Η γνωστή φράση «είναι η οικονομία, ηλίθιε», στροβιλίζει στο μυαλό μου μια βδομάδα τώρα, παρακολουθώντας το πώς χτίζεται το σκηνικό της πολιτικής αντιπαράθεσης ενόψει των επικείμενων εκλογών -όποτε κι αν γίνουν αυτές.

Το σύνθημα έδωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, που παρουσίασε από το βήμα της ΔΕΘ ένα πλούσιο κι ενδιαφέρον πλέγμα παρεμβάσεων που έχουν ως στόχο την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της ενεργειακής κρίσης και της ακρίβειας στους πολίτες, την βελτίωση της ζωής των κατοίκων και την υποβοήθηση του περιορισμού της ανεργίας.

Στην οικονομία και συγκεκριμένα στην παρουσίαση της δικής του -διαφορετικής- πρότασης, στάθηκε και ο Νίκος Ανδρουλάκης κατά την δική του επίσκεψη στην ΔΕΘ εγκαταλείποντας τη θεματική αναφορικά με το θέμα της παρακολούθησης των συνομιλιών του από την ΕΥΠ.

Στην οικονομία επικεντρώθηκε και ο Αλέξης Τσίπρας στη χθεσινή ομιλία του στο «Ι. Βελλίδης», ενώ το ίδιο αναμένεται να κάνει και κατά την συνέντευξη Τύπου της Κυριακής. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απέφυγε να επαναλάβει τα βαρύγδουπα του τύπου «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» που είχε υποσχεθεί πριν ανεβεί στην εξουσία με την γνωστή απογοητευτική εξέλιξη. Εξυπακούεται πως επιχείρησε να πλειοδοτήσει σε παροχές και υποσχέσεις, αλλά όχι με αόριστες αναφορές στο πού θα βρεθούν τα χρήματα που τάζει. Και επικεντρώθηκε στην μεταφορά των βαρών από τους φτωχούς και τους μεσαίους, στους πλούσιους και τους πολύ πλούσιους, σε αντιδιαστολή με αυτό που κάνει κατά την γνώμη του η σημερινή κυβέρνηση.

Η οικονομία λοιπόν... Μέτρα ανακούφισης, προτάσεις βελτίωσης της παραγωγής και της εργασίας (αυτό που αποκαλούμε «ανάπτυξη») και δειλά-δειλά κάποιες αυξήσεις σε μισθούς (βασικό) και συντάξεις.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εγκαινίασε ουσιαστικά την προεκλογική εκστρατεία, τοποθετώντας την οικονομία, στο επίκεντρο. Πρόκειται για μια αναγκαστική αλλά και βολική γι’ αυτόν επιλογή.

Αναγκαστική, καθώς όλοι μας αναμένεται να ζοριστούμε τον φετινό χειμώνα, με αποτέλεσμα οι ασθενέστεροι οικονομικά να κινδυνέψουν να βρεθούν στο κενό. Βολική, γιατί θέλει (όπως αποφεύγει ο... διάολος το λιβάνι) να υποβαθμίσει κατά το δυνατόν το θέμα των υποκλοπών που τον φέρνει σε δύσκολη θέση.

Εκμεταλλευόμενος την δυνατότητα που έχει λόγω των τεράστιων ποσών του ταμείου Ανάκαμψης (που εγκρίθηκαν από την ΕΕ λόγω πανδημίας), αλλά κι εξαιτίας της ολοκλήρωσης της περιόδου δημοσιονομικών περιορισμών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ανακοίνωσε ένα μεγάλο πακέτο παροχών που λίγο ως πολύ αφορά το σύνολο του πληθυσμού.

Αυτό, σε συνδυασμό με την ευθεία τοποθέτηση του διλήμματος «εγώ ή χάος»-«αυτοδύναμη ΝΔ ή πολιτική τερατογένεση» και την ταυτόχρονη δριμεία επίθεση στο ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ και τον Νίκο Ανδρουλάκη τον οποίο αντιμετωπίζει ως εν δυνάμει ουρά του Αλέξη Τσίπρα, έθεσε το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί η κυβέρνηση και η ΝΔ στο επόμενο διάστημα.

Το «γεμάτο καλάθι» και η άνεση του πρωθυπουργού στην συνέντευξη Τύπου, σκόρπισαν κύματα ικανοποίησης και χαράς στους κρατικούς αξιωματούχους και τους οπαδούς του κυβερνώντος κόμματος.

Τους καταλαβαίνω. Νιώθουν επάνω στο άλογο. Ας έχουν ωστόσο στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους, πως όλα αυτά θα κριθούν στην ζωή.

Καλά τα επιδόματα και οι βελτιωτικές κινήσεις, αλλά μόνον για εκείνους που καταφέρνουν να μείνουν όρθιοι με το κύμα ακρίβειας και στερήσεων που αναμένεται να ενσκήψει.

Όσοι διαπιστώσουν πως χάνουν την ζωή τους και αδυνατούν να ανταποκριθούν στις βασικές απαιτήσεις επιβίωσης της οικογένειάς τους, δεν θα νιώσουν ικανοποιημένοι που θα κρυώνει το σπιτικό τους είκοσι κι όχι 24 ώρες ή θα πέσουν στο γκρεμό με μία βδομάδα καθυστέρηση.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 17/18.09.2022