Η Φωτεινή Δάρρα στο makthes.gr: «Η αλληλεγγύη μάς χαρακτηρίζει ως Έλληνες»
11/04/2020 10:00
11/04/2020 10:00
Αυτό το διάστημα φτιάχνει το δικό της ψωμί, ασχολείται με το σπίτι και δουλεύει τόσο που δεν της μένει πολύς ελεύθερος χρόνος. «Η μέρα δεν μου φτάνει», λέει στο makthes.gr η γνωστή ερμηνεύτρια Φωτεινή Δάρρα. Μένοντας σπίτι, όπως όλοι, μελετά νέα τραγούδια και διαβάζει πολύ. Στο επίκεντρό της παράλληλα είναι «Το σοφό παιδί» του Χρήστου Χωμενίδη, αλλά και τα βιβλία του Καμί, τα οποία επαναλαμβάνει. «Έχουμε μυηθεί σε δουλειές που δεν ξέραμε και ανακαλύπτουμε άλλες που υπήρχαν και διαρκώς τις αναβάλλαμε», τονίζει.
Αν και η ίδια είναι άνθρωπος που δεν απογοητεύεται εύκολα και προσπαθεί να βάζει τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις, το πρώτο διάστημα της πανδημίας έκλαιγε κάθε βράδυ, όπως αποκαλύπτει. «Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι το περάσαμε αυτό. Με φόβισε κυρίως το άγνωστο. Αυτό θεωρώ ότι καλούμαστε τώρα να διαχειριστούμε: τους φόβους μας απέναντι στα πρωτόγνωρα που ζούμε, αλλά και στα συναισθήματα που νιώθουμε, όπως και το πώς παράλληλα επικοινωνούμε με τους ανθρώπους γύρω μας, την οικογένειά μας, τα παιδιά μας. Έκλαιγα κάθε βράδυ γιατί σκεφτόμουν το παιδί μου, αναρωτιόμουν σε τι κόσμο θα μεγαλώσει, ότι μπορεί μετά από κάποια χρόνια να εμφανιστεί κάτι αντίστοιχο. Επίσης, αναλογιζόμουν πολλά από αυτά που συνεπάγεται η τωρινή κατάσταση ή και άλλα που μπορεί να ανήκουν σε θεωρίες συνομωσίας. Μήπως αυτό που ζούμε σήμερα αν λέγαμε σε κάποιον έναν χρόνο πριν ότι θα συμβεί δεν θα το χαρακτήριζε θεωρία συνομωσίας;», αναρωτιέται.
«Πρέπει να προσέχουμε πολύ τους ηλικιωμένους»
Στο σπίτι, μαζί με τον άντρα της και την επτάχρονη κόρη της η ίδια, βγαίνει σπάνια για κάποια βόλτα. Στο μυαλό της όμως είναι πάντα οι δύο ηλικιωμένοι γονείς της που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και, λόγω των συνθηκών, δεν μπορεί να δει όσο θα ήθελε. «Δεν μπορούμε πια να τους κάνουμε συχνά παρέα όπως πριν. Τους φροντίζουμε όμως από μακριά με τα αδέλφια μου. Ψωνίζουμε για εκείνους, τους αφήνουμε με πολλές προφυλάξεις τα πράγματα στην πόρτα. Κυρίως ο πατέρας μου έχει μάθει να επικοινωνεί μαζί μας μέσω viber κι έτσι κάνουμε βιντεοκλήσεις. Αυτό όμως απαιτεί κάθε φορά… κάποιο χρόνο για να συνδεθούμε, καθώς και οι δύο δεν γνωρίζουν πολύ καλά τα νέα αυτά μέσα. Θεωρώ ότι πρέπει να προσέχουμε πολύ τους ηλικιωμένους γιατί αλλιώς είναι πολύ επικίνδυνο. Είναι άνθρωποι που έχουν κάνει έναν κύκλο ζωής και με το μόνο που χαίρονται πια είναι τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, οπότε όταν δεν τα βλέπουν δεν είναι δύσκολο να πέσουν σε κατάθλιψη γιατί χάνουν το νόημα της ζωής τους. Πρέπει να τους εμψυχώνουμε μέσα από την καθημερινή επαφή μαζί τους», λέει.
