Υπάρχει ένα ερώτημα που δεν έχει ακόμα απαντηθεί επαρκώς. Οι εποχές καθορίζονται άραγε από τα πρόσωπα ή εκείνα προσφέρουν τα εντυπώματά τους στην Ιστορία; Το θέμα μάς αφορά άμεσα, μια και παρατηρούμε την ύπαρξη και το μεσουράνημα πολλών γνωστών και επώνυμων αλλά και την πτώση τους.Θα μπορούσε άραγε να σταθεί, να υπάρξει ως μύθος στη σύγχρονη αντιηρωική και σκληρή εποχή η Μέριλιν Μονρόε; Οι συνειρμικές σκέψεις λογικές, μια και, σήμερα θυμόμαστε πώς «έφυγε» πιθανότατα από δολοφονική ενέργεια στις 5 Αυγούστου του 1962. 

Γενικά, παρόλο που ήταν στα 36, φαινόταν πως δύσκολα θα επιβίωνε. Η εμπλοκή και οι εκβιασμοί με τους Κένεντι και οι συνεχείς αντιπαραθέσεις με τους παραγωγούς την «έφερναν» τελειωμένη. Χάπια, ποτό, κατάθλιψη δεν μπορούσαν να επιτρέψουν άλλο στο ίνδαλμα να ζήσει. Θύμα μιας εποχής ή αδυναμία να ενσωματωθεί σ’ αυτήν;

ΡΟΚ ΚΑΙ ΜΕΡΙΛΙΝ

Το 2014 θα μπορούσε να σταθεί ως ίνδαλμα η γυναίκα με τις διαστάσεις χρυσής τομής; Η απάντηση δείχνει απόλυτα αρνητική όχι εξαιτίας των σκανδάλων της, αλλά γιατί οι συμπεριφορές της θα ήταν ξεπερασμένες. Η Μέριλιν ως τρόπος ζωής «έτρεχε»πολύ, αλλά η εποχή μας είναι στην κυριολεξία υπερηχητική. Εξάλλου, το σύγχρονο σταρ- σίστεμ ευνοεί άλλες προσωπικότητες. Η δυστυχία και η μοναχικότητά που έβγαζε θα ήταν αδύνατο να της επιτρέψουν να λειτουργήσει ως σούπερ σταρ. Για την εποχή μας θα θεωρούνταν εύθραυστη και επικίνδυνη.

Κλασικό, λοιπόν, δείγμα του `50, την εποχή που γεννιέται το ροκ, ενώ η ευημερία και η ευμάρεια στην Αμερική έχουν φέρει την υπερκατανάλωση. Οι ελεύθερες ερωτικές σχέσεις δίνουν και παίρνουν και ο μακαρθισμός ρίχνει βαθιά τη σκιά του. Το φιλμ- νουάρ βρίσκεται στα τελευταία του, ενώ το μιούζικαλ θριαμβεύει.

ΛΑΓΝΑ ΚΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΙΑΡΑ

Φυσικά, οι κομεντί πηγαίνουν εξαιρετικά όπως και κάποιες πολεμικές ταινίες που θυμίζουν στους θεατές τις σκληρές μάχες (και τις θυσίες των Αμερικανών) στον Β΄ παγκόσμιο Πόλεμο. Η Αμερική ζει σε μια περίεργη αποστείρωση, εξαιτίας του ψυχρού πολέμου. Ωστόσο, η εμφάνιση του Κένεντι θα προσφέρει πολλές ελπίδες για καλύτερες προοπτικές, ενώ αργότερα θα ανατείλει το Βιετνάμ.

