το ερυθρό από Cabernet Franc. Oι μεγάλες λιανεμπορικές αλλάζουν την φιλοσοφία τους, θέλοντας να εμπλουτίσουν τις προτάσεις τους προς τους καταναλωτές», πρόσθεσε ο Γιώργος Γρηγοριάδης.
Η οινοποιΐα, πραγματοποιεί πωλήσεις και μέσω του e-shop, oι οποίες όμως είναι σε πολύ χαμηλό, μονοψήφιο ποσοστό στο σύνολο των πωλήσεων.
«Ο Έλληνας δεν αγοράζει κρασί, ηλεκτρονικά. Υπάρχει μια συστολή, ακόμη και από τους νεότερους σε ηλικία , στο να πειραματισθούν αγοράζοντας μία φιάλη κρασί για 14-15 ευρώ, όταν από την άλλη πλευρά, δίνουν 200 ευρώ για να παραγγείλουν ένα ζευγάρι παπούτσια.»
Η συζήτηση επεκτάθηκε και στην ανάπτυξη της Οινοποιΐας στη Χαλκιδική, με τον κ. Γρηγοριάδη να επισημαίνει ότι ο κλάδος αντιμετωπίζει δύο πολύ κρίσιμα θέματα στο νομό.
«Το ένα θέμα σχετίζεται με το ότι η Χαλκιδική έχει πολύ μικρό αμπελώνα και πολύ λίγα οινοποιεία, σε σχέση με την έκτασή της. Για να αποκτήσει ειδικό βάρος και στις εκθέσεις του εξωτερικού, πρέπει να αποκτήσει μία κρίσιμη μάζα παραγωγής. Πρέπει να μεγαλώσουμε όλοι, κάθε μονάδα, αλλά να μεγαλώσουν και οι μεγάλες οινοποιΐες. Τα προβλήματα που έχουν γνωστές, μεγάλες οινοποιΐες, είχαν σαν αποτέλεσμα, να χάσει πολύ σημαντικούς όγκους προϊόντος η Χαλκιδική. Θέλουμε λοιπόν και τους μεγάλους αλλά και τους μικρούς.
«Το άλλο θέμα αφορά στο ότι δεν προωθείται η κατανάλωση των τοπικών οίνων. Η πρώτη πρόταση στα εστιατόρια της Χαλκιδικής, δεν είναι το Χαλκιδικιώτικο κρασί. Έχοντας γνώση της ιταλικής αγοράς μπορώ να σας πω ότι υπάρχουν νομοί στην Ιταλία που έχουν σχεδόν σταματήσει τις εξαγωγές λόγω αύξησης της κατανάλωσης στα εγχώρια κρασιά. Όταν ισχυριζόμαστε ότι έχουμε ειδικό βάρος στο τουριστικό μας προϊόν, πρέπει να υποστηρίζουμε και τα τοπικά προϊόντα. Τα Χαλκιδικιώτικα κρασιά πρέπει να προτείνονται από την εστίαση, καθώς υπάρχουν μάλιστα αρκετές επιλογές, για όλα τα βαλάντια. Ακούγεται παράδοξο αλλά εμείς πουλάμε περισσότερο στην Αττική και σε νησιά, απ’ ότι στη Χαλκιδική».
"Το ελληνικό κρασί, αναμφίβολα ανεβαίνει, έχει ανεβεί πολλές κατηγορίες την τελευταία 20ετία, αλλά πρέπει, μέσα από συνεργασίες, να προσπαθήσουμε περισσότερο, για να φτάσουμε στον Έλληνα καταναλωτή», κατέληξε ο Γιώργος Γρηγοριάδης.
Καλλιεργώντας τη διαφορετικότητα, ο χημικός και οινολόγος, Γιώργος Γρηγοριάδης, γίνεται ο πρώτος παραγωγός που καλλιεργεί στην Ελλάδα την Barbera, τη δημοφιλή ερυθρή ποικιλία που κρατάει από τη βόρεια Ιταλία. Στο Αγρόκτημα Ροδόκηπος, λίγο έξω από τα Νέα Σύλλατα Χαλκιδικής, βρίσκεται σε εξέλιξη μία πολύ ενδιαφέρουσα αμπελο-οινική προσπάθεια, που θέλει να δώσει στην αγορά στυλάτα, ερυθρά κρασιά, ιδανικά για κατανάλωση χειμώνα και καλοκαίρι.
Ο χημικός Γιώργος Γρηγοριάδης, Θεσσαλονικιός αλλά με οικογενειακές καταβολές από την πλούσια σε αμπελουργική παράδοση Καβάλα, σπούδασε Οινολογία στο Τορίνο και αποφάσισε, αντλώντας από τις γνώσεις του αλλά και από την εμπειρία του σε ελληνικά οινοποιεία, να οργανώσει στρατηγικά τη δική του επιχειρηματική είσοδο στον απαιτητικό χώρο της κρασιού.