Φαντάζεται την επόμενη μέρα της πανδημίας με πάρα πολλές αγκαλιές. «Μου λείπει πολύ αυτό. Είναι πολύ σημαντικό στη ζωή μου να έχω επαφή με τον άλλον, άλλωστε αυτό είναι και το ίδιον των μεσογειακών λαών. Σκέφτομαι το σπίτι με κόσμο, να βγαίνουμε στις πλατείες, να παίζουν τα παιδιά, να τρέχουν, να κυλιούνται κάτω. Θέλω να βελτιωθεί ο κόσμος και να μην ζούμε υπό το κράτος του φόβου. Ίσως μας δίνεται η ευκαιρία μέσα από όλο αυτό το κακό που έχει συμβεί, να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα, να τραβήξουμε νερό μέσα από το δικό μας πηγάδι ο καθένας, να προχωρήσουμε και να φτιάξουμε κάτι καλύτερο από αυτό που υπήρχε πριν», σημειώνει.
Συναυλίες για την ενίσχυση δύο νοσοκομείων
Προς το παρόν η ίδια «αγκαλιάζει» μέσα από δύο διαδικτυακές συναυλίες δύο νοσοκομεία της χώρας, που έχουν μπει στο… στόχαστρο του ιού. Πρόκειται για το Γενικό Νοσοκομείο Καστοριάς και το Μαμάτσειο Νοσοκομείο Κοζάνης. Η πρώτη συναυλία πραγματοποιήθηκε στις 5 Απριλίου με πολύ καλά αποτελέσματα, ενώ σειρά έχει τώρα η δεύτερη στις 12 Απριλίου στις 10μμ. Στη διάρκεια των δύο ζωντανών προγραμμάτων που παρουσιάζονται στην επίσημη σελίδα της στο Facebook (Foteini Darra) η ερμηνεύτρια, αφού κάνει πολλές φορές αναφορά στο νοσοκομείο που υποστηρίζει, δίνει και τον τραπεζικό λογαριασμό με δικαιούχο το νοσοκομείο, στον οποίο ο θεατής μπορεί να καταβάλει τη δική του οικονομική συνεισφορά. «Βλέποντας τον πρώτο καιρό τα χιλιάδες views των βίντεο που ανεβάζουμε όλοι στο διαδίκτυο, σκέφτηκα ότι, αν οι μισοί από αυτούς τους ανθρώπους μπορούσαν να συνεισφέρουν, έστω και με ένα ευρώ, θα συγκέντρωναν ένα πολύ σεβαστό ποσό. Είναι γνωστό ότι τα νοσοκομεία έχουν προβλήματα, ότι οι άνθρωποι αυτοί θέτουν τις ζωές τους σε κίνδυνο, ότι δεν έχουν ιατρικό εξοπλισμό. Ειδικά στην περιφέρεια τα μικρά, τοπικά νοσοκομεία δεν έχουν υποδομές όπως τα μεγάλα της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης. Όσο για την επιλογή, αυτή έγινε με βάση τις ειδήσεις που έχουμε, αφού αυτές οι περιοχές είναι οι πιο πληγωμένες», επισημαίνει η Φωτεινή Δάρρα.
Μιλά με ενθουσιασμό για την ανταπόκριση του κόσμου σε αυτή την προσπάθεια. «Η αλληλεγγύη είναι το πιο σημαντικό πράγμα και μας χαρακτηρίζει ως Έλληνες. Για όσο διαρκέσει αυτό, κι εύχομαι όχι πολύ, θα εξακολουθήσω να δίνω συναυλίες που θα τις αφιερώνω σε έναν σκοπό. Προς το παρόν κάθε μέρα που ξυπνάμε ευχόμαστε με τον άντρα μου όλο αυτό να είναι ένας εφιάλτης και να ξυπνήσουμε γρήγορα», καταλήγει η ερμηνεύτρια.