Την εποχή του βασιλιά του ροκ Πρίσλεϊ, η Μέριλιν προβάλλει ως το απόλυτα αφελές και ταυτόχρονα πονηρό θηλυκό. Σέξι, λάγνα αλλά και αφοπλιστική στην άνεσή της τραγουδάει και κάνει σκάνδαλα, όπως εκείνη η αφιέρωση στον Κένεντι με το Happy birthday Mr President. Παράλληλα, σκληρή πάνω στον ενθουσιασμό της. Μια γυναίκα με ματιές, στιλ και λάγνα συμπεριφορά, με συνεχείς υπαινιγμούς είναι φανερό πως όταν τραγουδάει το My heart belongs to daddy υπαινίσσεται πολλά άλλα.

ΟΙ ΕΠΩΝΥΜΟΙ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ

Κατάφερε να χωρίσει τον Άρθουρ Μίλερ, ξελόγιασε τον Μοντάν, όταν γύριζαν το Έλα ν’ αγαπηθούμε κι έτσι στενοχώρησε τη Σιμόν Σινιορέ. Φυσικά οι ερωτικές περιπέτειες με τον Κένεντι και την παρέα του την οδήγησαν οριστικά στην καταστροφή. Ήταν πολύ εύπιστη, μοναχική και ερωτευμένη, έψαχνε συναισθήματα, στηρίγματα κι έτσι παγιδεύτηκε. Η ζωή και ο θάνατός της καθορίζονται από το έγχρωμο νουάρ του Χένρι Χάταγουεϊ Νιαγάρας. Σ’ αυτό το φιλμ ο άνδρας της τη σκοτώνει, επειδή της καταλογίζει συνεχείς απιστίες. Κατά τα άλλα, υπήρξε πολλαπλά συγκλονιστική στο Μερικοί το προτιμούν καυτό (1959) και δίκαια κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα α’ γυναικείου ρόλου. Ο Μπίλι Γουάιλντερ τη διαχειρίστηκε με τακτ και υψηλή δυναμική. Ήταν καταπληκτική .

ΣΤΟ ΥΨΗΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Φυσικά, οι ταινίες της είναι γνωστές, αγαπήθηκαν, πέτυχαν, ενώ τη θυμάμαι πάντα και στους πρώτους ρόλους της. Έκανε μια μικρή, αλλά μοιραία εμφάνιση στο κλασικό νουάρ του Χιούστον Η ζούγκλα της ασφάλτου (1950). Είναι άραγε αλήθεια ότι Οι άνδρες προτιμούν τις ξανθές; Μάλλον, σίγουρα, καθώς θα παρατηρήσουμε την επιδημία του ξανθού σ’ όλο τον κόσμο.

Στο σινεμά την υποδύθηκε η Μισέλ Γουίλιαμς (Επτά ημέρες με τη Μέριλιν) αλλά δεν την απέδωσε ενδεδειγμένα. Μία ήταν τελικά η Μέριλιν κι ας έφερνε σε κάποιους Επτά χρόνια φαγούρα.

Και τελικά το ερώτημα δείχνει να απαντήθηκε. Δυστύχησε στη δική της εποχή, θα τη σάρωνε το σήμερα άραγε; Ήταν ένα τραγικό πρόσωπο που δεν μπορούσε να σταθεί πουθενά. Αυτό κι αν είναι πρόβλημα. Να είσαι μετέωρος, ορφανός, έκτοπος και μόνιμα στο αλλού, Είναι ως να μην έχεις γεννηθεί ή να είσαι ζωντανός νεκρός.

Αιώνιος μύθος, λοιπόν, παντοτινός, σπουδή στο παράδοξο, νεκρή σε μια κοινωνία ανάλγητη, προβληματική, που άγεται και φέρεται από το life style και τα στερεότυπά της.

Αν θεωρήσουμε ως δολοφόνους της τους Κένεντι (μάλλον σίγουρα) τότε αυτό και μόνο το γεγονός αποδεικνύει πως σημασία δεν έχει πόσο ψηλά μπορείς να φθάσεις αλλά για πόσο μπορείς να διατηρηθείς εκεί. Η Μέριλιν κατέκτησε το υψηλό επίπεδο το πολύ για μια δεκαετία. Κάτι σημαντικό αποδεικνύει αυτό…