Η αποκατάσταση του Μαυρογιαλούρου
Ο λαός μας λέει «κάλλιο να σου βγει το μάτι, παρά το όνομα» και φυσικά έχει δίκιο. Ό,τι γράφει στο συλλογικό συνειδητό δεν ξεγράφει, ακόμη και αν δεν έχει την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα.
Τα παραδείγματα κάνουν… παρέλαση στο χρόνο και στο χώρο, αφού εντοπίζονται από την αυτοκρατορική Γαλλία και τη Μαρία Αντουανέτα μέχρι την Ελλάδα της δεκαετίας του ’60 και τον Μαυρογιαλούρο. Η περίφημη ρήση για το παντεσπάνι ,που αποδόθηκε στη βασίλισσα της Γαλλίας και σύζυγο του Λουδοβίκου 16ου, πιθανότατα δεν ειπώθηκε ποτέ καθώς όταν γράφτηκε για πρώτη φορά το 1765, στο βιβλίο του Ζαν Ζακ Ρουσό «Απολογίες», η Μαρία Αντουανέτα ήταν μόλις εννέα ετών και δεν είχε επισκεφτεί ούτε μία φορά τη Γαλλία…
Όσο για τον περίφημο Μαυρογιαλούρο, πρωταγωνιστή της ταινίας του Αλέκου Σακελλάριου «Υπάρχει και φιλότιμο», είναι προφανές και το καταλαβαίνει όποιος την έχει δει έστω και μία φορά ότι περιγράφει έναν υπουργό ίσως αφελή αλλά μάλλον έντιμο, που δεν έχει ιδέα για τις μίζες και τις ρεμούλες που γίνονται με την υπογραφή του. Για το λόγο αυτό και επειδή, όπως λέει ο τίτλος της ταινίας, έχει φιλότιμο, μόλις αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του, παραιτείται. Ωστόσο αυτή η αξιέπαινη πράξη του δεν μπόρεσε να συγκινήσει τους… πολιτικούς του απογόνους, οι οποίοι στις μέρες μας αναφέρονται με αποτροπιασμό στους «Μαυρογιαλούρους της πολιτικής» αποδεικνύοντας ότι μιλούν χωρίς να έχουν ιδέα για το πραγματικό περιεχόμενο των λόγων τους.
Θα μου πείτε γιατί αυτή η πρεμούρα για αποκατάσταση του Μαυρογιαλούρου; Γιατί απλά σκέφτομαι ότι ο ίδιος κοινωνικός και πολιτικός αυτοματισμός λειτουργεί και σε έννοιες με θετικό περιεχόμενο.
Άκουσα συνάδελφο καλεσμένο σε τηλεοπτική εκπομπή να μιλά για τον «προοδευτικό νόμο Παρασκευόπουλου». Πώς εξασφάλισε το πρόσημο του προοδευτικού ο συγκεκριμένος νόμος; Κατατέθηκε από αριστερό υπουργό, ο οποίος ακριβώς λόγω της ιδεολογικής του ταυτότητας έχει στο τσεπάκι του την πρόοδο. Άντε τώρα να πείσεις ότι αυτή η συνεπαγωγή δεν ισχύει και κανένας άνθρωπος που χρησιμοποιεί στοιχειωδώς το μυαλό του δεν μπορεί να την επικαλείται. Μάλλον πιο εύκολα θα πετύχεις τη δικαίωση του Μαυρογιαλούρου. Και με δεδομένο ότι ούτε αυτό δεν έχουμε καταφέρει 53 χρόνια μετά την ταινία, φανταστείτε πόσο χρόνο θα χρειαστούμε για τα υπόλοιπα…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ"