Η Κυριακή 21 Απριλίου δεν ήταν όπως κάθε άλλη. Ήταν η Κυριακή που ήρθε στη Θεσσαλονίκη κάτι για το οποίο υπήρχε χρόνια αναμονή, 34 ετών για την ακρίβεια. Ο τίτλος του πρωταθλητή σφραγίστηκε από τον ΠΑΟΚ με το 5-0 επί του Λεβαδειακού, η φιέστα και το πάρτι που ακολούθησαν ήταν φαντασμαγορικά, με τον Δικέφαλο να γράφει μια ολόχρυση σελίδα στην ιστορία του.

Μια ιστορία, η οποία συνδέεται έντονα με κάτι που δεν έχει την προβολή που τού αξίζει. Πρόκειται για ένα... κοινωνικό φαινόμενο που επαναλαμβάνεται Κυριακή παρά Κυριακή εδώ και χρόνια, κάθε φορά δηλαδή που ο ΠΑΟΚ αγωνίζεται εντός έδρας, στο γήπεδο της Τούμπας. Πλήθος κόσμου συρρέει σχεδόν ασφυκτικά στα συγκεκριμένα μαγαζιά, αρκετές ώρες πριν την έναρξη του ματς, προκειμένου να γεμίσει το στομάχι του, με την ελπίδα ότι μετέπειτα θα χορτάσει και από μπάλα, εκτός από χοιρινό, κοτόπουλο, ρετσίνα ή ό,τι άλλο προτιμήσει τελικά.

Τα γυράδικα περιμετρικά του σταδίου, τα οποία τιμούν με την παρουσία τους οι φίλοι του ΠΑΟΚ πριν από κάθε εντός έδρας αγώνα, αποτελούν μέρος της κουλτούρας και της ιστορίας του Δικέφαλου, όπως και η θρυλική γιαγιά, που σίγουρα θα θυμούνται οι παλαιότεροι, η οποία έβγαινε στο μπαλκόνι και έδινε το σύνθημα για «χέρια».

Η «ΜτΚ», θέλοντας να αποτυπώσει και μια άλλη, υποτιμημένη πτυχή της κουλτούρας του ΠΑΟΚ, επικοινώνησε πρώτα με τον Χρήστο Δικμάνη, υπεύθυνο καταστήματος στην περιοχή, ο οποίος αρχικά αναφέρθηκε στον κατακόρυφα αυξημένο κύκλο εργασιών και την πελατεία τις μέρες που παίζει αγώνα ο ΠΑΟΚ: «Ο τζίρος αυξάνεται περίπου κατά 60-70% τις συγκεκριμένες ημέρες. Όσον αφορά την περασμένη Κυριακή, την ημέρα δηλαδή που ο ΠΑΟΚ αναμενόταν, ήδη πριν από το παιχνίδι, να κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή, η προσέλευση του κόσμου ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Το γνωρίζαμε, περιμέναμε μία εβδομάδα για εκείνη την ημέρα και ήταν από τις πιο καλές ημέρες της χρονιάς. Πήγε πολύ καλά όχι μόνο για εμάς, καθώς δούλεψαν όλα τα μαγαζιά της Τούμπας. Εμείς απλά περιμένουμε και ελπίζουμε κάθε φορά να είναι έτσι».

«Ζέσταμα» με ρετσίνες και σουβλάκια

Σχετικά με τις ώρες προσέλευσης του κόσμου, είπε ότι «εξαρτάται από την ώρα έναρξης του αγώνα. Συνήθως, γεμίζουμε 2-3 ώρες πριν τη σέντρα. Την Κυριακή, πάντως, που ο αγώνας ξεκινούσε στις επτά το απόγευμα, ήμασταν γεμάτοι από τη μιάμιση το μεσημέρι, δείγμα και της δίψας του κόσμου του ΠΑΟΚ για την φιέστα που θα ακολουθούσε». Επιπλέον, αναφορικά με τα προϊόντα που καταναλώνονται περισσότερο, τόνισε τη συχνότητα παραγγελίας του γνωστού διδύμου ρετσίνας με κόκα κόλα, γνωστού και ως «Τούμπα Λίμπρε», αλλά και τα πάρα πολλά σουβλάκια, μιας και το συγκεκριμένο μαγαζί δεν διαθέτει γύρο, χωρίς, πάντως, να στερείται τίποτα από όλα τα υπόλοιπα.

