Ο ενθουσιασμός της αντίστασης που φωλιάζει στην καρδιά και κυλά στο αίμα των νέων αλλά και η αναζήτηση της χαράς, της βάσης της ανθρώπινης ύπαρξης, θα παρασύρουν το κοινό της Θεσσαλονίκης στα μονοπάτια της «Αντιγόνης».

Η σοφόκλεια αντιπολεμική τραγωδία μεταφέρεται επί σκηνής με τη σκηνοθετική υπογραφή του καταξιωμένου Cezaris Graužinis και με ένα ανατρεπτικό πρωταγωνιστικό καστ. Ανάμεσα στους ηθοποιούς που θα προσφέρουν μία σύγχρονη και επίκαιρη ανάγνωση του κλασικού έργου βρίσκεται και ο Γιώργος Παπαγεωργίου ο οποίος κάνει λόγο για μία παράσταση βασισμένη στην… ειλικρίνεια.

«Η Αντιγόνη είναι η πιο δημοφιλής τραγωδία που έχουμε και αυτό γιατί διδάσκεται και στα σχολεία. Όλοι ξέρουν την υπόθεση του έργου ή έχουν δει έστω μία παράσταση που αφορά την Αντιγόνη. Η δική μας παράσταση είναι μία ανάγνωση της γνωστής τραγωδίας με μία πιο σύγχρονη ματιά χωρίς να πατάει ακριβώς στην εποχή που ζούμε. Η μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα αλλά και η υποκριτική των ηθοποιών προσπαθούν να φέρουν την ιστορία της Αντιγόνης σε αυτό που λέμε ρεαλιστικό στοιχείο.

Σκηνοθετικά δεν επιχειρείται ένα διαφορετικό ανέβασμα χάριν πρωτοτυπίας. Ο σκηνοθέτης επιχειρεί να πει την ιστορία της Αντιγόνης προσεγγίζοντας το πώς μιλάμε, λειτουργούμε και εκφραζόμαστε σήμερα. Δεν είναι μία παράσταση που κουβαλά τα κλισέ μίας αρχαίας τραγωδίας. Αυτό που αναζητείται στον θίασο είναι να επενδύσουμε σε μία αμεσότητα και ειλικρίνεια και όχι τόσο σε φορμαλιστικά πράγματα. Η παράσταση προσπαθεί να φτιάξει την ιστορία χρησιμοποιώντας μίνιμαλ στοιχεία κάτι που είναι πολύ δύσκολο γιατί κάτι που είναι απλό δεν σημαίνει πως είναι απλοϊκό», περιγράφει στη «ΜτΚ» ο ηθοποιός.

Ο Παπαγεωργίου ενσαρκώνει τον Άγγελο, έναν ρόλο φύσει ανατρεπτικό αφού εμφανίζεται για να αλλάξει τη ροή της ιστορίας και να «ταράξει τη γραμμικότητα του έργου». Ο ηθοποιός μάλιστα αναφέρει πως γοητεύεται από το ρόλο του αγγελιοφόρου στις αρχαίες τραγωδίες ακριβώς λόγω του ισχυρού φορτίου που κουβαλά και της αμεσότητας που αναπτύσσει με το κοινό:

«Οι υπόλοιποι ρόλοι έχουν μία πιο εσωτερική διαδρομή γιατί μιλούν με τους υπόλοιπους ρόλους ενώ ο αγγελιοφόρος αναπτύσσει μία ευθεία σύνδεση με το κοινό. Το νέο που φέρνουν είναι για να πληροφορήσουν το κοινό και αυτό μου γεννά μία ιδιαίτερη χαρά γιατί προσωπικά ως ηθοποιός απολαμβάνω το να απευθύνομαι στο κοινό. Ένας ερμηνευτής λέει μία ιστορία μπροστά σε κόσμο. Αυτή η σύνδεση είναι τόσο βαθιά και χάνεται στα βάθη της ανθρωπότητας. Έτσι γαλουχήθηκα, αυτό απολαμβάνω.»

Μολονότι η αντίσταση της «Αντιγόνης» διαδραματίζεται σε ένα οικογενειακό πλαίσιο, ο συμβολισμός της προσδίδει έναν παγκόσμιο χαρακτήρα γεγονός που καθιστά το έργο ακόμα πιο επίκαιρο. Σύμφωνα με τον ηθοποιό «αυτό που συγκινεί στην Αντιγόνη είναι ότι θυμίζει στο κοινό το πώς είναι να πιστεύεις στην επανάσταση, στην αντίσταση και πώς είναι να πεθαίνεις για αυτό. Έτσι γίνεσαι ήρωας. Παλεύοντας για έναν καλύτερο κόσμο όχι γράφοντας στο Facebook πόσο άσχημα πάνε τα πράγματα. Ήρωας είναι αυτός που κάνει το πραγματικό άλμα και όχι το άλμα εκ του ασφαλούς. Αυτή είναι η Αντιγόνη».

«Αισθάνομαι μεγάλη ματαίωση που δεν βλέπω καμία επανάσταση να έρχεται»

Ο Παπαγεωργίου στρέφει το βλέμμα στην αντίσταση του σήμερα. Στο πώς ο σύγχρονος άνθρωπος έχει μεταφέρει τη διεκδίκηση ή την παραίτηση στις άκρες των δαχτύλων του που απλά πιέζουν κουμπιά για να συνθέσουν «μανιφέστα» στο διαδικτυακό κόσμο.