Όπως εξήγησε στο makthes.gr, οι κωδικοί κρασιών από ιταλικές ποικιλίες που καλλιεργούνται στη χώρα μας, είναι πολύ λίγοι παρά το γεγονός ότι μπορούν να δώσουν κρασιά, κόκκινα, που σε χαρακτήρα, ταιριάζουν πολύ με τις τάσεις που κερδίζουν έδαφος στη διεθνή αγορά, στο σύγχρονο καταναλωτή.
Έτσι και έγινε και σταδιακά, η «Οίνος Γρηγοριάδη», ρίζωσε στα Νέα Σύλλατα, επενδύοντας στις ιταλικές Barbera και Refosco dal peduncolo roso, με τη δεύτερη ποικιλία να έχει δοκιμαστεί με επιτυχία από ελάχιστους Έλληνες οινοποιούς. Επίσης, επιλέχθηκαν δύο δημοφιλείς γαλλικές, η ερυθρή Cabernet Franc και τη λευκή Sauvignon Blanc. Αυτή την πρώτη πεντάδα, συμπληρώνει η τόσο ξεχωριστή ελληνική λευκή ποικιλία, Ασσύρτικο.
Σε σχεδόν πεδινό terrain, σε αργιλοαμμώδη εδάφη που τα δροσίζει όλο το 24ωρο η θαλασσινή αύρα η «Οίνος Γρηγοριάδη», άρχισε το 2008 τις πρώτες της φυτεύσεις. Σήμερα ο αμπελώνας της οικογενειακής επιχείρησης, καλύπτει έκταση 40 στρεμμάτων γύρω από το boutique οινοποιείο, ενώ έχουν ήδη γίνει και καινούργιες, βελτιωτικές φυτεύσεις, με τα σχέδια του Γιώργου Γρηγοριάδη να βάζουν το όριο της επέκτασης στα περίπου 60 στρέμματα αμπελώνα.
Η «Οίνος Γρηγοριάδη», καλλιεργεί οργανικά αλλά επεξεργάζεται και παράγει συμβατικά, περίπου 20.000 – 25.000 φιάλες κρασιών το χρόνο, τρεις ερυθρές ετικέτες, Βarbera, Refosco και Cabernet Franc, μία ροζέ – ερυθρωπή από Barbera και μία λευκή ετικέτα, από τη σύνθεση Sauvignon Blanc με Ασσύρτικο . Για την παλαίωση των κρασιών, έχουν προτιμηθεί βαρέλια από ακακία, καθώς αντί του «ξύλινου» χαρακτήρα των δρύϊνων, αυτά προσθέτουν μια «γλύκα», μια μαλακή επίγευση .
Αυτό το μικρό οινοποιείο, που το βρήκαμε με τη βοήθεια της google maps, ανακαλύπτουν πολλοί ξένοι τουρίστες που όταν έρχονται στην Χαλκιδική, ψάχνουν για το κάτι περισσότερο που έχει να προσφέρει η περιοχή. Είναι συχνές οι επισκέψεις από μικρές παρέες, Ρώσων, Αυστριακών, Γερμανών και Βούλγαρων, οι οποίοι μάλιστα, όπως είπε ο κ. Γρηγοριάδης, γνωρίζουν από κρασί.
«Πριν ξεκινήσεις μία επιχείρηση, ειδικά στην περίπτωση μίας οινοποιητικής επιχείρησης, πρέπει να έχεις καταλήξει στο που θέλεις να πας, βλέποντας τη δυνατότητα διείσδυσης που μπορείς να έχεις στην αγορά. Οι ιταλικοί κωδικοί στην Ελλάδα είναι πολύ περιορισμένοι. Τα κρασιά από ιταλικές ποικιλίες είναι κυρίως εισαγωγής. Ήθελα λοιπόν να δημιουργήσω τη δική μου αντιπρόταση στην αγορά.
«Οι ποικιλίες που διάλεξα, έχουν χαρακτηριστικά που τις κάνουν να ανταποκρίνονται πολύ ικανοποιητικά στις απαιτήσεις του σύγχρονου καταναλωτή, που θέλει κομψά, όχι ιδιαίτερα τανικά, ερυθρά κρασιά, που πίνονται ευχάριστα και δροσερά, το καλοκαίρι. Αυτού του τύπου τα ερυθρά, τα στυλάτα, είναι κατάλληλα και για την πολύμηνη τουριστική σεζόν, όταν στη χώρα μας έρχεται μεγάλος αριθμός ξένων τουριστών, αρκετοί από τους οποίους έχουν άποψη για το κρασί», εξήγησε ο κ. Γρηγοριάδης.
«Εμείς παράγουμε κυρίως ερυθρά, σε αντιδιαστολή με τη γενική θεώρηση, ότι πρέπει το 70% της παραγωγής να είναι λευκά. Επειδή πολλοί έχουν εστιάσει στα λευκά, υπάρχει κενό ωφέλιμο για εμάς. Πέραν αυτού, αν κάποιος είναι καλός σε ό,τι κάνει, οφείλει να το υπηρετεί, δεν χρειάζεται να ακολουθεί το γενικό trend».
Τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για την «Οίνος Γρηγοριάδη», που έβγαλε τα πρώτα της κρασιά το 2018, αφού μετά από ένα χρόνο εκδηλώθηκε ο κορωνοϊός, «παγώνοντας» την αγορά, με εξαίρεση τις πωλήσεις από τα σούπερ μάρκετ. Αλλά και μετά τον covid, οι καταναλωτές ήταν μουδιασμένοι, διστακτικοί και στρέφονταν στις ασφαλείς , γνωστές επιλογές.
«Σταδιακά βρίσκουμε το χώρο μας στην αγορά, μέσα από ειδικές και όχι πανελλαδικές συνεργασίες. Η Barbera έχει μεγάλη επιτυχία στην Αττική, κάνουμε πολλές πωλήσεις στα Δωδεκάνησα, εξάγουμε στην Κύπρο και μπήκαμε, με περιορισμένες πωλήσεις και στην Πελοπόννησο. Αυτή την περίοδο, υπάρχει μία σοβαρή συζήτηση με αλυσίδα σούπερ μάρκετ, που μας ζήτησε να δειγματίσουμε το ερυθρό από Cabernet Franc. Oι μεγάλες λιανεμπορικές αλλάζουν την φιλοσοφία τους, θέλοντας να εμπλουτίσουν τις προτάσεις τους προς τους καταναλωτές», πρόσθεσε ο Γιώργος Γρηγοριάδης.
Η οινοποιΐα, πραγματοποιεί πωλήσεις και μέσω του e-shop, oι οποίες όμως είναι σε πολύ χαμηλό, μονοψήφιο ποσοστό στο σύνολο των πωλήσεων.
«Ο Έλληνας δεν αγοράζει κρασί, ηλεκτρονικά. Υπάρχει μια συστολή, ακόμη και από τους νεότερους σε ηλικία , στο να πειραματισθούν αγοράζοντας μία φιάλη κρασί για 14-15 ευρώ, όταν από την άλλη πλευρά, δίνουν 200 ευρώ για να παραγγείλουν ένα ζευγάρι παπούτσια.»
Η συζήτηση επεκτάθηκε και στην ανάπτυξη της Οινοποιΐας στη Χαλκιδική, με τον κ. Γρηγοριάδη να επισημαίνει ότι ο κλάδος αντιμετωπίζει δύο πολύ κρίσιμα θέματα στο νομό.
«Το ένα θέμα σχετίζεται με το ότι η Χαλκιδική έχει πολύ μικρό αμπελώνα και πολύ λίγα οινοποιεία, σε σχέση με την έκτασή της. Για να αποκτήσει ειδικό βάρος και στις εκθέσεις του εξωτερικού, πρέπει να αποκτήσει μία κρίσιμη μάζα παραγωγής. Πρέπει να μεγαλώσουμε όλοι, κάθε μονάδα, αλλά να μεγαλώσουν και οι μεγάλες οινοποιΐες. Τα προβλήματα που έχουν γνωστές, μεγάλες οινοποιΐες, είχαν σαν αποτέλεσμα, να χάσει πολύ σημαντικούς όγκους προϊόντος η Χαλκιδική. Θέλουμε λοιπόν και τους μεγάλους αλλά και τους μικρούς.
«Το άλλο θέμα αφορά στο ότι δεν προωθείται η κατανάλωση των τοπικών οίνων. Η πρώτη πρόταση στα εστιατόρια της Χαλκιδικής, δεν είναι το Χαλκιδικιώτικο κρασί. Έχοντας γνώση της ιταλικής αγοράς μπορώ να σας πω ότι υπάρχουν νομοί στην Ιταλία που έχουν σχεδόν σταματήσει τις εξαγωγές λόγω αύξησης της κατανάλωσης στα εγχώρια κρασιά. Όταν ισχυριζόμαστε ότι έχουμε ειδικό βάρος στο τουριστικό μας προϊόν, πρέπει να υποστηρίζουμε και τα τοπικά προϊόντα. Τα Χαλκιδικιώτικα κρασιά πρέπει να προτείνονται από την εστίαση, καθώς υπάρχουν μάλιστα αρκετές επιλογές, για όλα τα βαλάντια. Ακούγεται παράδοξο αλλά εμείς πουλάμε περισσότερο στην Αττική και σε νησιά, απ’ ότι στη Χαλκιδική».
"Το ελληνικό κρασί, αναμφίβολα ανεβαίνει, έχει ανεβεί πολλές κατηγορίες την τελευταία 20ετία, αλλά πρέπει, μέσα από συνεργασίες, να προσπαθήσουμε περισσότερο, για να φτάσουμε στον Έλληνα καταναλωτή», κατέληξε ο Γιώργος Γρηγοριάδης.
ΣΧΟΛΙΑ