ΑΠΟΨΕΙΣ

Η επίθεση στον Τραμπ δεν ήταν ουρανοκατέβατη. Του Φάνη Ουγγρίνη

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μακρύ παρελθόν επιτυχημένων και μη δολοφονικών επιθέσεων κατά εν ενεργεία και υποψηφίων προέδρων

 14/07/2024 17:00

Η επίθεση στον Τραμπ δεν ήταν ουρανοκατέβατη. Του Φάνη Ουγγρίνη

Φάνης Ουγγρίνης

Το θεαματικό πλάνο, όπου ο Τραμπ ματωμένος και σκυθρωπός σηκώνει περήφανα τη γροθιά του προς το ακροατήριο φωνάζοντας “Fight!” ίσως ονομαστεί φωτογραφία του 2024. 

Τι μόλις συνέβη και τι μέλλει γενέσθαι στη συνέχεια; 

Εξ όσων έγιναν γνωστά, ο δράστης χρησιμοποίησε το πιο δημοφιλές τουφέκι στις ΗΠΑ, μια πολιτική εκδοχή του διάσημου Μ-16 • το γεγονός αυτό από μόνο του συνιστά τραγική ειρωνεία, δεδομένης της πάγιας αντίδρασης των Ρεπουμπλικάνων σε κάθε νομοθετική απόπειρα απαγόρευσης τέτοιων όπλων. Ο Τραμπ υπήρξε τυχερός, μα ένας αθώος έχασε τη ζωή του και άλλοι δύο χαροπαλεύουν. 

Το χτύπημα έγινε από μια ταράτσα περίπου 130 μέτρα μακριά από την εξέδρα, κάτι που ισοδυναμεί με πλήρη αποτυχία της ειδικής υπηρεσίας ασφαλείας (US Secret Service), αποτυχία που πιθανότατα θα χαρακτηριστεί ύποπτη από συνωμοσιολόγους. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο 20χρονος δράστης ήταν εγγεγραμμένος ψηφοφόρος των Ρεπουμπλικάνων. Ωστόσο, το 2021 είχε προβεί σε μικρή χρηματική δωρεά, προκειμένου να κινητοποιηθούν και να ψηφίσουν τυχόν αδιάφοροι Δημοκρατικοί. 

Από τις έως τώρα πληροφορίες, δεν βγαίνει ξεκάθαρο συμπέρασμα για τα κίνητρά του, και υποψιάζομαι πως δε θα βγει ποτέ, τουλάχιστον όσον αφορά το ευρύ κοινό: οι πιο σκληροί των μεν θα μιλούν για αριστερό τρομοκράτη, οι αντίστοιχοι των δε για δεξιά προβοκάτσια, και οι ενδιάμεσοι θα τα έχουν απλώς χαμένα. Ήδη πανελίστες στο φιλοτραμπικό Fox δηλώνουν ότι είναι ματωμένα τα χέρια των Μπάιντεν και Ομπάμα διότι έχουν δαιμονοποιήσει τον Τραμπ. Αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο, η επικοινωνιακή ομάδα Μπάιντεν αναδιοργανώνει την καμπάνια της • στη συγκεκριμένη στιγμή θα είναι αυτοκτονική κάθε επίθεση στην προσωπικότητα και στο παρελθόν του αντιπάλου τους. Πάντως το επιβαρυμένο κλίμα για τους Δημοκρατικους δεν μπορεί να κρυφτεί (μέχρι και το CNN άθελά του τους έκανε ζημιά, μεταδίδοντας αρχικά ότι τραυματίστηκε πέφτοντας σε κομματική εκδήλωση), και τώρα οι επίσημες δηλώσεις υποστήριξης προς τον Τραμπ μεγιστάνων του μεγέθους Musk και Ackman απλώς επιβαρύνουν τη δύσκολη θέση τους.