«Ο κόσμος σήμερα ‘αντιστέκεται’ και εκτονώνεται πάνω σε ένα πληκτρολόγιο. Γι’ αυτό δεν κατεβαίνει στους δρόμους. Δεν λέμε να είμαστε όλοι στα κάγκελα συνέχεια αλλά προσωπικά αισθάνομαι μεγάλη ματαίωση που δεν βλέπω καμία επανάσταση να έρχεται και ο κόσμος απλά δέχεται αμαχητί όλο και περισσότερη καταπίεση, φτωχοποίηση και κατάρρευση ενός συλλογικού ονείρου. Δεν ξέρω αν έχουμε όλες τις αφορμές ως γενιά για να υπάρξει ένα επαναστατικό ρεύμα όπως υπήρξε σε παλαιότερες εποχές αλλά φερόμαστε σαν να είναι όλα καλά. Μόνο εγώ πιστεύω ότι δεν είναι καλά τα πράγματα;».

Ο ηθοποιός παραλληλίζει τον κόσμο που υπάρχουμε με τις «μουσικές καρέκλες» των παιδικών μας χρόνων. Όσο αντέχεις να τρέχεις κάπου θα βρεις να κάτσεις. Τι γίνεται όμως αν δεν προλάβεις ή δεν μπορέσεις να αρπάξεις μία θέση; «Είσαι εκτός παιχνιδιού και εκτός συστήματος», απαντά.

«Ζούμε σε παγκόσμιο επίπεδο την απόλυτη επικράτηση ενός καθεστωτικού συστήματος. Δεν υπάρχει κάτι αντίπαλο να το ταρακουνήσει, μία ιδεολογική διαμάχη. Κυνηγάμε σαν τα ποντίκια μέσα στη φωλιά να φάμε το τυράκι μας. Θυμίζει λίγο εκείνο το παιχνίδι με τις μουσικές καρέκλες που παίζαμε ως παιδιά. Όσο αντέχεις και τρέχεις θα βρεις μία καρέκλα να κάτσεις. Αν είσαι λίγο πιο αδύναμος ή δεν προλάβεις θα μείνεις εκτός παιχνιδιού και θα πέσεις κάτω. Όσοι έχουν αντοχές και κάποια χρήματα στην άκρη μπορούν ακόμα να υπάρχουν σε αυτό το παιχνίδι και να δουλεύουν συνεχώς, να πληρώνουν πόσα λεφτά για ένα τετραήμερο στις Κυκλάδες κ.λπ. Όταν το κομπόδεμα τελειώσει και οι τιμές εκτοξευθούν παντού τότε τι θα γίνει; Και τότε ακόμα το αν θα έρθει η ρήξη εξαρτάται από το πόσοι θα έχουν μείνει εκτός συστήματος», εξηγεί.

Ευτυχώς ο χώρος της θεατρικής τέχνης ξεχωρίζει για τον ηθοποιό από το σύστημα που περιγράφει. «Στο θέατρο υπάρχει ακόμα χώρος για όνειρα» λέει. Για τον Παπαγεωργίου τα συστατικά της επιτυχίας μπορεί να μην είναι υλικά και από τη μίξη του ταλέντου, του πάθους για το θέατρο και το ρίσκο να γεννηθούν αριστουργήματα:

«Ακόμα κι αν δεν έχεις τα λεφτά για να στηρίξεις δικές σου παραγωγές υπάρχεις στο χώρο. Το θέατρο μπορεί να αναγεννάται συνεχώς από τις στάχτες του και άνθρωποι με ταλέντο, τρέλα και ελάχιστα μέσα να πετυχαίνουν κάτι που να αφορά μεγάλο κοινό. Είναι πολύ ευχάριστο αυτό. Αυτό οφείλεται στην αρχέγονη σχέση που έχουμε με την υποκριτική τέχνη».

Όταν ολοκληρωθεί η περιοδεία της Αντιγόνης που αναμένεται να οργώσει την Ελλάδα το καλοκαίρι, ο Παπαγεωργίου θα επισκεφθεί και πάλι τη Θεσσαλονίκη με τη «λατρεμένη», όπως την αποκαλεί, μπάντα Polkar. Στο μεσοδιάστημα πραγματοποιεί γυρίσματα για την σειρά "Γλυκάνισος" που θα ξεκινήσει στον ΣΚΑΪ με τη νέα σεζόν σε σκηνοθεσία Σταύρου Ποταμάρη και σενάριο Γιώργου Κυρίτση. Του χρόνου θα κάτσει και πάλι στην καρέκλα του σκηνοθέτη αφού θα μεταφέρει επί σκηνής τον «Θάνατο στην Βενετία» του Τόμας Μαν και τον μονόλογο για τη ζωή της Σωτηρίας Μπέλλου με τίτλο «Σωτηρία με λένε».

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

«Αντιγόνη», Σοφοκλή

Ανοικτό θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης»

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2022 στις 9.30 μ.μ.

Προπώληση εισιτηρίων

Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39

Τηλεφωνικά: 210 7234567

Online: www.ticketservices.gr

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17.07.2022