Έπειτα, εξέφρασε τον... πόνο του ότι δεν έχει δει κάποιον ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ να επισκέπτεται το κατάστημά του μέχρι στιγμής: «Δεν έχει τύχει να έρθει κάποιος παίκτης του ΠΑΟΚ στο μαγαζί, γιατί φεύγουν κατευθείαν μετά από κάθε αγώνα. Εδώ στο μαγαζί μας, τουλάχιστον, δεν έχει τύχει, μπορεί στα άλλα να έχουν πάει». Πάντως, σε αντίθεση με όσα μπορεί να ακούγονται για το... θυμικό των οπαδών του ΠΑΟΚ, ξεκαθάρισε πως δεν έχει σημειωθεί κάποιο αξιοπερίεργο ή αξιομνημόνευτο περιστατικό και πως όλα πάντα βαίνουν ομαλά: «Έρχονται εδώ πέρα, τρώνε, πίνουν, περνάνε καλά γενικά. Φεύγουν, ξαναγυρνάνε, ξαναπίνουν ρετσίνες και ξαναφεύγουν».

Στη συνέχεια, ο Χρήστος Δικμάνης διέψευσε τον αστικό μύθο που λέει ότι το κέτσαπ και η μουστάρδα τοποθετούνται σε ασπρόμαυρα μπουκάλια τις ημέρες που παίζει ο ΠΑΟΚ, δείχνοντας, ωστόσο να εντυπωσιάζεται από την πρωτοτυπία της ιδέας και να... επιφυλάσσεται για το μέλλον: «Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ακούσει κάτι τέτοιο ποτέ ξανά, αλλά ομολογώ ότι είναι κάτι αρκετά πρωτοπόρο. Ίσως να το σκεφτούμε την επόμενη φορά».

Επίσης, μίλησε για τη συγκεκριμένη ιστορική ημέρα για τον ΠΑΟΚ και το πώς την έζησε: «Γιορτάσαμε κι εμείς μαζί με όλον τον κόσμο, δουλέψαμε πάρα πολύ καλά. Ήταν ένα πανηγύρι που έγινε στην Τούμπα, που εξελίχθηκε και συνεχίστηκε στον Λευκό Πύργο. Να πω επίσης ότι έρχονται συνέχεια άτομα από άλλες περιοχές που υποστηρίζουν τον ΠΑΟΚ και στηρίζουν τα μαγαζιά εδώ».

«Αποτελούμε μέλος της ομάδας»

Τέλος, αναφέρθηκε στον στενό δεσμό των καταστημάτων εστίασης με την κουλτούρα της ομάδας, δεδομένου του τελετουργικού που ακολουθείται κάθε φορά: «Προσωπικά θεωρώ ότι αποτελούμε μέλος της ομάδας, είμαστε μέσα στην κουλτούρα του ΠΑΟΚ. Πριν από κάθε παιχνίδι ο κόσμος θα έρθει εδώ να «ζεσταθεί», να φάει και να πιει, μετά θα πάει μέσα στο γήπεδο να πανηγυρίσει, θα έρθει να φάει ξανά μετά το ματς και ύστερα θα πάει στο σπίτι του. Το έχει συνδυάσει έτσι, δηλαδή πριν και μετά το γήπεδο πάντα θα φάει και θα πιει κάτι. Αυτό, βέβαια, γίνεται λογικά και σε άλλα σημεία και για άλλες ομάδες, αλλά εδώ ίσως λίγο παραπάνω. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ είναι λίγο πιο «τρελαμένοι» και θερμοί με την ομάδα τους».

