‘Ένα οδοιπορικό από τον Πόντο ως την Κρήτη, ένα πρόγραμμα με μελωδίες που πέρασαν από γενιά σε γενιά, αφηγήσεις που παρέμειναν ζωντανές από στόμα σε στόμα και διαχρονικά, ιστορικά δημοτικά τραγούδια, μέσα από την ευρηματική ενορχηστρωτική ματιά του Σταύρου Ξαρχάκου, ο οποίος γνωρίζει ιδανικά να «γεφυρώνει» το παρελθόν με το σήμερα, παρουσιάζεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών.

Στη διάρκεια της συναυλίας ερμηνεύουν ο Χαΐνης Δημήτρης Αποστολάκης, ο Αλέξης Παρχαρίδης, αλλά και η Ηρώ Σαΐα, που μας δίνει στοιχεία του «ταξιδιού» αυτού. «Το πρόγραμμα είναι στην πραγματικότητα ένα μουσικό ταξίδι από τον Πόντο ως την Κρήτη με ενδιάμεσες ‘στάσεις’ στη Θράκη , στην Ήπειρο , στην Πελοπόννησο κ.ά Εμπεριέχονται γνωστά παλαιότερα παραδοσιακά τραγούδια, αλλά και μεταγενέστερα , δημιουργών που έζησαν τις αμέσως προηγούμενες δεκαετίες αλλά στη μνήμη μας έχουν ‘πολιτογραφηθεί’ ως παραδοσιακά . Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το ‘Την Πατρίδα μ’ έχασα’, το ‘Μεσοπέλαγα αρμενίζω’ αλλά και το ‘Αροθυμώ και τραγωδώ’ , ένα τραγούδι σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους του Πόντιου Γεώργιου Σερακενίδη το οποίο μελοποίησε για το ντοκιμαντέρ ‘οι θησαυροί του Πόντου’ που είχα τη χαρά να παρουσιάσω την περσινή χρονιά στην ΕΡΤ1», λέει στο makthes.gr η γνωστή ερμηνεύτρια.

Η ίδια συμμετέχει στη συναυλία με αυτές τις «ενδιάμεσες στάσεις» που ανέφερε παραπάνω, αλλά λόγω ποντιακής καταγωγής ερμηνεύει και ένα ποντιακό τραγούδι μαζί με τον Αλέξη Παρχαρίδη, αλλά και το «Αροθυμώ και τραγωδώ», όπως σημειώνει. «Κάθε τραγούδι ανάλογα με τον στίχο του γεννά ανάλογα συναισθήματα χαράς ή λύπης αλλά αυτό το τραγούδι που είναι συνταρακτικό είναι το «την Πατρίδα μ ´ έχασα» στη μορφή που του έχει δώσει ο Σταύρος Ξαρχάκος σαν να είναι μέρος αρχαίας τραγωδίας», υπογραμμίζει για τα συναισθήματα που της προκαλούν τα ακούσματα αυτά.

«Το θέατρο με βοήθησε ποικιλοτρόπως»

Για εκείνη το παραδοσιακό – δημοτικό τραγούδι είναι βιωματικά μιας και αυτά ήταν τα ακούσματα των παιδικών της χρόνων. «Στην πορεία ‘ανακάλυψα’ τα είδη αυτά όταν άρχισα να ασχολούμαι λίγο πιο σοβαρά με το τραγούδι και από τότε σε κάθε ζωντανή μου εμφάνιση συμπεριλαμβάνω παραδοσιακά ή λαϊκά τραγούδια», τονίζει η ερμηνεύτρια.

Σημαντικές θεωρεί όμως γι’ αυτήν και τις σπουδές υποκριτικής που βοήθησαν και βοηθούν την ερμηνεία της. «Ειδικά στην περίπτωσή μου που έτυχε να είμαι ένα άτομο ντροπαλό με πολλές συστολές το θέατρο με βοήθησε ποικιλοτρόπως, κυρίως όμως μου άνοιξε νέους ορίζοντες στη σκέψη μου και εξέλιξε τα εκφραστικά μου μέσα . Η μεγάλη αλλαγή όμως σε όλα αυτά και σε ακόμα περισσότερα, συντελέστηκε όταν έγινα μητέρα και όταν σταμάτησα να υπολογίζω τι σκέφτονται οι άλλοι για εμένα» .

Τέλος, με τον σύντροφό της και στη ζωή Σταύρο τονίζει πως δεν υπάρχουν κανόνες ώστε να τηρούνται ισορροπίες, αφού συνεργάζονται και επαγγελματικά. «Είμαστε δυο καλλιτέχνες με διαφορετικές πορείες , χαρακτήρα, προσλαμβάνουσες και διαφορετικά βιώματα. Η μουσική σίγουρα είναι ένα από τα πράγματα που μας ενώνουν, μας έφεραν και μας φέρνουν κοντά, δε μας χωρίζει . Σαφώς όμως όσο μπορούμε ξεχωρίζουμε τη δουλειά από την προσωπική μας ζωή», καταλήγει.

Τετάρτη 7 Ιουνίου στη Μονή Λαζαριστών στις 9μμ