Έπειτα από δύο αλλεπάλληλες εκλογικές χρονιές, το 2025 δεν περιλαμβάνει κάλπες. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι μια πολιτικά αδιάφορη χρονιά. Ήδη, από τον πρώτο κιόλας μήνα αναμένονται ενδιαφέρουσες εξελίξεις με αφορμή την επικείμενη προεδρική εκλογή. Προς το τέλος Ιανουαρίου ο πρωθυπουργός αναμένεται να ανακοινώσει το όνομα του/της υποψηφίου/ας που θα προτείνει για το κορυφαίο πολιτειακό αξίωμα. Η επιλογή που θα κάνει θα καθορίσει και την “επόμενη μέρα” στο κυβερνών κόμμα.

Εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποχωρήσει στις πιέσεις που δέχεται από ορισμένες εσωκομματικές πτέρυγες και προτείνει υποψήφιο/α καθαρά κομματικό, ακόμη και εάν πρόκειται για τον πρόεδρο της Βουλής Κώστα Τασούλα, τότε απομακρύνεται από το μονοπάτι που ακολούθησε απ' όταν ανέλαβε την αρχηγία και το οποίο τον οδήγησε στην πρωθυπουργία και στην πολιτική ηγεμονία. Η δε Νέα Δημοκρατία θα διολισθήσει δεξιότερα στο πολιτικό φάσμα. Αυτό μπορεί να της αποφέρει κάποια οφέλη, καθώς θα περιορίσει τις απώλειές της προς τα κόμματα της λαϊκιστικής δεξιάς και της ακροδεξιάς, συγχρόνως όμως, θα απωλέσει μερίδα κεντρώων, ακόμη και κεντροαριστερών ψηφοφόρων.

Σε περίπτωση που αποφασίσει να μείνει σταθερός στην πορεία που χάραξε από το 2016, τότε ως η πλέον ενδεδειγμένη λύση φαντάζει η ανανέωση της θητείας της Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Οι απώλειες που τυχόν θα έχει από το κόμμα του θα είναι μετρημένες στα δάχτυλα, ενώ θα εξαναγκάσει μεγάλη μερίδα της αντιπολίτευσης να συρθεί πίσω από την πρότασή του, καθώς το ίδιο είχε συμβεί και πριν από πέντε χρόνια. Εάν, πάλι, επιλέξει άλλο πρόσωπο από το χώρο της κεντροαριστεράς, τότε είναι σα να παραδέχεται ότι η κ. Σακελλαροπούλου υπήρξε ατυχής επιλογή. Επιπλέον, θα πρέπει αυτό να το τεκμηριώσει με κάποιον τρόπο. Το επιχείρημα ότι η ΠτΔ συμμετείχε σε γιορτή, σε κάποιο restaurant, το βράδυ της ψήφισης του γάμου των ομοφύλων φαντάζει αστείο.

Η προεδρική εκλογή θα αποτελέσει και ένα πρώτο κρασ τεστ για τα κόμματα της κεντροαριστεράς. Ακριβέστερα, θα δείξει σε ποιο βαθμό μπορεί να υπάρξει συνεννόηση και συνεργασία μεταξύ τους με στόχο, βεβαίως, ενδεχόμενες στενότερες συγκλίσεις καθ' οδόν προς τις κάλπες του 2027. Πάντως, η πρώτη απόπειρα, μετά τη βιαστική πρόταση για τον Χρήστο Ράμμο εκ μέρους της Νέας Αριστεράς, δυσκόλεψε πάρα πολύ την πιθανότητα κοινού υποψηφίου για ΠτΔ. Το πιθανότερο σενάριο είναι η όποια συνεννόηση να αναζητηθεί μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς καθώς, όπως φαίνεται, το ΠΑΣΟΚ είναι αποφασισμένο να τραβήξει ξεχωριστό δρόμο. Το ερώτημα είναι εάν η Χαριλάου Τρικούπη θα σπεύσει να ανοίξει πρώτη εκείνη τα χαρτιά της, ανακοινώνοντας τη δική της πρόταση, πριν από τον πρωθυπουργό.

Επίσης, ενδεχόμενη κοινή πρόταση ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Α. ίσως ανοίξει το δρόμο για περαιτέρω συνεννοήσεις με τελική στόχευση την μετέπειτα κοινή εκλογική συμπόρευση, καθώς η επανένωση φαντάζει λίγο δύσκολη, τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα.