Αισθάνομαι ιδιαίτερα άβολα κάθε φορά που νιώθω την υποχρέωση να αναφέρομαι σε έννοιες και πράγματα που τα θεωρούσα δεδομένα και επαρκώς αποσαφηνισμένα, αλλά που έρχεται μία εξέλιξη να φανερώσει ότι τα αυτονόητα, δεν είναι και τόσο…

Αναφέρομαι στη διάκριση ανάμεσα στην «Περιφέρεια» και την «Επαρχία», με την πολιτική έννοια των όρων.

Η επαρχία, είναι αυτό που λέμε χωριό. Ρόλος της είναι να υπηρετεί το κέντρο προσφέροντας σε αυτό, ό,τι το ίδιο λόγω μεγέθους δεν μπορεί να έχει για τον εαυτό του: αγροτικά προϊόντα, ταξίδια αναψυχής, καθαρό περιβάλλον, φολκλόρ τρόπο ζωής, χαλαροί ρυθμοί, υποδομές για διακοπές κ.λπ. Επιπρόσθετα, η επαρχία, έχει βολευτεί με τις περιορισμένες υποδομές και τις ελλείψεις σε υγεία, παιδεία, υπηρεσίες κ.ά. και έχει εκχωρήσει στο κέντρο όλες τις αρμοδιότητες για τις αποφάσεις που την αφορούν, περιοριζόμενη σε ρόλο υπηρέτη που κάπου-κάπου ζητάει ή επαιτεί να της πετάξουν κάποιο… ξεροκόμματο. Κοντολογίς, η επαρχία είναι ένας τόπος μικρών προσδοκιών, που ζει από τα περισσεύματα του κέντρου και που προορίζεται να το υπηρετεί και να του είναι χρήσιμη.

Η περιφέρεια, είναι μία περιοχή που μπορεί να απέχει από το κέντρο -την πρωτεύουσα- ωστόσο διεκδικεί να λειτουργεί ως σύγχρονη και οργανωμένη πολιτεία. Να διαθέτει δηλαδή τις ανάλογες υποδομές, να μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες στους πολίτες της δίχως αυτοί να υποχρεούνται να κατεβαίνουν στην πρωτεύουσα για γιατρό, πανεπιστήμιο ή διεκπεραίωση διοικητικών υποθέσεων. Να λειτουργεί βάσει σχεδίου ανάπτυξης που αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και όλες τις δυνατότητες της περιοχής και των ανθρώπων της. Κυρίως, να αποφασίζει η ίδια για την τύχη της, για τη διάθεση των πόρων της, για τις προτεραιότητες και για το μέλλον της.

Κοντολογίς, η περιφέρεια είναι μία ολοκληρωμένη και ισόρροπη πολιτεία που μπορεί να αυτοδιοικείται -σε ό, τι αφορά στα ιδιαίτερά θέματα της- και να επιλέγει η ίδια την κατεύθυνση που θα πάρει με ορίζοντα το μέλλον, σε αντιδιαστολή με την επαρχία που ζει από την πρωτεύουσα και για την πρωτεύουσα με όλη την σημασία των λέξεων.

Τα θυμήθηκα αυτά, καθώς έρχονται στενάχωρες πληροφορίες ότι η ΕΤ3, από περιφερειακό κανάλι της δημόσιας τηλεόρασης, αποφασίστηκε να μετατραπεί σε… επαρχιακό.

Κοινώς, να… χωριατοποιηθεί (σ.σ. σκληρή η λέξη, αλλά είναι η μόνη που μπορεί να αποδώσει τόσο εύγλωττα την πραγματικότητα).

*Πάνε τα δελτία ειδήσεων, πάνε οι ενημερωτικές εκπομπές για τα πολιτικά θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα, πάνε οι αναλύσεις για τα γεωπολιτικά, πάνε οι διαλογικές συζητήσεις, πάνε ακόμη και οι πολιτιστικές εκπομπές, όπως και οι αυτόνομες αθλητικές εκπομπές.

Η ΕΤ3 θα έχει μόνον… τοπικές ειδήσεις από όλη την ελληνική επαρχία και εκπομπές που θα σχετίζονται με την παράδοση, τα αγροτικά θέματα, τα προϊόντα της γης, τις εκδηλώσεις των δήμων και των τοπικών συλλόγων στην ελληνική ύπαιθρο, καθώς και εκπομπές για την ελληνική ομογένεια, και τις δράσεις των ελληνικών συλλόγων σε κάθε σημείο της υδρογείου.

Δεν πάει δηλαδή να υπάρχει ξεσηκωμός για το «Μακεδονικό», να κάνει βόλτες ο Ερντογάν στο Αιγαίο, να πνίγονται πρόσφυγες, να παραπέμπεται ο Παπαγγελόπουλος, να σφάζονται τα κόμματα στη βουλή, στην ΕΤ3 θα μπορείς να δεις μόνον την εξέλιξη της υδροδότησης των ορεινών χωριών, το τι γίνεται με τα σκουπίδια στην Κέρκυρα, το αν χτυπήθηκε το κεράσι στην Πέλλα και αν είναι πικρή η ελιά στην Μυτιλήνη λόγω δάκου.

*Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Και τα θέματα της περιφέρειας -όπως για παράδειγμα τα προαναφερόμενα- πρέπει να τύχουν προβολής από τη δημόσια τηλεόραση, αλλά ότι η ΕΤ3 εντέλλεται να περιοριστεί αποκλειστικά και μόνον σε αυτά, την μετατρέπει σε φτωχό συγγενή της ΕΡΤ Αθηνών.

