Στο φύλλο της 23ης Απριλίου η “Μακεδονία της Κυριακής” είχε αποκαλύψει ότι κτίριο επί της οδού Αριστοτέλους 27 στο οποίο στεγάζονται το Επαγγελματικό και το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα τα οποία αφορούν ακόμη και τη στατική του επάρκεια. 

Είχε δημοσιεύει έκθεση της Πολεοδομίας Θεσσαλονίκης η οποία αφορά την επικινδυνότητα που παρουσιάζουν οι εξωτερικές όψεις του κτιρίου, καθώς και φωτογραφίες οι οποίες δείχνουν τα κάκιστη κατάσταση στην οποία βρίσκονται κρίσιμα δομικά στοιχεία στα υπόγεια του οικοδομήματος. 

Μάλιστα οι φωτογραφίες είχαν τραβηχτεί το μακρινό 2008 στο πλαίσιο ελέγχου που είχε γίνει τότε. Η κατάσταση σήμερα είναι πολύ χειρότερη καθώς στο διάστημα των δεκαπέντε χρόνων που μεσολάβησαν δεν έγινε καμία απολύτως παρέμβαση.

Πληροφορούμαι ότι το δημοσίευμα θορύβησε τα στελέχη των δύο Επιμελητηρίων στα οποία ανήκει άλλωστε εξ ημισείας το κτίριο. 

Έτσι, προ ημερών η διοίκηση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου συζήτησε το θέμα και αποφάσισε ομόφωνα να καλέσει τους αρμόδιους φορείς προκειμένου να διενεργήσουν τον απαραίτητο προσεισμικό έλεγχο στο κτίριο. Θυμίζω ότι με τροπολογία η οποία ψηφίστηκε πριν από μερικές εβδομάδες οι έλεγχοι αυτοί ανατέθηκαν στο Τεχνικό Επιμελητήριο υπό την εποπτεία του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ). 

Αν μη τι άλλο πρόκειται για θετική εξέλιξη και ελπίζω να μην χρειαστεί να περάσουν άλλα 15 χρόνια για να αποκατασταθούν οι σοβαρές βλάβες που αντιμετωπίζει αυτό το εμβληματικό κτίριο της Αριστοτέλους.

Το ΕΒΕΘ μιλά για τα αυτονόητα

Μένω στο χώρο των Επιμελητηρίων για να αναφερθώ στις πολύ σωστές επισημάνσεις τις οποίες κάνει το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, μέσω δύο επιστολών τις οποίες απέστειλε προς τον δήμο Θεσσαλονίκης και προς τη διοίκηση του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης. 

Στις επιστολές, τις οποίες υπογράφει ο Α΄ αντιπρόεδρος του ΕΒΕΘ, Μανόλης Βλαχογιάννης, θίγονται δύο καίρια θέματα τα οποία αφορούν την εικόνα και τη λειτουργία της πόλης. Το πρώτο έχει να κάνει με την απουσία δημόσιων χώρων υγιεινής, ζήτημα για το οποίο αρμόδιος είναι ο δήμος Θεσσαλονίκης και το δεύτερο αφορά το διαχρονικό και δυσεπίλυτο πρόβλημα της στάθμευσης για το οποίο συναρμόδιοι είναι αρκετοί.

Στην επιστολή του προς τον δήμο ο Βλαχογιάννης δεν επισημαίνει μόνο την απουσία δημόσιων χώρων υγιεινής, αλλά στιγματίζει και την άθλια εικόνα που παρουσιάζουν όσοι, ελάχιστοι είναι σε λειτουργία. Το ζήτημα έχει απασχολήσει πολλές φορές και επί πολλά χρόνια το δημόσιο διάλογο, χωρίς δυστυχώς να συγκινήσει ούτε τη σημερινή, ούτε και τις προηγούμενες διοικήσεις του δήμου. 

Λύσεις υπάρχουν, αν δεν τις γνωρίζουν οι αρμόδιοι, μπορούν απλώς να αντιγράψουν πετυχημένα μοντέλα από ευρωπαϊκές πόλεις. Αλλά εκείνο που φαίνεται να λείπει, δεν είναι οι ιδέες και οι λύσεις, είναι η πολιτική βούληση.

Το θέμα της στάθμευσης είναι πιο περίπλοκο και η ύπαρξη συναρμοδιότητας (υπουργεία, δήμος, περιφέρεια, τροχαία, ΟΣΕΘ κ.ο.κ.) το καθιστά περιπλοκότερο καθώς ο ένας πετά το μπαλάκι στον άλλον.

Ωστόσο, μία, δύο αυτονόητες κινήσεις οι οποίες θα έπρεπε να γίνουν… χθες, θα έδιναν κάποιες ανάσες. Αυτές επισημαίνει στην επιστολή του ο Βλαχογιάννης. Τα προφανή ζητά. Δηλαδή να τεθούν σε πλήρη 24ωρη λειτουργία τα διαθέσιμα πάρκινγκ. Αυτό που βρίσκεται στο λιμάνι το οποίο κλείνει μετά κάποια ώρα το βράδυ, καθώς και το πολυώροφο που είναι απέναντι από το λιμάνι το οποίο δουλεύει πενθήμερο(!) και παραμένει κλειστό τα σαββατοκύριακα όταν η πόλη δέχεται τους περισσότερους επισκέπτες της.

Κατά τα άλλα, δημοτικές και λοιπές αρχές επαίρονται για την τουριστική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης, διεκδικώντας δάφνες, ο καθείς για τον εαυτό του...