H υπόθεση της NOVARTIS είναι μία γκαντέμικη υπόθεση. Διότι ενώ σχεδιάστηκε ως ασφαλής πλεύση σε ήρεμα νερά, στα οποία θα βούλιαζε και θα πνιγόταν η αντιπολίτευση, χρησιμοποιήθηκε ως φάρμακο “δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν”, όπως θα έλεγε και ο Θουκιδίδης.

Την είχαν ετοιμάσει και την δούλευαν κανονικά, μέχρις ότου ήλθε το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης για το όνομα που απειλούσε να αλλάξει το πολιτικό τοπίο.

Έτσι ανασύρθηκε κατεπειγόντως η υπόθεση NOVARTIS για να καλύψει επικοινωνιακά το συλλαλητήριο της Αθήνας, το οποίο δεν το άντεχε η κυβέρνηση πολιτικά.

Προφανώς η υπόθεση NOVARTIS δεν είχε δουλευθεί όσο έπρεπε, όπως προκύπτει από το ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες έτρεχαν να καταθέσουν την Κυριακή του συλλαλητηρίου.

Μάλλον όχι για να αποδείξουν ότι δεν είναι “ακροδεξιοί πατριδοκάπηλοι” αλλά γιατί έπρεπε να βγει η υπόθεση και να φύγει η συζήτηση από τα συλλαλητήρια και να πάει στους δέκα πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς που η κυβέρνηση μας ...έκλεινε το μάτι ότι τα έχουν πάρει.

Ήταν 4 Φεβρουαρίου 2018.

Ατζέντα δεν άλλαξε.

Ένα χρόνο και δύο μήνες μετά η κυβέρνηση χρειαζόταν κάτι για να αλλάξει την ατζέντα που προέκυπτε από την υπόθεση “κόκκινες Offshore” που διαχειρίζεται ο κύπριος δικηγόρος, Αρτέμης Αρτεμίου και στις οποίες εμπλέκονταν πολλοί άλλοι “κόκκινοι”. Ή κόκκινοι από ντροπή, ή κόκκινοι από κόμμα, όπως θα μπορούσε να είχε πει ο Βολφ Μπίρμαν.

Κι έτσι αναγκάστηκαν να καταφύγουν κατεπειγόντως ξανά στη NOVARTIS. Η οποία και πάλι δεν είναι έτοιμη και ο άνθρωπος που την χειρίζεται, ετοιμάζεται να παραδώσει τα καθήκοντα του εισαγγελέα διαφθοράς την Παρασκευή, χωρίς να έχει βρει μαύρο χρήμα σε κανέναν εμπλεκόμενο και χωρίς να έχει καταφέρει να αποδείξει ότι μία μεγάλη πολυεθνική είχε λόγο να δωροδοκήσει με 100.000 ευρώ κάποιον που έμεινε υπηρεσιακά στην πρωθυπουργία έναν μηνα.

Το καταπειγόντως ήταν απαραίτητο διότι κανείς στην κυβέρνηση δεν ήταν βέβαιος ότι ο νέος – από Σάββατο- εισαγγελέας διαφθοράς, θα ήταν εξίσου με την προκάτοχο του υπάκουος στην πολιτική εξουσία και θα ζητούσε άρση ασυλίας έστω του Λοβέρδου.

Είναι 8 Απριλίου 2019.

Πόσες πιθανότητες υπάρχουν, η ατζέντα που δεν άλλαξε με εμπλεκόμενους δύο πρώην πρωθυπουργούς να αλλάξει επειδή ζητήθηκε η άρση ασυλίας έστω του Λοβέρδου;