Μονόλογοι

Η δεξιά, το κέντρο, o Μάρξ και ο Μητσοτάκης. Γράφει ο Μποξέρ*

30/12/2024 10:10

Με τον πρωθυπουργό να έχει επιστρέψει από τα Χανιά και να ετοιμάζεται να δώσει σήμερα το παρόν στην εκδήλωση για την παρουσίαση της εθνικής στρατηγικής προστασίας των ανηλίκων από τον εθισμό στο διαδίκτυο που θα γίνει στο Ωδείο της Αθήνας μπαίνουμε στην τελική ευθεία για την αλλαγή του χρόνου.

Θα επακολουθήσουν αύριο τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα στο Μέγαρο Μαξίμου και τα πυροτεχνήματα στην αλλαγή της χρονιάς, μια χρονιά που δεν ήταν και εύκολη για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία. Με ορόσημο το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όπου η ΝΔ κατέγραψε μια σημαντική υποχώρηση 12 μονάδων σε σχέση με τις εθνικές εκλογές του 2023, με δύο βασικά ζητήματα να φαίνεται ότι επηρέασαν το αρνητικό κυβερνητικό αποτέλεσμα. Το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια και το πρόβλημα της ακρίβειας. Για το πρώτο η μάχη που δόθηκε εντός της ΝΔ ήταν μεγάλη και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον οποιοδήποτε ότι δεν το πάλεψε. Όμως φαίνεται ότι οι αντιρρήσεις σε ένα τέτοιο θέμα ακούμπησαν τον σκληρό πυρήνα των ψηφοφόρων του κόμματος, που δεν το δέχτηκε. Για την ακρίβεια δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο, καθώς ήταν ένα φαινόμενο πανευρωπαϊκό, όπου η κυβερνητική πολιτική άρχισε να έχει αποτελέσματα στο τέλος τους 2024. Μέχρι τον Ιούνιο όμως ο πληθωρισμός έκανε πάρτι…

Είναι αλήθεια ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποδείξει μέχρι στιγμής μοναδικά πολιτικά χαρακτηριστικά στη μεταπολιτευτική ιστορία. Αν δούμε την πορεία της χώρας μετά το 1974 μπορούμε να τον συγκρίνουμε ίσως μόνο με τον Κώστα Σημίτη που σε αντίστοιχο χρόνο με την σχεδόν εξαετία που θα συμπληρώσει το 2025 ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε και αυτός θετικά αποτελέσματα. Ο Σημίτης το 1996 είχε συγκεντρώσει 41,5% και πέτυχε και δεύτερη θητεία το 2000 έχοντας αυξήσει κατά 2 μονάδες τη δύναμη του ΠΑΣΟΚ, έτσι και ο σημερινός πρωθυπουργός θα κλείσει σε λίγους μήνες τα 6 χρόνια διακυβέρνησης με αντοχές και αυξητικές τάσεις και σε σαφώς καλύτερη πολιτική θέση από ότι είχαν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1980, ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1987, αλλά και ο Σημίτης το 2002.

Ο εθνάρχης 6 χρόνια μετά την εκλογική νίκη του 1974 ήταν ήδη στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ο Παπανδρέου είχε κερδίσει μεν μια δεύτερη εκλογή αλλά τα ποσοστά του ήταν φθίνοντα. Όσο για τον Κώστα Καραμανλή ήδη στην πενταετία είχε αποχωρήσει από τη διακυβέρνηση της χώρας έχοντας χάσει τις εκλογές του 2009.

Αντίθετα ο Μητσοτάκης το 2019 πέτυχε ποσοστό 39,5% και το 2023 αύξησε κατά μία μονάδα τα ποσοστά της ΝΔ. Τελευταία καταγραφή βέβαια ήταν οι ευρωεκλογές όπου η βουτιά ήταν μεγάλη, όπως εξάλλου είχε συμβεί και στις ευρωεκλογές του 1999 για το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη που είχε βγει δεύτερο κόμμα, αλλά είχε καταφέρει ένα χρόνο μετά να κερδίσει οριακά τις εκλογές του 2000. Αντίθετα ο Μητσοτάκης παρά τις απώλειες των ευρωεκλογών διατήρησε την πρωτιά για τη ΝΔ και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο κόμμα. Σε αυτό δε υπερτερεί σαφώς του Σημίτη

Έφερε στις βαλίτσες από τα Χανιά το όνομα για τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Δεν το ξέρουμε αυτό και θα φανεί το επόμενο διάστημα. Όλα συγκλίνουν στο ότι η επιλογή του θα έχει κεντρώα χαρακτηριστικά και το μόνο που απομένει να ακούσουμε είναι το όνομα. Κρατήστε όμως μια συνολική ανάλυση που αφορά στη στρατηγική που ακολουθεί από το 2016 που ανέλαβε τα ηνία της ΝΔ ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και αυτή η στρατηγική είναι πολυσύνθετη. Περιέχει λίγο… Μαρξ και μαρξιστική προσέγγιση, καθώς πολλές από τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες έχουν στο επίκεντρο την οικονομία. Ταυτόχρονα έχει και συμβολισμούς, όπως για παράδειγμα η επιλογή του Απόστολου Τζιτζικώστα που αποτελεί τον πιο χαρακτηριστικό εκπρόσωπο της πατριωτικής δεξιάς για τη θέση του Επιτρόπου της Ελλάδας στην ΕΕ, μια κίνηση που επιβλήθηκε ουσιαστικά από τα αρνητικά αποτελέσματα της Νέας Δημοκρατίας στις ευρωεκλογές και ιδιαίτερα στο χώρο της Μακεδονίας, αλλά και η επιλογή του να τοποθετήσει τον Φρέντη Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος.

Η στρατηγική περιέχει και… φρένα που ο πρωθυπουργός πατάει μερικές φορές, όταν βλέπει ότι πτυχές της φιλελεύθερης πολιτικής του συναντούν αντιδράσεις, όπως συνέβη στην υπόθεση των ομόφυλων ζευγαριών και στην μετεκλογική του απόφαση να αποδοκιμάσει την «τυραννία της μειοψηφίας» και να διαμηνύσει ότι «δεν τον εκφράζει η «woke ατζέντα», ενώ πολλοί θεωρούν ότι και μια υποχώρηση στη διαφαινόμενη απόφαση του να λύσει τις ελληνοτουρκικές διαφορές με έστω κάποιες υποχωρήσεις οφείλεται στην εκτίμησή του ότι ακόμα δεν είμαστε έτοιμοι.

Από κει και πέρα διαθέτει και υπομονή, όπως έδειξε και η επιμονή του στην τεκμαρτή φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών που για πολλούς ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησαν τη Νέα Δημοκρατία σε μείωση των ποσοστών της στις ευρωεκλογές. Μερικούς μήνες μετά το φορολογικό μότο στο οποίο επέμενε ο υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης δημιούργησε τον δημοσιονομικό χώρο για αύξηση των φορολογικών εσόδων και έδωσε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να προχωρήσει σε παραχωρήσεις με ιδιαίτερα λαϊκό πρόσημο, όπως τα δωρεάν φάρμακα για όσους δικαιούνται το ΕΚΑΣ και το εκατοστάρικο στους αστυνομικούς. Ταυτόχρονα έχει και έναν τρόπο να εξασθενίζει τις καλές προτάσεις της αντιπολίτευσης, υιοθετώντας ένα κομμάτι από τις ιδέες που κρίνει ότι είναι υλοποιήσιμες, όπως συνέβη πρόσφατα στο ζήτημα των τραπεζικών χρεώσεων.

Έτσι αδυνατίζει και την αντιπολιτευτική δυναμική του ΠΑΣΟΚ που θα είναι έτσι κι αλλιώς ο βασικός του «μπελάς» μέχρι τις εκλογές του 2027. Ακόμα και στην υπόθεση της απόδοσης της υπηκοότητας στους απογόνους του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου ο πρωθυπουργός κράτησε τις ισορροπίες, ικανοποιώντας και το Κέντρο αλλά και το πιο παραδοσιακό μέρος της Νέας Δημοκρατίας, καθώς και οι δύο πλευρές φάνηκαν να είναι ικανοποιημένες από τη λύση που δόθηκε με το Ντε Γκρες.

Με αυτά και με αυτά ο πρωθυπουργός αποδεικνύει ότι είναι ικανός να μένει στην κορυφή του τριγώνου, όπου στη μια γωνία είναι η δεξιά και στην άλλη το κέντρο. Και να προωθεί κεντρώες πολιτικές που να είναι ανεκτές από τη Δεξιά, αλλά και δεξιές δράσεις που αντέχονται από το Κέντρο.

Καλή χρονιά σε όλους, με υγεία, χαρές, προκοπή και ειρήνη.

*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη