Αν σας ρωτούσαν ποιες είναι οι αθλήτριες εκείνες που σας εμπνέουν και λειτουργούν ως πρότυπα, τι θα απαντούσατε; Ποια ονόματα σάς έρχονται στο μυαλό;

Αναμφισβήτητα πρόκειται για αθλήτριες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από αγάπη και πάθος γι’ αυτό που κάνουν, αλλά και δύναμη εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Και μπορεί τα πράγματα να μην ήταν πάντα εύκολα για αυτές στον ανδροκρατούμενο χώρο του αθλητισμού και να μην έχουν λάβει την προσοχή που τους άξιζε, ωστόσο, φαίνεται πως τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν.

Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, το makthes.gr καταγράφει πέντε ιστορίες γυναικών αθλητριών, που ξεπέρασαν τα όρια στη ζωή τους και μπορούν πλέον οι ίδιες να λειτουργήσουν ως πηγή έμπνευσης για άλλους ανθρώπους.

1) Λίντσεϊ Βον (Αλπικό σκι)

Η Βον είναι μια αληθινή πρωταθλήτρια. Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας της έχει κερδίσει τα πάντα στον κόσμο του αλπικού σκι. Είναι Ολυμπιονίκης και παγκόσμια πρωταθλήτρια, έχει κερδίσει πολλές φορές το παγκόσμιο κύπελλο, με αποτέλεσμα να βρίσκεται εδώ και χρόνια στην κορυφή της παγκόσμιας σκηνής.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτά τα αποτελέσματα, που την κάνουν μία από τις πιο δυναμικές γυναίκες στον αθλητισμό, η οποία μπορεί να εμπνεύσει και άλλες.

Είναι πολύ περισσότερο η ικανότητά της να ανακάμπτει από τρομακτικά ατυχήματα. Είναι το θάρρος της να επιστρέφει κάθε φορά στη γραμμή εκκίνησης και, το πιο σημαντικό, είναι η ταπεινότητά της, που την έχουν κάνει σύμβολο της επιμονής και του αληθινού αθλητισμού.

Ένα τρομακτικό τρακάρισμα τής σημάδεψε τη ζωή, καθώς της προκάλεσε σοβαρή βλάβη στα νεύρα στο δεξί της χέρι. Η Λίντσεϊ το αναφέρει ως τη «σκληρότερη στιγμή της καριέρας της». Ξεκίνησε απλά κουνώντας τα δάχτυλά της πριν καν προσπαθήσει να σηκώσει ένα φλιτζάνι νερό. Αλλά τελικά τα κατάφερε!

2) Πόλα Νιούμπι-Φρέιζερ (Τρίαθλο μεγάλων αποστάσεων)

Για χρόνια, η Πόλα κυριαρχούσε σε αυτό που θεωρείται ίσως η πιο δύσκολη πρόκληση στον κόσμο, το τρίαθλο μεγάλων αποστάσεων, γνωστό και ως το Ironman Triathlon.

Κατά έναν ειρωνικό τρόπο, η Νιούμπι-Φρέιζερ ξεκίνησε να ασκείται με σκοπό να χάσει το βάρος, που είχε πάρει στο κολέγιο, αλλά στο πλαίσιο αυτής της της προσπάθειας κέρδισε στο διάσημο (και πιο σκληρό) Ironman Hawaii οχτώ (!) φορές (τερματίζοντας δύο φορές στην τρίτη θέση και μία στη δεύτερη).

Η Πόλα είναι χωρίς αμφιβολία μια από τις πιο αθλήτριες, που μπορούν να λειτουργήσουν ως πρότυπα και για άλλες αθλήτριες και μη. Με 24 συνολικές νίκες στο τρίαθλο μεγάλων αποστάσεων, οχτώ τίτλους σε παγκόσμια πρωταθλήματα και ένα παγκόσμιο ρεκόρ που κράτησε για 14 χρόνια, θεωρείται από ορισμένους ως η «μεγαλύτερη αθλήτρια τριάθλου στην ιστορία».

3) Μπέθανι Χάμιλτον (Σέρφινγκ)

Μια τρομακτική επίθεση από καρχαρία στα 13 της χρόνια την άφησε χωρίς αριστερό χέρι. Ωστόσο, η ίδια αρνήθηκε να ορίσει τη ζωή της αυτή η φρικτή εμπειρία. Παρ’ ότι έχασε το 60% από το συνολικό αίμα της, ένα μήνα αργότερα επέστρεψε στο πάθος της και έτσι έκανε το φαινομενικά αδύνατο: Έμαθε να σερφάρει χρησιμοποιώντας μόνο το ένα της χέρι. Η Μπέθανι επέστρεψε στο επαγγελματικό σερφ αρκετούς μήνες αργότερα και συνέχισε με μια πολύ επιτυχημένη καριέρα, που είχε ήδη ξεκινήσει από μικρή ηλικία.

Το 2000 μάλιστα κατατάχθηκε στην 20η θέση των καλύτερων γυναικών σέρφερ παγκοσμίως!

Η αυτοβιογραφία της και το μήνυμά της ότι «δεν πρέπει να τα παρατάς όσες δυσκολίες και αν έρθουν στο δρόμο σου» ήταν αυτά που ενέπνευσαν τον δημιουργό της ταινίας του Χόλιγουντ «Soul Surfer».

4) Κάθριν Σουίτσερ (Μαραθωνοδρόμος)

Η Κάθριν πήγε κόντρα στα στερεότυπα και αποτελεί έμπνευση για όποιον παλεύει με την αδικία και τις αντιξοότητες. Το 1967, έγινε η πρώτη γυναίκα που έτρεξε στον Μαραθώνιο της Βοστώνης – που μέχρι τότε ήταν αγώνας μόνο για άνδρες - ως επίσημα εγγεγραμμένη αγωνιζόμενη. Κατά τη διάρκεια του τρεξίματος, ο διευθυντής των αγώνων, Τζοκ Σέμπλ, επιτέθηκε επανειλημμένα στη Σουίτσερ προσπαθώντας να αρπάξει τον αριθμό συμμετοχής της και να τη σταματήσει. Ωστόσο, η Αμερικανίδα δεν το έβαλε κάτω και τερμάτισε τον αγώνα.

Η ιστορία της εμπειρίας της αυτής είναι ίσως μια από τις πιο εμπνευσμένες αθλητικές ιστορίες, που είναι γνωστές στον κόσμο του στίβου.

Με το επίτευγμά της άνοιξε το δρόμο για άλλες γυναίκες δρομείς, αφού πέντε χρόνια αργότερα οι διοργανωτές του Μαραθωνίου της Βοστώνης επέτρεψαν τελικά στις γυναίκες να συμμετέχουν.

5) Νταϊάνα Νάιαντ (Κολυμβήτρια μεγάλων αποστάσεων)

Την ιστορία της Νταϊάνα μπορεί κανείς δύσκολα να την πιστέψει. Και όμως είναι αληθινή. Μετά από πολλές προσπάθειες στα 64 της χρόνια, έγινε η πρώτη γυναίκα που κολύμπησε χωρίς βοήθεια από την Κούβα μέχρι τη Φλόριντα. Επρόκειτο για ένα επικό ταξίδι 177 χιλιομέτρων (110 μίλια).

Κατά τη διάρκεια των 53 ωρών που κολύμπησε δεν κοιμήθηκε και έπρεπε να παλέψει με την κούραση, τα δυνατά ρεύματα και τις δηλητηριώδεις μέδουσες. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι ειδικοί σε ανοιχτά νερά κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτό δεν ήταν δυνατό να συμβεί!

Αυτό που κάνει αυτή την ιστορία ακόμα πιο εμπνευσμένη είναι ότι πριν ξεκινήσει την προπόνηση η Νταϊάνα δεν κολυμπούσε για 30 χρόνια. Έτσι, αν ποτέ πιστεύετε ότι είναι πολύ αργά για να ξεκινήσετε, θυμηθείτε την!