Αυτό το διάστημα φτιάχνει το δικό της ψωμί, ασχολείται με το σπίτι και δουλεύει τόσο που δεν της μένει πολύς ελεύθερος χρόνος. «Η μέρα δεν μου φτάνει», λέει στο makthes.gr η γνωστή ερμηνεύτρια Φωτεινή Δάρρα. Μένοντας σπίτι, όπως όλοι, μελετά νέα τραγούδια και διαβάζει πολύ. Στο επίκεντρό της παράλληλα είναι «Το σοφό παιδί» του Χρήστου Χωμενίδη, αλλά και τα βιβλία του Καμί, τα οποία επαναλαμβάνει. «Έχουμε μυηθεί σε δουλειές που δεν ξέραμε και ανακαλύπτουμε άλλες που υπήρχαν και διαρκώς τις αναβάλλαμε», τονίζει.
Αν και η ίδια είναι άνθρωπος που δεν απογοητεύεται εύκολα και προσπαθεί να βάζει τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις, το πρώτο διάστημα της πανδημίας έκλαιγε κάθε βράδυ, όπως αποκαλύπτει. «Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι το περάσαμε αυτό. Με φόβισε κυρίως το άγνωστο. Αυτό θεωρώ ότι καλούμαστε τώρα να διαχειριστούμε: τους φόβους μας απέναντι στα πρωτόγνωρα που ζούμε, αλλά και στα συναισθήματα που νιώθουμε, όπως και το πώς παράλληλα επικοινωνούμε με τους ανθρώπους γύρω μας, την οικογένειά μας, τα παιδιά μας. Έκλαιγα κάθε βράδυ γιατί σκεφτόμουν το παιδί μου, αναρωτιόμουν σε τι κόσμο θα μεγαλώσει, ότι μπορεί μετά από κάποια χρόνια να εμφανιστεί κάτι αντίστοιχο. Επίσης, αναλογιζόμουν πολλά από αυτά που συνεπάγεται η τωρινή κατάσταση ή και άλλα που μπορεί να ανήκουν σε θεωρίες συνομωσίας. Μήπως αυτό που ζούμε σήμερα αν λέγαμε σε κάποιον έναν χρόνο πριν ότι θα συμβεί δεν θα το χαρακτήριζε θεωρία συνομωσίας;», αναρωτιέται.
«Πρέπει να προσέχουμε πολύ τους ηλικιωμένους»
Στο σπίτι, μαζί με τον άντρα της και την επτάχρονη κόρη της η ίδια, βγαίνει σπάνια για κάποια βόλτα. Στο μυαλό της όμως είναι πάντα οι δύο ηλικιωμένοι γονείς της που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και, λόγω των συνθηκών, δεν μπορεί να δει όσο θα ήθελε. «Δεν μπορούμε πια να τους κάνουμε συχνά παρέα όπως πριν. Τους φροντίζουμε όμως από μακριά με τα αδέλφια μου. Ψωνίζουμε για εκείνους, τους αφήνουμε με πολλές προφυλάξεις τα πράγματα στην πόρτα. Κυρίως ο πατέρας μου έχει μάθει να επικοινωνεί μαζί μας μέσω viber κι έτσι κάνουμε βιντεοκλήσεις. Αυτό όμως απαιτεί κάθε φορά… κάποιο χρόνο για να συνδεθούμε, καθώς και οι δύο δεν γνωρίζουν πολύ καλά τα νέα αυτά μέσα. Θεωρώ ότι πρέπει να προσέχουμε πολύ τους ηλικιωμένους γιατί αλλιώς είναι πολύ επικίνδυνο. Είναι άνθρωποι που έχουν κάνει έναν κύκλο ζωής και με το μόνο που χαίρονται πια είναι τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, οπότε όταν δεν τα βλέπουν δεν είναι δύσκολο να πέσουν σε κατάθλιψη γιατί χάνουν το νόημα της ζωής τους. Πρέπει να τους εμψυχώνουμε μέσα από την καθημερινή επαφή μαζί τους», λέει.
