Όπως το ντεμπούτο του στον ΠΑΟΚ ήταν νικηφόρο (2-0) κόντρα στον Ολυμπιακό τον μακρινό Δεκέμβριο του 1974, έτσι έμελλε να γραφτεί και το φινάλε του Γκιούλα Λόραντ επτά χρόνια αργότερα στην Τούμπα και πάλι με αντίπαλο τους ερυθρόλευκους (1-0). Με τη διαφορά ότι εκείνη τη φορά δεν πρόλαβε να δει τους παίκτες του να πανηγυρίζουν….

Στις 31 Μαΐου του 1981 και συγκεκριμένα στο 17ο λεπτό του αγώνα ΠΑΟΚ - Ολυμπιακού στη Τούμπα για την 32η αγωνιστική του πρωταθλήματος ο Λόραντ κάτι ψέλλισε στους συνεργάτες του. Ωστόσο, κανείς δεν κατάλαβε τι είπε και αμέσως μετά αντιλήφθηκαν πως σωριάστηκε στο έδαφος. Ο γιατρός του Δικέφαλου προσπάθησε να τον επαναφέρει χωρίς αποτέλεσμα και αφού αρχικά μεταφέρθηκε στα αποδυτήρια της Τούμπας, οκτώ λεπτά πήγε με το ασθενοφόρο σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, όπου επιβεβαιώθηκε το μοιραίο.

Την ίδια ώρα, στην Τούμπα το ματς συνεχιζόταν και οι ποδοσφαιριστές κοιτούσαν προς τον πάγκο δεν έβλεπαν τον προπονητή τους και καταλάβαιναν ότι κάτι συνέβαινε. Μάλιστα, στο ημίχρονο οι υπεύθυνοι της ομάδας τούς έκρυψαν την αλήθεια, λέγοντάς τους πως ο Λόραντ ένιωσε αδιαθεσία και πήγε στο νοσοκομείο. Ωστόσο, στο τέλος, στα αποδυτήρια έμαθαν την αλήθεια και έμειναν εκεί πολλή ώρα, άπραγοι, αμίλητοι.

Παράλληλα, στο γήπεδο της Τούμπας παιζόταν και μια άλλη τραγωδία. Η γυναίκα του Λόραντ, Ιβ και η μικρή τους κόρη Μολκί άκουσαν στο ραδιόφωνο ότι ο άνθρωπός τους κατέρρευσε κι έτρεξαν στη Τούμπα για να μάθουν τι συνέβαινε. Ο διερμηνέας του άτυχου προπονητή τις οδήγησε στο νοσοκομείο και τους ενημέρωσε για το τι είχε συμβεί.

Λίγο αργότερα, η ιατροδικαστική έκθεση έδειξε ότι ο Λόραντ είχε υποστεί άλλα δύο εμφράγματα, το πρώτο έξι μήνες νωρίτερα και το δεύτερο μία εβδομάδα πριν το μοιραίο.

Το σοκ που προκλήθηκε στην οικογένεια του ΠΑΟΚ από την απώλεια του Μαγυάρου σε ηλικία 58 ετών ήταν τρομακτικό.