Να υπογραμμίσω ότι η «Μακεδονία» που κρατάτε στα χέρια σας, είναι περιφερειακή εφημερίδα, αλλά με την πλήρη έννοια του όρου: παρουσιάζει ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο, αναλύοντάς την επικαιρότητα μέσα από την οπτική των ανθρώπων της συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής και προσπαθώντας να φωτίσει τις επιπτώσεις των εξελίξεων σε αυτήν (σε αντιδιαστολή, μία επαρχιακή εφημερίδα, θα είχε σύντομη αναφορά των κεντρικών εξελίξεων και μάλιστα όχι με τις υπογραφές δικών της δημοσιογράφων αλλά αναδημοσιεύοντας αυτά των Αθηναίων, και θα διέθετε το μεγάλο τμήμα του χώρου της στο αν πλακώνονται στο δημοτικό συμβούλιο Καρδιτσομαγούλας, αν πλημύρισε ο χείμαρρος της Τραχανοπλαγιάς και αν αναβλήθηκε η συναυλία των αδερφών Αλεξανδρίδη στο δημοτικό θέατρο Νικήτης).

*Συγχωρήστε μου την οξύτητα, αλλά η ΕΡΤ3 τις τελευταίες δεκαετίες έπαιξε σπουδαίο και αποφασιστικό ρόλο στο να μπορέσει η Θεσσαλονίκη να βγει από το καβούκι της, να συνειδητοποιήσει την ιστορία της και την προοπτική της, να προβάλει τους ανθρώπους που μοχθούν και δημιουργούν κάτω από τις αντίξοες συνθήκες της ελληνικής περιφέρειας. Κοντολογίς, να δείξει ότι η πολιτική δεν είναι ένα σπορ που παίζεται αποκλειστικά και μόνον στο τετράγωνο πέριξ του Συντάγματος, ότι Ελλάδα δεν είναι μόνον η Αθήνα και ότι στην ελληνική περιφέρεια υπάρχουν σημαντικοί άνθρωποι του επιχειρείν, των γραμμάτων των τεχνών, της καινοτομίας, των κοινωνικών δραστηριοτήτων, που αξίζουν προβολής και δικαιούνται να έχουν δημόσιο λόγο.

Ως τέτοια μάλιστα η ΕΡΤ3 είχε αποκτήσει το προσωνύμιο της δημόσιας τηλεόρασης «εκτός των τειχών». Να σημειώσω επίσης ότι έχοντας πλήρη συνείδηση ότι πάντα το «Αθηνοκεντρικό κράτος» -είτε για να ελέγξει είτε για να φιμώσει τις διαφορετικές φωνές- θα αναζητούσε ευκαιρία και αφορμή να δυναμιτίσει την εκτός Αθηνών δημόσια ραδιοτηλεόραση, οι άνθρωποι της Θεσσαλονίκης διεκδίκησαν σθεναρά και πέτυχαν να θεσμοθετηθεί η προγραμματική, διοικητική και οικονομική αυτονομία της ΕΡΤ3 (δική της διοικούσα επιτροπή και δικός της προϋπολογισμός στον οποίο εισέρρεε το 10% του ανταποδοτικού τέλους που εισπράττει η ΕΡΤ από τους πολίτες).

*Βήμα- βήμα όλα αυτά γκρεμίστηκαν.

Οι του ΣΥΡΙΖΑ κατήργησαν την Διοικούσα Επιτροπή και μετέτρεψαν τις υπηρεσίες της ΕΡΤ3 σε υποκατάστημα -τοπικό πρακτορείο- των κεντρικών υπηρεσιών (ακόμη και για προμήθεια αναλώσιμων χρειαζόταν η έγκριση υπαλλήλου της Αγίας Παρασκευής). Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν το πώς θα μετατρέψουν την ΕΡΤ3 σε μακρύ χέρι του Μαξίμου. Και το πέτυχαν: όχι ένας ή δύο, αλλά τέσσερις υπάλληλοι της ΕΡΤ3 χάριν της προβολής τους μέσω του καναλιού και της ακραίας φιλοΣΥΡΙΖΑϊκής τους προπαγάνδας, κατάφεραν να εκλεγούν βουλευτές με το κόμμα της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης!

*Το ότι η νέα διοίκηση της ΕΡΤ θα επιχειρούσε να «ξηλώσει» όλη τη δομή που είχε εγκαθιδρύσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αναμενόμενο και σύμφωνο με τα κακώς νοούμενα ελληνικά δεδομένα. Όλοι οι προϊστάμενοι που είχαν τοποθετηθεί την προηγούμενη πενταετία, αντικαταστάθηκαν. Στην αναμπαμπούλα των αλλαγών προσώπων, βρήκαν το βολικό έδαφος οι ιθύνοντες των Αθηνών, να δώσουν τη χαριστική βολή στην ΕΤ3, μετατρέποντας την σε… κανάλι τσόντα, που θα παίζει ό, τι δεν χωράει στα δύο κανάλια της πρωτεύουσας, δίχως να ασχολείται με τα σημαντικά και μεγάλα θέματα της χώρας -τα οποία προφανώς είναι δουλειά της… Αθήνας.

ΥΓ Στα απογοητευτικά της… χωριατοποίησης της ΕΤ3, ότι δεν υπήρξαν αντιδράσεις, καθώς οι εργαζόμενοι στο μαγαζί ασχολούνται μόνο με την διαφύλαξη του μισθού και των προνομίων τους. Στα παρηγορητικά, ότι υπήρξαν αξιοπρόσεκτες ατομικές αντιστάσεις με την άρνηση πολλών δημοσιογράφων να αποδεχτούν να υλοποιήσουν αυτήν την υποβάθμιση, υπηρετώντας το σχέδιο του «αποκλειστικά περιφερειακού χαρακτήρα».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 6 Σεπτεμβρίου 2020