Το κόστος της στέγασης είναι πια αποτρεπτικό για νέους ανθρώπους όχι απλά για να φτιάξουν οικογένεια αλλά έστω και για να αφήσουν των γονιών τους τις φωλιές και να ανοίξουν τα φτερά τους.

Η διαπίστωση είναι θλιβερή και μόνο κακά μαντάτα φέρνει τόσο για το δημογραφικό όσο και για την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη.

Οι νέοι σε ηλικίες 22-30 ετών όταν σε άλλες εποχές εντάσσονταν στις παραγωγικές τάξεις και έφτιαχναν οικογένειες, σήμερα βρίσκουν «άσυλο»στα πατρικά τους , θύματα της απίστευτης ακρίβειας -για την οποία βλακωδώς η κυβερνητική προπαγάνδα επιμένει ότι είναι εισαγόμενη- και της έλλειψης οποιασδήποτε μέριμνας για τη στέγαση των νέων ανθρώπων.

Η ΕΕ τα τελευταία χρόνια αρκείται σε ρόλο «δημοσιογράφου», δίνοντας απλώς τον ορισμό και την περιγραφή προβλημάτων -ενίοτε εύστοχα- αλλά όχι και τις λύσεις του προβλήματος.

Ήδη έχει οριστεί ο πρώτος επίτροπος της ΕΕ με άμεση ευθύνη για τη στέγαση, αλλά με τέτοιον πληθωρισμό και κόστος ζωής σκέφτεται κανεις τι μπορεί άραγε να κάνει ο άνθρωπος.

H ΕΕ το έχει κάνει αυτό, δηλαδή να αναλύει το πρόβλημα αλλά να μην βρίσκει λύση και με το θέμα της ακριβής ενέργειας και να μην απαντά σε ένα ερώτημα που ταλαιπωρεί την Ελλάδα γιατί οι τιμές σε μια χώρα διαμορφώνονται με βάση γεγονότα εκατοντάδες ή και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.

Υπό αυτό το πρίσμα αναρωτιέται κανείς τι μπορεί να επιτύχει η επιστολή του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη προς την Φον Ντερ Λάϊεν μεσω της οποίας ζήτησε παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων και του κατακερματισμού στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας, που οδήγησαν σε μεγάλες αποκλίσεις στη χονδρική τιμή του ηλεκτρικου ρεύματος μεταξύ των χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης και των βόρειων χωρών της Ένωσης.

Η πρόεδρος της Κομισιόν ποντάρει στη διαφοροποίηση, στην οποία έχει επιτύχει πολύ καλά η ΕΕ , από τα ρωσικά ορυκτά και στις μαζικές επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κ.α

Για το Μεταναστευτικό τα προβλήματα είναι πιο πολυσύνθετα…