Μονόλογοι
Η ΕΣΗΕΜ-Θ, τα... εξαφανισμένα βραβεία και οι 509 γυναίκες δημοσιογράφοι που κρίθηκαν... ανάξιες
07/01/2023 10:41
Την ετήσια γιορτούλα της για την κοπή της πίτας διοργάνωσε τα Φώτα, όπως κάθε χρόνο, η ΕΣΗΕΜ-Θ. Μάλιστα, φέτος η γιορτή ήταν πιο... φαντασμαγορική μιας και το σωματείο των δημοσιογράφων της Βόρειας Ελλάδας γιορτάζει τα 100 του χρόνια.
Και αυτό το τελευταίο είναι που κάνει τα όσα θα σας διηγηθεί σήμερα ο «ανθηρόστομος» ακόμα πιο εξοργιστικά...
Κάτι σαν της… τρελής τα μαλλιά έγινε φέτος στο Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΜ-Θ με το καθιερωμένο βραβείο Μαρκίδες- Πούλιου, που κάθε χρόνο συνηθίζει να απονέμει ο φορέας σε κάποιον διακεκριμένο δημοσιογράφο της πόλης για τη συμβολή του στον χώρο.
Οι πληροφορίες λένε ότι επειδή κάθε χρόνο τη διάκριση αποσπούσε άνδρας δημοσιογράφος (πρόπερσι δόθηκε συμβολικά σε γιατρούς και νοσηλευτές λόγω κορονοϊού), είχε αποφασιστεί φέτος, για να αποφευχθούν οι διαμαρτυρίες, να δοθεί σε γυναίκα. Έλα όμως που το σώμα δεν κατάφερε να συμφωνήσει σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Έτσι, αποφασίστηκε να μην δοθεί καθόλου! Πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι δηλαδή…
Μάλιστα, κάποιες «κακές γλώσσες» λένε ότι το μάλλον βραβείο θα καταργηθεί εντελώς για να το διαδεχτεί κάποιος άλλος θεσμός.
Μάλιστα, για το θέμα έγραψε η γνωστή συνάδελφος, Βίκυ Χαρισοπούλου, με το ποστάρισμά της στο Facebook να είναι εξόχως αποκαλυπτικό για όλα όσα συνέβησαν και δεν περιποιούν τιμή σε κανέναν από τους εμπλεκόμενους, για να μη μιλήσω για υποκρισίες, αναχρονισμούς και όλα όσα ευλόγως θα σκεφτεί κάποιος.
Γράφει λοιπόν, η Βίκυ Χαρισοπούλου...
Τα βραβεία (απ' τα Νόμπελ και τα Πούλιτζερ ως τα ..."Μαρκίδες Πούλιου" της ΕΣΗΕΜ-Θ ή και με αντίστροφη αντιστοίχιση) δεν τιμούν τους τιμώμενους αλλά τους τιμώντες .
Οι τιμώμενοι έχουν ήδη τιμηθεί (ή και όχι) από το ίδιο το έργο τους, τους αναγνώστες, ακροατές, και -κυρίως- τους συναδέλφους η ομοτέχνους τους... Οι τιμώντες (συνήθως διορισμένες ή και εκλεγμένες επιτροπές) καλούνται να επιλέξουν με τη γνώση, το ήθος που διαθέτουν οι ίδιοι -και κυρίως, τη...συγκατάβαση τους ως αυτο -χρισθέντες άριστοι, την αξία των...κατωτέρων τους.
Ε, ούτε αυτό κατάφεραν φέτος οι «δικοί» μας άριστοι κριτές της εορτάζουσας φέτος τα 100 χρόνια λειτουργίας της, ΕΣΗΕΜ-Θ.
Και το βραβείο "Μαρκίδες Πούλιου" (προς τιμήν των Σιατιστινών εκδοτών στα 1790 στη Βιέννη της πρώτης σωζόμενης ελληνικής εφημερίδας) που θεσπίστηκε στα 2008 και αποδόθηκε ήδη σε 14 άξιους (αποκλειστικά άνδρες συναδέλφους μας -καθώς καμία γυναίκα απ' τις 509 σε σύνολο 980 μελών της ΕΣΗΕΜ-Θ, δεν κρίθηκε άξια ουδέποτε να τιμηθεί απ' το συνδικαλιστικό της όργανο).
Φέτος όμως, δεν έγινε δυνατό να συμφωνήσουν οι κορυφαίοι εκλεγμένοι συνάδελφοι στο πρόσωπο κάποιου -έστω αρσενικού γένους ως είθισται δημοσιογράφου και... ο θεσμός αναβλήθηκε- καταργήθηκε σιωπηλά χωρίς επίσημη εξήγηση. Κι αντιγράφοντας -παραποιώντας τον "πολυχρησιμοποιημένο" και "αμφιλεγόμενο" ποιητή, θα 'λεγα : "Κι αν η δημοσιογραφία μας κατάντησε σκάρτη, μήπως δεν φταίει και η δική μας σκαρταδούρα;…"
Καλή φώτιση σ' όλους μας συνάδελφοι...