Φαντάζεται την επόμενη μέρα της πανδημίας με πάρα πολλές αγκαλιές. «Μου λείπει πολύ αυτό. Είναι πολύ σημαντικό στη ζωή μου να έχω επαφή με τον άλλον, άλλωστε αυτό είναι και το ίδιον των μεσογειακών λαών. Σκέφτομαι το σπίτι με κόσμο, να βγαίνουμε στις πλατείες, να παίζουν τα παιδιά, να τρέχουν, να κυλιούνται κάτω. Θέλω να βελτιωθεί ο κόσμος και να μην ζούμε υπό το κράτος του φόβου. Ίσως μας δίνεται η ευκαιρία μέσα από όλο αυτό το κακό που έχει συμβεί, να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα, να τραβήξουμε νερό μέσα από το δικό μας πηγάδι ο καθένας, να προχωρήσουμε και να φτιάξουμε κάτι καλύτερο από αυτό που υπήρχε πριν», σημειώνει.
Συναυλίες για την ενίσχυση δύο νοσοκομείων
Προς το παρόν η ίδια «αγκαλιάζει» μέσα από δύο διαδικτυακές συναυλίες δύο νοσοκομεία της χώρας, που έχουν μπει στο… στόχαστρο του ιού. Πρόκειται για το Γενικό Νοσοκομείο Καστοριάς και το Μαμάτσειο Νοσοκομείο Κοζάνης. Η πρώτη συναυλία πραγματοποιήθηκε στις 5 Απριλίου με πολύ καλά αποτελέσματα, ενώ σειρά έχει τώρα η δεύτερη στις 12 Απριλίου στις 10μμ. Στη διάρκεια των δύο ζωντανών προγραμμάτων που παρουσιάζονται στην επίσημη σελίδα της στο Facebook (Foteini Darra) η ερμηνεύτρια, αφού κάνει πολλές φορές αναφορά στο νοσοκομείο που υποστηρίζει, δίνει και τον τραπεζικό λογαριασμό με δικαιούχο το νοσοκομείο, στον οποίο ο θεατής μπορεί να καταβάλει τη δική του οικονομική συνεισφορά. «Βλέποντας τον πρώτο καιρό τα χιλιάδες views των βίντεο που ανεβάζουμε όλοι στο διαδίκτυο, σκέφτηκα ότι, αν οι μισοί από αυτούς τους ανθρώπους μπορούσαν να συνεισφέρουν, έστω και με ένα ευρώ, θα συγκέντρωναν ένα πολύ σεβαστό ποσό. Είναι γνωστό ότι τα νοσοκομεία έχουν προβλήματα, ότι οι άνθρωποι αυτοί θέτουν τις ζωές τους σε κίνδυνο, ότι δεν έχουν ιατρικό εξοπλισμό. Ειδικά στην περιφέρεια τα μικρά, τοπικά νοσοκομεία δεν έχουν υποδομές όπως τα μεγάλα της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης. Όσο για την επιλογή, αυτή έγινε με βάση τις ειδήσεις που έχουμε, αφού αυτές οι περιοχές είναι οι πιο πληγωμένες», επισημαίνει η Φωτεινή Δάρρα.
Μιλά με ενθουσιασμό για την ανταπόκριση του κόσμου σε αυτή την προσπάθεια. «Η αλληλεγγύη είναι το πιο σημαντικό πράγμα και μας χαρακτηρίζει ως Έλληνες. Για όσο διαρκέσει αυτό, κι εύχομαι όχι πολύ, θα εξακολουθήσω να δίνω συναυλίες που θα τις αφιερώνω σε έναν σκοπό. Προς το παρόν κάθε μέρα που ξυπνάμε ευχόμαστε με τον άντρα μου όλο αυτό να είναι ένας εφιάλτης και να ξυπνήσουμε γρήγορα», καταλήγει η ερμηνεύτρια.
ΣΧΟΛΙΑ