Πλειοδοσία πολιτικής καπηλείας έχει στηθεί γύρω από το τρομακτικό δυστύχημα των Τεμπών που στοίχισε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας, νέα παιδιά στην πλειονότητά τους. Αναφέρομαι στην απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου Θεσσαλίας, που ήταν μάλιστα και ομόφωνη, σύμφωνα με την οποία θα κινηθούν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες προκειμένου να κηρυχθεί η 28η Φεβρουαρίου “ημέρα μνήμης” για τα θύματα του δυστυχήματος και ημέρα αργίας για την περιοχή της Θεσσαλίας.
Τη σχετική πρόταση προς το περιφερειακό συμβούλιο έκανε η βουλευτίνα Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ, Μαρίνα Κοντοτόλη λέγοντας πως “έχουμε χρέος να συμπράξουμε αφενός να μην ξεχαστεί το έγκλημα των Τεμπών αφετέρου να αποτελέσει αφορμή για επανασχεδιασμό της ασφάλειας των μεταφορών”.
Μάλιστα η Κοντοτόλη είχε καταθέσει και επίκαιρη ερώτηση με το ίδιο αίτημα προς το υπουργείο Εσωτερικών το οποίο, δια του αναπληρωτή υπουργού Θεόδωρου Λιβάνιου, πρότεινε για τυπικούς λόγους η πρόταση αυτή είτε να κατατεθεί από την Περιφέρεια Θεσσαλίας είτε από τον Σύλλογο Συγγενών Θυμάτων.
Διερωτώμαι, πραγματικά, με ποιο ακριβώς τρόπο θα συμβάλει η καθιέρωση της 28ης Φεβρουαρίου ως αργίας ώστε “αφενός να μην ξεχαστεί το έγκλημα των Τεμπών αφετέρου να αποτελέσει αφορμή για επανασχεδιασμό της ασφάλειας των μεταφορών”. Θα διοργανώνονται συγκεντρώσεις, πορείες, εκδηλώσεις, συζητήσεις; Ή θα γίνεται ό,τι συμβαίνει και σε όλες τις υπόλοιπες αργίες; Θα γεμίζουν δηλαδή τα καφέ και τα τσιπουράδικα (για Θεσσαλία μιλάμε) όπου ανάμεσα στο τέταρτο και το πέμπτο πενηνταράκι θα γίνεται και καμιά κουβέντα για τη μοιραία νύχτα.
Τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, όχι μόνο δεν τιμούν τη μνήμη των θυμάτων, όχι μόνο δεν απαλύνουν τον πόνο των συγγενών τους, αλλά τους προσβάλουν κιόλας και τους εξοργίζουν. Οι άνθρωποι το μόνο που απέμεινε να ζητούν είναι απονομή δικαιοσύνης και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν. Ας το σεβαστούν λοιπόν οι πάντες αυτό κι ας πάψουν να καπηλεύονται την οδύνη τους.
Ο Άρειος Πάγος
Η απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία έκανε δεκτό το αίτημα αναίρεσης που κατέθεσε επί της καταδικαστικής σε βάρος του απόφασης από το Εφετείο Θεσσαλονίκης είναι μια θετική, ασφαλώς, εξέλιξη για τον δήμαρχο Νάουσας Νίκο Κουτσογιάννη. Θυμίζω ότι ο δήμαρχος είχε καταδικαστεί σε δεύτερο βαθμό σε ποινή φυλάκισης 4 μηνών με αναστολή για παράβαση καθήκοντος στην υπόθεση μίσθωσης του αναψυκτηρίου «Κιόσκι» κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δημαρχιακής θητείας του την περίοδο 2014-2019. Μάλιστα, εξαιτίας εκείνης της καταδικαστικής απόφασης ο Κουτσογιάννης είχε τεθεί σε προσωρινή αργία με απόφαση του γενικού γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης Γιάννη Σάββα η οποία, μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου έχει ανακληθεί. Πλέον, η υπόθεση επιστρέφει ξανά στο Εφετείο προκειμένου να εκδικαστεί εκ νέου.
Ο δήμαρχος, σε δηλώσεις του, εμφανίζεται δικαιωμένος από αυτήν την εξέλιξη, και ως ένα βαθμό, αυτό είναι απολύτως λογικό. Για την ορθή ενημέρωση διευκρινίζω απλώς ότι η συγκεκριμένη απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου δεν συνεπάγεται αθώωση του δημάρχου καθώς ο Άρειος Πάγος δεν υπεισήλθε στην ουσία της υπόθεσης. Δεν ακύρωσε την απόφαση του Εφετείου επειδή διαπίστωσε πως η επιβαρυντική κρίση του για τον δήμαρχο ήταν εσφαλμένη. Ο λόγος της ακύρωσης αφορά ένα καθαρά διαδικαστικό θέμα. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες, το ανώτατο δικαστήριο έκρινε ότι η παράσταση, στη δίκη, του δήμου Νάουσας ως πολιτική αγωγή δεν ήταν σύννομη επειδή δεν είχε παραστεί ως πολιτική αγωγή κατά την εκδίκαση της υπόθεσης σε πρώτο βαθμό. Συνεπώς, στη νέα δίκη που θα γίνει ξανά στο Εφετείο ο Κουτσογιάννης μπορεί να αθωωθεί, μπορεί και όχι. Έως τότε θα ασκεί βεβαίως, κανονικά τα καθήκοντά του και ενδεχομένως και στη συνέχεια, εφόσον το Εφετείο τον αθωώσει.
Κάτι λείπει
Είδα το σχετικό βίντεο στο οποίο παρουσιάζεται το έργο του επί δεκαπενταετία ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη. Αναφέρει, μεταξύ άλλων:
- Τρεις θητείες ευρωβουλευτής: 2004-2009, 2014-2019, 2019-2024.
- Δέκα συνεχόμενα χρόνια εκλεγμένος αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου με μεγάλες πλειοψηφίες – μόνος έλληνας και μόνος από την αριστερά.
- Ο έλληνας ευρωβουλευτής με την μεγαλύτερη επιρροή στους ευρωπαϊκούς θεσμούς με βάση την αξιολόγηση ανεξάρτητων ευρωπαϊκών οργανισμών.
- 246 ομιλίες στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου.
- 151 Εκθέσεις και Γνωμοδοτήσεις - ως εισηγητής ή σκιώδης εισηγητής εκ μέρους της ευρωομάδας της αριστεράς.
- 1489 ερωτήσεις προς Κομισιόν, Συμβούλιο, ΕΚΤ, SSM.
Πλούσιος, ομολογουμένως ο απολογισμός από τον οποίο, ωστόσο, κάτι λείπει, προφανώς όχι από αμέλεια. Λείπουν οι συνολικές αποδοχές που εξασφάλισε αυτά τα δεκαπέντε χρόνια από τους πλουσιοπάροχους μισθούς του, μέρος των οποίων, όπως είναι γνωστό, επενδύθηκε σε αγορά ακινήτων. Χωρίς αυτό το σημαντικό στοιχείο ο απολογισμός του Μήτσου μπάζει.
Πλειοδοσία πολιτικής καπηλείας έχει στηθεί γύρω από το τρομακτικό δυστύχημα των Τεμπών που στοίχισε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας, νέα παιδιά στην πλειονότητά τους. Αναφέρομαι στην απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου Θεσσαλίας, που ήταν μάλιστα και ομόφωνη, σύμφωνα με την οποία θα κινηθούν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες προκειμένου να κηρυχθεί η 28η Φεβρουαρίου “ημέρα μνήμης” για τα θύματα του δυστυχήματος και ημέρα αργίας για την περιοχή της Θεσσαλίας.
Τη σχετική πρόταση προς το περιφερειακό συμβούλιο έκανε η βουλευτίνα Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ, Μαρίνα Κοντοτόλη λέγοντας πως “έχουμε χρέος να συμπράξουμε αφενός να μην ξεχαστεί το έγκλημα των Τεμπών αφετέρου να αποτελέσει αφορμή για επανασχεδιασμό της ασφάλειας των μεταφορών”.
Μάλιστα η Κοντοτόλη είχε καταθέσει και επίκαιρη ερώτηση με το ίδιο αίτημα προς το υπουργείο Εσωτερικών το οποίο, δια του αναπληρωτή υπουργού Θεόδωρου Λιβάνιου, πρότεινε για τυπικούς λόγους η πρόταση αυτή είτε να κατατεθεί από την Περιφέρεια Θεσσαλίας είτε από τον Σύλλογο Συγγενών Θυμάτων.
Διερωτώμαι, πραγματικά, με ποιο ακριβώς τρόπο θα συμβάλει η καθιέρωση της 28ης Φεβρουαρίου ως αργίας ώστε “αφενός να μην ξεχαστεί το έγκλημα των Τεμπών αφετέρου να αποτελέσει αφορμή για επανασχεδιασμό της ασφάλειας των μεταφορών”. Θα διοργανώνονται συγκεντρώσεις, πορείες, εκδηλώσεις, συζητήσεις; Ή θα γίνεται ό,τι συμβαίνει και σε όλες τις υπόλοιπες αργίες; Θα γεμίζουν δηλαδή τα καφέ και τα τσιπουράδικα (για Θεσσαλία μιλάμε) όπου ανάμεσα στο τέταρτο και το πέμπτο πενηνταράκι θα γίνεται και καμιά κουβέντα για τη μοιραία νύχτα.
Τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, όχι μόνο δεν τιμούν τη μνήμη των θυμάτων, όχι μόνο δεν απαλύνουν τον πόνο των συγγενών τους, αλλά τους προσβάλουν κιόλας και τους εξοργίζουν. Οι άνθρωποι το μόνο που απέμεινε να ζητούν είναι απονομή δικαιοσύνης και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν. Ας το σεβαστούν λοιπόν οι πάντες αυτό κι ας πάψουν να καπηλεύονται την οδύνη τους.
Ο Άρειος Πάγος
Η απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία έκανε δεκτό το αίτημα αναίρεσης που κατέθεσε επί της καταδικαστικής σε βάρος του απόφασης από το Εφετείο Θεσσαλονίκης είναι μια θετική, ασφαλώς, εξέλιξη για τον δήμαρχο Νάουσας Νίκο Κουτσογιάννη. Θυμίζω ότι ο δήμαρχος είχε καταδικαστεί σε δεύτερο βαθμό σε ποινή φυλάκισης 4 μηνών με αναστολή για παράβαση καθήκοντος στην υπόθεση μίσθωσης του αναψυκτηρίου «Κιόσκι» κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δημαρχιακής θητείας του την περίοδο 2014-2019. Μάλιστα, εξαιτίας εκείνης της καταδικαστικής απόφασης ο Κουτσογιάννης είχε τεθεί σε προσωρινή αργία με απόφαση του γενικού γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης Γιάννη Σάββα η οποία, μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου έχει ανακληθεί. Πλέον, η υπόθεση επιστρέφει ξανά στο Εφετείο προκειμένου να εκδικαστεί εκ νέου.
Ο δήμαρχος, σε δηλώσεις του, εμφανίζεται δικαιωμένος από αυτήν την εξέλιξη, και ως ένα βαθμό, αυτό είναι απολύτως λογικό. Για την ορθή ενημέρωση διευκρινίζω απλώς ότι η συγκεκριμένη απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου δεν συνεπάγεται αθώωση του δημάρχου καθώς ο Άρειος Πάγος δεν υπεισήλθε στην ουσία της υπόθεσης. Δεν ακύρωσε την απόφαση του Εφετείου επειδή διαπίστωσε πως η επιβαρυντική κρίση του για τον δήμαρχο ήταν εσφαλμένη. Ο λόγος της ακύρωσης αφορά ένα καθαρά διαδικαστικό θέμα. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες, το ανώτατο δικαστήριο έκρινε ότι η παράσταση, στη δίκη, του δήμου Νάουσας ως πολιτική αγωγή δεν ήταν σύννομη επειδή δεν είχε παραστεί ως πολιτική αγωγή κατά την εκδίκαση της υπόθεσης σε πρώτο βαθμό. Συνεπώς, στη νέα δίκη που θα γίνει ξανά στο Εφετείο ο Κουτσογιάννης μπορεί να αθωωθεί, μπορεί και όχι. Έως τότε θα ασκεί βεβαίως, κανονικά τα καθήκοντά του και ενδεχομένως και στη συνέχεια, εφόσον το Εφετείο τον αθωώσει.
Κάτι λείπει
Είδα το σχετικό βίντεο στο οποίο παρουσιάζεται το έργο του επί δεκαπενταετία ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη. Αναφέρει, μεταξύ άλλων:
- Τρεις θητείες ευρωβουλευτής: 2004-2009, 2014-2019, 2019-2024.
- Δέκα συνεχόμενα χρόνια εκλεγμένος αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου με μεγάλες πλειοψηφίες – μόνος έλληνας και μόνος από την αριστερά.
- Ο έλληνας ευρωβουλευτής με την μεγαλύτερη επιρροή στους ευρωπαϊκούς θεσμούς με βάση την αξιολόγηση ανεξάρτητων ευρωπαϊκών οργανισμών.
- 246 ομιλίες στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου.
- 151 Εκθέσεις και Γνωμοδοτήσεις - ως εισηγητής ή σκιώδης εισηγητής εκ μέρους της ευρωομάδας της αριστεράς.
- 1489 ερωτήσεις προς Κομισιόν, Συμβούλιο, ΕΚΤ, SSM.
Πλούσιος, ομολογουμένως ο απολογισμός από τον οποίο, ωστόσο, κάτι λείπει, προφανώς όχι από αμέλεια. Λείπουν οι συνολικές αποδοχές που εξασφάλισε αυτά τα δεκαπέντε χρόνια από τους πλουσιοπάροχους μισθούς του, μέρος των οποίων, όπως είναι γνωστό, επενδύθηκε σε αγορά ακινήτων. Χωρίς αυτό το σημαντικό στοιχείο ο απολογισμός του Μήτσου μπάζει.
ΣΧΟΛΙΑ