Η οργή για τον πληθωρισμό, τη μετανάστευση και τη woke ιδεολογία τελικά αποδείχθηκε ισχυρότερη από την εύλογη ανησυχία για τις εκτρώσεις και για πιθανή πολιτειακή εκτροπή.

Η επανεκλογή Τράμπ είναι πλέον σχεδόν βέβαιη, ενώ ρεπουμπλικανικές θα είναι επίσης η Γερουσία και η Βουλή των Αντιπροσώπων. Δεδομένης μάλιστα και της ηλικιακής τάσης, στο ορατό μέλλον θα είναι καθαρά συντηρητική και η πλειοψηφία στο Ανώτατο Δικαστήριο.

Με απλά λόγια μιλάμε για παντοδυναμία του Τράμπ στο κόμμα του, στον εκτελεστικό κλάδο, στα νομοθετικά σώματα και στην κορυφή της δικαστικής εξουσίας. Ο Αμερικανός πρόεδρος έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώσει την ηγέτιδα του δυτικού κόσμου, όμως η ως τώρα προσωπικότητα του δεν εγγυάται ομαλή διαδικασία και θετικό αποτέλεσμα. Κίνα, Ευρώπη και -ειδικά- Ουκρανία έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν σοβαρά: η πρώτη για το εμπόριο, η δεύτερη για την ειδική σχέση της με τις ΗΠΑ, και η τρίτη για την ίδια την επιβίωση της. Μόνο η Μόσχα έχει σήμερα λόγους να αισιοδοξεί.

Πάντως η αρκετά άνετη επικράτηση Τράμπ είναι κυρίως απόρροια του πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος• σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες η λαϊκή ψήφος είναι μοιρασμένη στη μέση (έτσι ερμηνεύονται και τα προεκλογικά δημοσκοπικά ευρήματα), με μηδενική συμβιβαστική διάθεση ανάμεσα στα δύο...στρατόπεδα.

Όπως συνέβη και με τις αντιδημοφιλείς κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές των Δημοκρατικών, κάθε ακραία πρωτοβουλία του Λευκού Οίκου θα μπορούσε να συναντήσει ισχυρή εξωθεσμική αντίδραση. Στις τόσο πολωμένες Ηνωμένες Πολιτείες, η προοπτική ισχυροποιημένου εξτρεμισμού και πολιτικής βίας φαίνεται εξαιρετικά πιθανή, εις βάρος της σταθερότητας σε όλο τον πλανήτη.