Ο Γιώργος Μάτκας είναι υπεύθυνος βάρδιας ενός άλλου καταστήματος εστίασης στη γύρω περιοχή και αρχικά μίλησε για τον τζίρο που κάνει τις μέρες που έχει αγώνα: «Συνήθως τις μέρες που παίζει ο ΠΑΟΚ ο τζίρος είναι χοντρικά 50% πάνω. Άλλες φορές λίγο λιγότερο, άλλες λίγο περισσότερο. Η Κυριακή του τίτλου ήταν από τις πιο δυνατές μέρες του ΠΑΟΚ για το μαγαζί μας. Δηλαδή αν συνήθως ο τζίρος είναι αυξημένος κατά 50%, εκείνη την ημέρα ήταν ακόμα μεγαλύτερη η αύξηση».

Το μαγαζί, όπως δήλωσε, «γεμίζει συνήθως τρεις ώρες πριν το ματς και κανένα εικοσάλεπτο μετά από αυτό. Την περασμένη Κυριακή, όμως, γέμισε τέσσερις ώρες νωρίτερα, δηλαδή κατά τις τρεις το μεσημέρι, αλλά και με το που τελείωσε η φιέστα». Ο γύρος πρώτα και μετά τα σουβλάκια και τα σουτζουκάκια είναι εκείνα τα προϊόντα που φεύγουν περισσότερο, ενώ η ρετσίνα, ως σήμα κατατεθέν της λαϊκής μάζας του ΠΑΟΚ, είναι πρώτη στις πωλήσεις. Επίσης, όσο ανοίγει ο καιρός πωλούνται και αρκετές μπύρες.

«Διαχυτικοί οι φίλοι του ΠΑΟΚ»

Σε αντίθεση, πάντως, με τον κ. Δικμάνη που δεν είχε την τύχη να δει από κοντά κάποιον ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ, ο κ. Μάτκας το έχει... καταφέρει: «Από παίκτες του ΠΑΟΚ θυμάμαι σίγουρα ότι μας έχει επισκεφτεί ο Λέο Μάτος. Έχουν έρθει και άλλοι, αλλά δεν θυμάμαι ποιοι», ενώ διαβεβαίωσε και εκείνος ότι δεν έχει συμβεί ποτέ κάποιο περιστατικό έντασης ή τσακωμού, ωστόσο ο... θόρυβος είναι αυξημένος: «Δεν έχει σημειωθεί κάποιο έντονο περιστατικό από τους φίλους του ΠΑΟΚ που έρχονται εδώ. Το μόνο που θα μπορούσαμε να πούμε είναι ότι είναι πιο φασαριόζοι, πιο διαχυτικοί. Αλλά δεν πρόκειται για κάτι υπερβολικό, στα φυσιολογικά πλαίσια πάντα. Ούτως ή άλλως συνηθισμένοι είμαστε».

Ο Γιώργος Μάτκας διέψευσε και αυτός με τη σειρά του τις φήμες που έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς για την τοποθέτηση του κέτσαπ και της μουστάρδας σε ασπρόμαυρα δοχεία, λέγοντας συγκεκριμένα: «Δεν ισχύει κάτι τέτοιο, όχι. Ίσως να το έκανε κάποιος μια φορά και να σχολιάστηκε πολύ, αλλά γενικά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο».

Όσο για την περασμένη Κυριακή και το πώς την βίωσε, ανέφερε: «Όλη η Τούμπα κινούνταν στο ρυθμό του πρωταθλήματος και του ΠΑΟΚ. Έβλεπες παντού κόσμο να περνάει με σημαίες, τραγουδώντας συνθήματα. Γενικά ήταν πολύ εορταστικό το κλίμα και λογικό ήταν. Εκείνη την ημέρα η δουλειά ήταν πραγματικά ατελείωτη».

Κλείνοντας, συμφώνησε με το γεγονός ότι το μαγαζί του και όλα τα καταστήματα εστίασης στην εκεί περιοχή συνδέονται αναπόσπαστα με την ομάδα: «Ναι, θα μπορούσαμε να το πούμε αυτό. Το συνδυάζουν πάντα έτσι οι φίλαθλοι. Φαΐ, ρετσίνα και ΠΑΟΚ. Τόσο πριν, όσο και μετά τον αγώνα. Είναι μια ιεροτελεστία και αποτελούμε κι εμείς κομμάτι της κουλτούρας της ομάδας».