Τριάντα έξι χρόνια πέρασαν από την αποφράδα ημέρα που ολόκληρη η Ευρώπη έζησε τον απόλυτο τρόμο, μετά την έκρηξη στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ στην Ουκρανία.
Πλέον, η κατάσταση στο μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο της Ευρώπης, αυτό της Ζαπορίζια είναι οριακή με το φόβο των Ουκρανών αλλά και όλης της ηπείρου πως το ατύχημα είναι πολύ κοντά να θεριεύει.
Στn μια πλευρά του ποταμού Δνείπερου είναι ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια, ορατός στην ομίχλη. Έξι πυρηνικοί αντιδραστήρες και ένας πύργος ψύξης δεσπόζουν πάνω από μια σοβιετική δεξαμενή. Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται η Νικόπολη, μια πόλη στη νότια Ουκρανία, γνωστή για το κοζάκικο παρελθόν και τα σύγχρονα εργοστάσια σωλήνων και μεταλλουργίας.

Η απόσταση μεταξύ τους είναι επτά χιλιόμετρα. Ή, μετρημένο σε όρους πυραύλων, περίπου 15 δευτερόλεπτα: ο χρόνος που χρειάζεται για έναν πύραυλο Grad που εκτοξεύτηκε από Ρώσους στρατιώτες που εγκλωβίστηκαν στον ατομικό σταθμό για να χτυπήσει στις λεωφόρους της Νικόπολης με τις καστανιές.
Είναι ένα μικρό και τρομακτικό διάστημα μεταξύ ζωής και θανάτου.

Ο πυρηνικός σταθμός είναι ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη. Τον Μάρτιο, οι ρωσικές δυνάμεις το κατέλαβαν, στο πλαίσιο της επιχείρησης... Βlitzkrieg του Βλαντιμίρ Πούτιν για την κατάληψη ολόκληρης της Ουκρανίας. Μπήκαν στην κοντινή πόλη Enerhodar και πήραν όμηρο το τοπικό προσωπικό του σταθμού.
Το εργοστάσιο βρίσκεται τώρα στην πρώτη γραμμή μεταξύ των κατεχόμενων από τη Ρωσία και των εδαφών που ελέγχονται από την Ουκρανία.
Στην πρώτη φάση του πολέμου η Νικόπολη ήταν ειρηνική, ένα μέρος ασφάλειας για τους πρόσφυγες από το ανατολικό Ντονμπάς και άλλες ταραγμένες περιοχές. Και στη συνέχεια, στις 12 Ιουλίου, η Μόσχα άρχισε να εκτοξεύει πυραύλος πέρα ​​από το ποτάμι. Οι Ρώσοι χρησιμοποιούν τον πυρηνικό σταθμό ως κάλυψη. Έχουν μετατρέψει σε... οδόφραγμα το συγκρότημα. Πολλαπλοί εκτοξευτές πυραύλων και δεξαμενές φωλιάζουν ανάμεσα στους αντιδραστήρες.
Ακόμη και με τα... ηθικά πρότυπα του Πούτιν, είναι μια εκπληκτική πράξη απερισκεψίας. Στην τελευταία του ομιλία την Παρασκευή, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, κατηγόρησε τη Ρωσία για «απροκάλυπτο πυρηνικό εκβιασμό». Ένα «τρομοκρατικό κράτος», που απειλεί «όλον τον κόσμο» με Αρμαγεδώνα. Μάλιστα, προέτρεψε τον ΟΗΕ και τη διεθνή κοινότητα να κάνουν κάτι.
Την Παρασκευή, ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσίας στον ΟΗΕ, Βασίλ Νεμπένζια, δήλωσε ότι η χώρα δεν υποστηρίζει την έκκληση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, να δημιουργηθεί μία αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη γύρω από τον πυρηνικό σταθμό.

Η κατάσταση είναι επικίνδυνη.
Σύμφωνα με την κρατική ενεργειακή εταιρεία της Ουκρανίας, Energoatom, η Ρωσία έχει πυροβολήσει το εργοστάσιο πολλές φορές. Οι οβίδες προσγειώθηκαν κοντά στον πυροσβεστικό σταθμό και το γραφείο του διευθυντή, όχι μακριά από μια μονάδα αποθήκευσης ραδιενεργών πηγών. Ζημιές υπέστησαν καλώδια ρεύματος και αντλιοστάσιο λυμάτων. Ένας εργαζόμενος νοσηλεύτηκε, η εκ περιτροπής βάρδια ακυρώθηκε.
Η Μόσχα κατηγορεί το ουκρανικό πυροβολικό και ισχυρίζεται ότι ενεργεί υπεύθυνα. Ο Ζελένσκι υποστηρίζει ότι οι Ρώσοι βομβαρδίζουν το εργοστάσιο ως σκόπιμη πρόκληση, που έχει σχεδιαστεί για να δυσφημήσει το Κίεβο και να το αποξενώσει από τους διεθνείς εταίρους του.
Ο "Guardian" του οποίου ανταποκριτές βρίσκονται στο σημείο δεν είδε κανένα στοιχείο στη Νικόπολη για την ουκρανική στρατιωτική δραστηριότητα. Ακούστηκαν μερικά χτυπήματα από μακριά. Δεν ήταν σαφές ποια πλευρά πυροβόλησε.

