Σε μια σεμνή τελετή η οποία πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Γεννήσεως Θεοτόκου στην Καρδία και που παρακολούθησαν τρεις διαφορετικές γενιές «χανιωτών», τα μέλη της αδελφότητας αποχαιρέτησαν τον άνθρωπο «που πέρασε το κατώφλι της ως έφηβος το 1948, έγινε επαγγελματικό στέλεχος το 1956 αναδείχθηκε ως τμηματάρχης στη Δράση και την Κατασκήνωση, έγινε διευθυντής της και δεν σταμάτησε ποτέ να είναι μέλος της. Ακόμη κι όταν βγήκε από το νοσοκομείο πριν λίγες μέρες δεν αρνήθηκε να δώσει συνέντευξη στους ανθρώπους της ΧΑΝΘ οι οποίοι ήθελαν την άποψή του καθώς πλησιάζουν τα 100 χρόνια παρουσίας της στη Θεσσαλονίκη», είπε στο makthes.gr ο Ιωάννης Σωσσίδης, ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΧΑΝΘ. Συνέχισε δε λέγοντας πως "ήταν ένας άνθρωπος δίκαιος, επίμονος, ένας εργάτης που έπαιρνε τις ιδέες και τις υλοποιούσε με τον καλύτερο τρόπο που θα μπορούσε κάποιος να τις υλοποιήσει. Ήταν από τους ανθρώπους που έστησαν την κατασκήνωση της Χαλκιδικής στον Άγιο Νικόλαο και μετέδωσε σε χιλιάδες κατασκηνωτές, υπαρχηγούς, αρχηγούς, μέλη του προσωπικού, στελέχη εν γένει τη νοοτροπία και τις αρχές της ΧΑΝ. Ένας σεμνός και δίκαιος άνθρωπος που συνεργάστηκε άψογα με επαγγελματίες και εθελοντές μεταλαμπαδεύοντας τη γνώση του για τους σκοπούς και τους στόχους της ΧΑΝ. Ο κος Σωσσίδης ανέφερε ακόμη πως ο Δερβίσης ήταν "ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε την κινητή κατασκήνωση της ΧΑΝΘ στην Πίνδο. Εκείνος που περπάτησε μόνος του τα μονοπάτια του βουνού, τα επισκέφτηκε δυο και τρεις φορές και αφού κατέληξε στη σωστή διαδρομή έστησε και το πρόγραμμα το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω ακολουθείται εν πολλοίς ακόμη εδώ και 30 χρόνια αποτελώντας μια κατασκήνωση στην πιο απλή της μορφή". Ακόμη, ο πρόεδρος της ΧΑΝΘ ανέφερε τη συμβολή του εκλιπόντα στη δημιουργία του Ορεινού Κέντρου στο Νυμφαίο, μια προσφορά για την οποία τιμήθηκε στη συμπλήρωση των 25 χρόνων προ διετίας, ενώ τιμήθηκε και για την προσφορά του και στην κατασκήνωση της Χαλκιδικής.

Η Μαρία Δατσέρη, υπεύθυνη της Κατασκήνωσης Χαλκιδικής, και ένα από τα στελέχη που μεγάλωσε "κατασκηνωτικά" με τον Δερβίση, τόνισε ακόμη στο makthes.gr πως το «τελευταίο αντίο συνέδεσε τρεις διαφορετικές γενιές της ΧΑΝΘ από τους πρώτους Y’Men που έκαναν ένα ιδιαίτερα πλούσιο φιλανθρωπικό έργο, μέχρι και τα σημερινά στελέχη. Πως τον τίμησαν μέλη παλαιότερων διοικητικών συμβουλίων και άνθρωποι οι οποίοι συνδύασαν τα εφηβικά και μετεφηβικά τους χρόνια με την κατασκήνωση της Χαλκιδικής ή τη ΧΑΝΘ. Πως όλα τελικά κύλησαν σε μια σεμνή τελετή όπως ακριβώς του άρμοζε. Ότι όλοι είχαν να πουν τα καλύτερα για τον Δερβίση και τέλος πως στα τελευταία χρόνια είχε αναπτύξει και ιδιαίτερη σχέση και με την εκκλησία όπως φάνηκε και από τα λόγια με τα οποία τον αποχαιρέτησε ο πάτερ που τέλεσε την κηδεία".