Δυστυχώς η επίθεση δεν ήταν ουρανοκατεβατη ούτε μεμονωμένη: πριν λίγες εβδομάδες σημειώθηκε παρόμοιο περιστατικό κατά του επίσης σκληρού δεξιού Σλοβάκου πρωθυπουργού. Πλέον η Αριστερά εμφανίζεται ως εκείνη που υποκινεί διεθνώς τον πολιτικό εξτρεμισμό. Είναι ομολογουμένως εξαιρετικά πιθανό ότι όταν συνεχώς αποκαλείς τους αντιπάλους σου φασίστες και Χίτλερ, σχολιάζεις συστηματικά τη σεξουαλική τους ζωή, τους στέλνεις στα δικαστήρια αλλεπάλληλες φορές με διαφορετικές κατηγορίες και φαίνεσαι να προσπαθείς μέσω συστημικών ΜΜΕ να τους σιωπήσεις, τότε κάποτε θα οπλίσεις και το χέρι ενός διαταραγμένου ακτιβιστή με μεσσιανική κοσμοθεωρία. Τότε, ακόμη κι αν έχεις απόλυτο δίκιο από νομικής ή ηθικής σκοπιάς, ο αντίπαλός σου καθίσταται θύμα κι εσύ θύτης. Τολμώ να πω ότι εκτός σοβαρού απροόπτου, οι αμερικανικές εκλογές τελείωσαν χθες. 

Η επίθεση θα αποθρασύνει εντελώς το στρατόπεδο Τραμπ, το οποίο θα σφυροκοπά τους απέναντι με κατηγορίες για πρόκληση διχασμού και μίσους. Στις κατηγορίες αυτές οι επιτελείς του Μπάιντεν δεν θα τολμούν να απαντήσουν με τη δέουσα σκληρότητα, φοβούμενοι πως έτσι θα φανατίσουν ακόμη και μετριοπαθείς Ρεπουμπλικάνους ψηφοφόρους και θα απογοητεύσουν κεντρώους Δημοκρατικούς. 

Μπορεί στο παρελθόν (Θ.Ρούσβελτ το 1912, Φορντ το 1975) παρόμοια γεγονότα να μην έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, όμως η νίκη του πρώην Προέδρου φαινόταν ήδη πιθανότατη εξαιτίας της επιδεινούμενης πνευματικής κατάστασης του νυν. Ακόμη και αντικατάσταση του Μπάιντεν είναι αμφίβολο αν θα μπορούσε πλέον να ανατρέψει τα τωρινά δεδομένα: η φανατισμένη ακροαριστερή πτέρυγα του κόμματος θα γυρνούσε την πλάτη σε έναν πιο μετριοπαθή υποψήφιο, ενώ μια προσωπικότητα όπως η Μισέλ Ομπάμα θα ισχυροποιούσε τη ρητορική των Ρεπουμπλικάνων για αδίστακτο καθεστώς που επιδιώκει την πάσει θυσία παραμονή του στην εξουσία. Μετά το χθεσινό σοκ σταδιακά μάλλον θα υπάρξει περισσότερη μετριοπάθεια στην αμερικανική πολιτική σκηνή. Διαπιστώνοντας ότι η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, πολλοί πολίτες θα ενισχύσουν τις φωνές σύνεσης (πέραν πολλών άλλων προκλήσεων, ας μη ξεχνάμε και την ιταμή στάση Τραμπ μετά τον τραυματισμό του συζύγου της Νάνσι Πελόζι). 

Θα πρέπει να πάψουν χαρακτηρισμοί όπως δικτάτορας και μανιακός • θα πρέπει να αναγνωρίζονται πάντα τα εκλογικά αποτελέσματα, όποια κι αν είναι αυτά • θα πρέπει επιτέλους να αποποινικοποιηθεί η εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση, έχουν πια περάσει 50 χρόνια από το Γουότεργκεϊτ • θα πρέπει τα δύο μεγάλα κόμματα να αφουγκράζονται το μεσαίο χώρο και όχι τους εκατέρωθεν ακραίους, επειδή είναι απλώς καταστροφικές οι ατζέντες των θρησκόληπτων και των woke.  

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μακρύ παρελθόν επιτυχημένων και μη δολοφονικών επιθέσεων κατά εν ενεργεία και υποψηφίων προέδρων. Ο θάνατος του Κένεντι κι η απόπειρα κατά του Ρήγκαν ίσως έχουν ξεχαστεί, αλλά μετά το χθεσινό συμβάν οι Αμερικανοί δεν θα μπορούν να ισχυρίζονται άγνοια για το πού τους οδηγεί το σημερινό μονοπάτι. Πιστεύω πως η ώρα της λογικής έρχεται, όμως πολύ φοβάμαι ότι δεν θα τη δούμε να φτάνει τον προσεχή Νοέμβριο.