Το Κρεμλίνο προσπαθεί να κάνει κάτι άνευ προηγουμένου: να κλέψει τον πυρηνικό αντιδραστήρα άλλου κράτους. Οι μηχανικοί εργάζονται για να συνδέσουν την εγκατάσταση με το ηλεκτρικό δίκτυο στην κατεχόμενη Κριμαία και να την αποκόψουν από τα σπίτια της Ουκρανίας. Ένας αντιδραστήρας έχει ήδη τεθεί εκτός λειτουργίας. Είναι ένα τρομακτικό παιχνίδι ραδιενεργού ρωσικής ρουλέτας, σε μια χώρα που γνώρισε την ατομική καταστροφή του Τσερνόμπιλ το 1986.

Πριν από την εισβολή, στη Νικόπολη ζούσαν 106.000 άνθρωποι. Περίπου οι μισοί έχουν τραπεί σε φυγή. Την Πέμπτη οι περισσότεροι μάζευαν τα πράγματά τους για να φύγουν μετά από ένα καταστροφικό νυχτερινό μπαράζ. Η Ρωσία εξαπέλυσε 120 πυραύλους Grad στην περιοχή, σκοτώνοντας τρεις ανθρώπους στη Νικόπολη και άλλους 13 στη γειτονική πόλη Μαρχάνετς και τραυματίζοντας δεκάδες, μεταξύ των οποίων ένα 13χρονο κορίτσι. Όλοι ήταν πολίτες.
Δεν είναι σαφές γιατί η Ρωσία ξεκίνησε επιθετικές επιχειρήσεις μέσα από τον πυρηνικό σταθμό και τον παρακείμενο οικισμό Vodiane. Μια εξήγηση είναι ότι ο μεγαλειώδης πόλεμος της Μόσχας αρχίζει να παραπαίει. Έξι μήνες μετά, τα ρωσικά στρατεύματα έχουν καταλάβει μεγάλο μέρος της ανατολικής χώρας, συμπεριλαμβανομένης ολόκληρης της περιοχής του Λουχάνσκ, και ένα κομμάτι του Ντόνετσκ. Τρέχουν μπροστά, αργά και βασανιστικά.
Στο Νότο, ωστόσο, η Ρωσία φαίνεται ξαφνικά ευάλωτη. Από τον Ιούλιο, ο ουκρανικός στρατός χρησιμοποίησε τους αμερικανικούς πυραύλους Himars για να καταστρέψει τέσσερις βασικές γέφυρες πάνω από τον ποταμό Δνείπερο. Και την Τρίτη το Κίεβο χτύπησε βαθιά πίσω από τις γραμμές του εχθρού, εξαλείφοντας το αεροδρόμιο Saky στα δυτικά της Κριμαίας, καταστρέφοντας τουλάχιστον οκτώ πολεμικά αεροσκάφη και αναγκάζοντας χιλιάδες να φύγουν πίσω στη ρωσική ηπειρωτική χώρα.

Μια ουκρανική αντεπίθεση φαίνεται πιθανή, αν και όχι αναπόφευκτη. Μέχρι να συμβεί αυτό, η Ρωσία μπορεί να χρησιμοποιήσει το Enerhodar ως στρατιωτική βάση πλήρους κλίμακας, όπως έκανε με το Chornobyl κατά τις πρώτες έξι εβδομάδες της σύγκρουσης. Η ρωσική πυρηνική υπηρεσία Rosatom λέει ότι είναι τώρα υπεύθυνη για το εργοστάσιο.
Η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας ζήτησε πρόσβαση και κάλεσε τους Ρώσους να την αποστρατικοποιήσουν.
Κανείς δεν ξέρει πότε ή πώς θα τελειώσει η πιο αιματηρή σύγκρουση της Ευρώπης εδώ και 80 χρόνια. Προς το παρόν, οι Ουκρανοί αντιδρούν με περιφρόνηση, γενναιότητα και ακόμη και χιούμορ στη σφαγή και τη φρίκη γύρω τους.

Πηγή: Guardian