04/01/2024 12:30
Εξήντα τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που ο Γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμί σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα σε ηλικία 46 ετών. Είχε κερδίσει το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, όμως, σε αθλητικό πλαίσιο τον θυμούνται καλύτερα για το απόσπασμά του που αναφέρεται στο ποδόσφαιρο: «Ό,τι ξέρω σίγουρα για την ηθική και το καθήκον, το οφείλω στο ποδόσφαιρο».
Λίγοι, άλλωστε, είναι αυτοί που γνωρίζουν τη σχέση του Καμί με τον «βασιλιά των σπορ». Ως νέος, ήταν ένας ενθουσιώδης και ταλαντούχος τερματοφύλακας στην πατρίδα του την Αλγερία αγωνιζόμενος στην ομάδα νέων της RUA (Racing Universitaire d'Alger). Ωστόσο, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το άθλημα που τόσο αγαπούσε σε ηλικία 17 ετών, όταν προσβλήθηκε από φυματίωση και ενώ λίγους μήνες νωρίτερα η ομάδα του είχε εκδώσει το πρώτο του δελτίο.
Ο Καμί διακρίνεται στην πρώτη σειρά φορώντας το κασκόλ και το καπέλο
Έκτοτε, όμως, και για όλη του τη ζωή παρέμεινε ένας μεγάλος θαυμαστής του ποδοσφαίρου. Στα 20 του και ενώ βρισκόταν ακόμα στην Αλγερία, του άρεσε να παρακολουθεί τοπικές ομάδες να παίζουν.
Όταν μετακόμισε στο Παρίσι υποστήριξε θερμά την Ρασίνγκ Κλαμπ ντε Φρανς Φουτμπόλ, επειδή είχε στη φανέλα της τα χρώματα μπλε και άσπρο, όπως και η παλιά του ομάδα. Ο Καμύ περίμενε με ανυπομονησία τα κυριακάτικα βράδια να δει τα σκορ στην τηλεόραση, ελπίζοντας ότι η Ρασίνγκ θα είχε κερδίσει.
Μάλιστα, η αγάπη του για την Ρασίνγκ ήταν τέτοια, που τον οδήγησε στο να γράψει ένα εκτενές άρθρο για το περιοδικό του συλλόγου τον Απρίλιο του 1953.
Εργαζόμενος ως δάσκαλος το 1941, προπονούσε τη σχολική ομάδα, και μάλιστα τόλμησε να παίξει ξανά, ωστόσο, απογοητεύτηκε από την έλλειψη φυσικής κατάστασης. Το 1949, κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας διαλέξεών του στη Βραζιλία, οι διοργανωτές εντυπωσιάστηκαν όταν ο Γάλλος διανοούμενος τούς ζήτησε να παρακολουθήσει έναν τοπικό αγώνα.
Τον Οκτώβριο του 1957 και ενώ ο Καμί έτρωγε μεσημεριανό σε ένα εστιατόριο στην καρδιά του Καρτιέ Λατέν του Παρισιού, εμφανίστηκε ένας νεαρός άνδρας από το γραφείο του εκδότη του, ο οποίος τον ενημέρωσε γι’ αυτό που μόλις είχε ανακοινωθεί στο ραδιόφωνο, ότι δηλαδή πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Μια εβδομάδα αργότερα, ο Καμί έδωσε συνέντευξη στη γαλλική τηλεόραση. Ωστόσο, ο συγγραφέας και ο δημοσιογράφος δεν κάθονταν σε ένα άνετο στούντιο, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά βρέθηκαν στο στάδιο «Parc des Princes» ανάμεσα σε 35.000 θεατές, παρακολουθώντας την Ρασίνγκ να υποδέχεται τη Μονακό.
Μάλιστα, η κάμερα συλλαμβάνει τον Γάλλο συγγραφέα να αναρωτιέται για την γκάφα του τερματοφύλακα της Ρασίνγκ, ο οποίος αντέδρασε αργά σε μια σέντρα, αφήνοντας την μπάλα να περάσει την εστία και αφού είχε χτυπήσει στο κοντινό δοκάρι.
Αυτή είναι η πρώτη και μοναδική φορά που ένας αποδέκτης του βραβείου Νόμπελ έχει δώσει συνέντευξη σε ποδοσφαιρικό αγώνα. Ο ίδιος, άλλωστε, ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του για το ποδόσφαιρο, δηλώνοντας μάλιστα, το 1959, ένα χρόνο πριν το τραγικό δυστύχημα που του στέρησε τη ζωή, ότι, μαζί με το θέατρο, το γήπεδο ποδοσφαίρου ήταν ένα από τα δύο «πραγματικά πανεπιστήμιά» του.
Το ποδόσφαιρο φώτισε τα νιάτα του Καμί και ο ίδιος συνέχισε να το παρακολουθεί καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, νιώθοντας στερημένος όταν ζούσε κάπου χωρίς ομάδα.
22/12/2023 16:29
Εξήντα τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που ο Γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμί σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα σε ηλικία 46 ετών. Είχε κερδίσει το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, όμως, σε αθλητικό πλαίσιο τον θυμούνται καλύτερα για το απόσπασμά του που αναφέρεται στο ποδόσφαιρο: «Ό,τι ξέρω σίγουρα για την ηθική και το καθήκον, το οφείλω στο ποδόσφαιρο».
Λίγοι, άλλωστε, είναι αυτοί που γνωρίζουν τη σχέση του Καμί με τον «βασιλιά των σπορ». Ως νέος, ήταν ένας ενθουσιώδης και ταλαντούχος τερματοφύλακας στην πατρίδα του την Αλγερία αγωνιζόμενος στην ομάδα νέων της RUA (Racing Universitaire d'Alger). Ωστόσο, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το άθλημα που τόσο αγαπούσε σε ηλικία 17 ετών, όταν προσβλήθηκε από φυματίωση και ενώ λίγους μήνες νωρίτερα η ομάδα του είχε εκδώσει το πρώτο του δελτίο.
Ο Καμί διακρίνεται στην πρώτη σειρά φορώντας το κασκόλ και το καπέλο
Έκτοτε, όμως, και για όλη του τη ζωή παρέμεινε ένας μεγάλος θαυμαστής του ποδοσφαίρου. Στα 20 του και ενώ βρισκόταν ακόμα στην Αλγερία, του άρεσε να παρακολουθεί τοπικές ομάδες να παίζουν.
Όταν μετακόμισε στο Παρίσι υποστήριξε θερμά την Ρασίνγκ Κλαμπ ντε Φρανς Φουτμπόλ, επειδή είχε στη φανέλα της τα χρώματα μπλε και άσπρο, όπως και η παλιά του ομάδα. Ο Καμύ περίμενε με ανυπομονησία τα κυριακάτικα βράδια να δει τα σκορ στην τηλεόραση, ελπίζοντας ότι η Ρασίνγκ θα είχε κερδίσει.
Μάλιστα, η αγάπη του για την Ρασίνγκ ήταν τέτοια, που τον οδήγησε στο να γράψει ένα εκτενές άρθρο για το περιοδικό του συλλόγου τον Απρίλιο του 1953.
Εργαζόμενος ως δάσκαλος το 1941, προπονούσε τη σχολική ομάδα, και μάλιστα τόλμησε να παίξει ξανά, ωστόσο, απογοητεύτηκε από την έλλειψη φυσικής κατάστασης. Το 1949, κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας διαλέξεών του στη Βραζιλία, οι διοργανωτές εντυπωσιάστηκαν όταν ο Γάλλος διανοούμενος τούς ζήτησε να παρακολουθήσει έναν τοπικό αγώνα.
Τον Οκτώβριο του 1957 και ενώ ο Καμί έτρωγε μεσημεριανό σε ένα εστιατόριο στην καρδιά του Καρτιέ Λατέν του Παρισιού, εμφανίστηκε ένας νεαρός άνδρας από το γραφείο του εκδότη του, ο οποίος τον ενημέρωσε γι’ αυτό που μόλις είχε ανακοινωθεί στο ραδιόφωνο, ότι δηλαδή πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Μια εβδομάδα αργότερα, ο Καμί έδωσε συνέντευξη στη γαλλική τηλεόραση. Ωστόσο, ο συγγραφέας και ο δημοσιογράφος δεν κάθονταν σε ένα άνετο στούντιο, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά βρέθηκαν στο στάδιο «Parc des Princes» ανάμεσα σε 35.000 θεατές, παρακολουθώντας την Ρασίνγκ να υποδέχεται τη Μονακό.
Μάλιστα, η κάμερα συλλαμβάνει τον Γάλλο συγγραφέα να αναρωτιέται για την γκάφα του τερματοφύλακα της Ρασίνγκ, ο οποίος αντέδρασε αργά σε μια σέντρα, αφήνοντας την μπάλα να περάσει την εστία και αφού είχε χτυπήσει στο κοντινό δοκάρι.
Αυτή είναι η πρώτη και μοναδική φορά που ένας αποδέκτης του βραβείου Νόμπελ έχει δώσει συνέντευξη σε ποδοσφαιρικό αγώνα. Ο ίδιος, άλλωστε, ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του για το ποδόσφαιρο, δηλώνοντας μάλιστα, το 1959, ένα χρόνο πριν το τραγικό δυστύχημα που του στέρησε τη ζωή, ότι, μαζί με το θέατρο, το γήπεδο ποδοσφαίρου ήταν ένα από τα δύο «πραγματικά πανεπιστήμιά» του.
Το ποδόσφαιρο φώτισε τα νιάτα του Καμί και ο ίδιος συνέχισε να το παρακολουθεί καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, νιώθοντας στερημένος όταν ζούσε κάπου χωρίς ομάδα.
ΣΧΟΛΙΑ