Το θεαματικό πλάνο, όπου ο Τραμπ ματωμένος και σκυθρωπός σηκώνει περήφανα τη γροθιά του προς το ακροατήριο φωνάζοντας “Fight!” ίσως ονομαστεί φωτογραφία του 2024. 

Τι μόλις συνέβη και τι μέλλει γενέσθαι στη συνέχεια; 

Εξ όσων έγιναν γνωστά, ο δράστης χρησιμοποίησε το πιο δημοφιλές τουφέκι στις ΗΠΑ, μια πολιτική εκδοχή του διάσημου Μ-16 • το γεγονός αυτό από μόνο του συνιστά τραγική ειρωνεία, δεδομένης της πάγιας αντίδρασης των Ρεπουμπλικάνων σε κάθε νομοθετική απόπειρα απαγόρευσης τέτοιων όπλων. Ο Τραμπ υπήρξε τυχερός, μα ένας αθώος έχασε τη ζωή του και άλλοι δύο χαροπαλεύουν. 

Το χτύπημα έγινε από μια ταράτσα περίπου 130 μέτρα μακριά από την εξέδρα, κάτι που ισοδυναμεί με πλήρη αποτυχία της ειδικής υπηρεσίας ασφαλείας (US Secret Service), αποτυχία που πιθανότατα θα χαρακτηριστεί ύποπτη από συνωμοσιολόγους. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο 20χρονος δράστης ήταν εγγεγραμμένος ψηφοφόρος των Ρεπουμπλικάνων. Ωστόσο, το 2021 είχε προβεί σε μικρή χρηματική δωρεά, προκειμένου να κινητοποιηθούν και να ψηφίσουν τυχόν αδιάφοροι Δημοκρατικοί. 

Από τις έως τώρα πληροφορίες, δεν βγαίνει ξεκάθαρο συμπέρασμα για τα κίνητρά του, και υποψιάζομαι πως δε θα βγει ποτέ, τουλάχιστον όσον αφορά το ευρύ κοινό: οι πιο σκληροί των μεν θα μιλούν για αριστερό τρομοκράτη, οι αντίστοιχοι των δε για δεξιά προβοκάτσια, και οι ενδιάμεσοι θα τα έχουν απλώς χαμένα. Ήδη πανελίστες στο φιλοτραμπικό Fox δηλώνουν ότι είναι ματωμένα τα χέρια των Μπάιντεν και Ομπάμα διότι έχουν δαιμονοποιήσει τον Τραμπ. Αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο, η επικοινωνιακή ομάδα Μπάιντεν αναδιοργανώνει την καμπάνια της • στη συγκεκριμένη στιγμή θα είναι αυτοκτονική κάθε επίθεση στην προσωπικότητα και στο παρελθόν του αντιπάλου τους. Πάντως το επιβαρυμένο κλίμα για τους Δημοκρατικους δεν μπορεί να κρυφτεί (μέχρι και το CNN άθελά του τους έκανε ζημιά, μεταδίδοντας αρχικά ότι τραυματίστηκε πέφτοντας σε κομματική εκδήλωση), και τώρα οι επίσημες δηλώσεις υποστήριξης προς τον Τραμπ μεγιστάνων του μεγέθους Musk και Ackman απλώς επιβαρύνουν τη δύσκολη θέση τους.

Δυστυχώς η επίθεση δεν ήταν ουρανοκατεβατη ούτε μεμονωμένη: πριν λίγες εβδομάδες σημειώθηκε παρόμοιο περιστατικό κατά του επίσης σκληρού δεξιού Σλοβάκου πρωθυπουργού. Πλέον η Αριστερά εμφανίζεται ως εκείνη που υποκινεί διεθνώς τον πολιτικό εξτρεμισμό. Είναι ομολογουμένως εξαιρετικά πιθανό ότι όταν συνεχώς αποκαλείς τους αντιπάλους σου φασίστες και Χίτλερ, σχολιάζεις συστηματικά τη σεξουαλική τους ζωή, τους στέλνεις στα δικαστήρια αλλεπάλληλες φορές με διαφορετικές κατηγορίες και φαίνεσαι να προσπαθείς μέσω συστημικών ΜΜΕ να τους σιωπήσεις, τότε κάποτε θα οπλίσεις και το χέρι ενός διαταραγμένου ακτιβιστή με μεσσιανική κοσμοθεωρία. Τότε, ακόμη κι αν έχεις απόλυτο δίκιο από νομικής ή ηθικής σκοπιάς, ο αντίπαλός σου καθίσταται θύμα κι εσύ θύτης. Τολμώ να πω ότι εκτός σοβαρού απροόπτου, οι αμερικανικές εκλογές τελείωσαν χθες. 

Η επίθεση θα αποθρασύνει εντελώς το στρατόπεδο Τραμπ, το οποίο θα σφυροκοπά τους απέναντι με κατηγορίες για πρόκληση διχασμού και μίσους. Στις κατηγορίες αυτές οι επιτελείς του Μπάιντεν δεν θα τολμούν να απαντήσουν με τη δέουσα σκληρότητα, φοβούμενοι πως έτσι θα φανατίσουν ακόμη και μετριοπαθείς Ρεπουμπλικάνους ψηφοφόρους και θα απογοητεύσουν κεντρώους Δημοκρατικούς. 

Μπορεί στο παρελθόν (Θ.Ρούσβελτ το 1912, Φορντ το 1975) παρόμοια γεγονότα να μην έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, όμως η νίκη του πρώην Προέδρου φαινόταν ήδη πιθανότατη εξαιτίας της επιδεινούμενης πνευματικής κατάστασης του νυν. Ακόμη και αντικατάσταση του Μπάιντεν είναι αμφίβολο αν θα μπορούσε πλέον να ανατρέψει τα τωρινά δεδομένα: η φανατισμένη ακροαριστερή πτέρυγα του κόμματος θα γυρνούσε την πλάτη σε έναν πιο μετριοπαθή υποψήφιο, ενώ μια προσωπικότητα όπως η Μισέλ Ομπάμα θα ισχυροποιούσε τη ρητορική των Ρεπουμπλικάνων για αδίστακτο καθεστώς που επιδιώκει την πάσει θυσία παραμονή του στην εξουσία. Μετά το χθεσινό σοκ σταδιακά μάλλον θα υπάρξει περισσότερη μετριοπάθεια στην αμερικανική πολιτική σκηνή. Διαπιστώνοντας ότι η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, πολλοί πολίτες θα ενισχύσουν τις φωνές σύνεσης (πέραν πολλών άλλων προκλήσεων, ας μη ξεχνάμε και την ιταμή στάση Τραμπ μετά τον τραυματισμό του συζύγου της Νάνσι Πελόζι). 

Θα πρέπει να πάψουν χαρακτηρισμοί όπως δικτάτορας και μανιακός • θα πρέπει να αναγνωρίζονται πάντα τα εκλογικά αποτελέσματα, όποια κι αν είναι αυτά • θα πρέπει επιτέλους να αποποινικοποιηθεί η εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση, έχουν πια περάσει 50 χρόνια από το Γουότεργκεϊτ • θα πρέπει τα δύο μεγάλα κόμματα να αφουγκράζονται το μεσαίο χώρο και όχι τους εκατέρωθεν ακραίους, επειδή είναι απλώς καταστροφικές οι ατζέντες των θρησκόληπτων και των woke.  

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μακρύ παρελθόν επιτυχημένων και μη δολοφονικών επιθέσεων κατά εν ενεργεία και υποψηφίων προέδρων. Ο θάνατος του Κένεντι κι η απόπειρα κατά του Ρήγκαν ίσως έχουν ξεχαστεί, αλλά μετά το χθεσινό συμβάν οι Αμερικανοί δεν θα μπορούν να ισχυρίζονται άγνοια για το πού τους οδηγεί το σημερινό μονοπάτι. Πιστεύω πως η ώρα της λογικής έρχεται, όμως πολύ φοβάμαι ότι δεν θα τη δούμε να φτάνει τον προσεχή Νοέμβριο.

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία