Ο Ηρακλής γιορτάζει 114 χρόνια από την ημέρα της ίδρυσής του και με ανακοίνωση που εξέδωσε αναφέρει πως η ομάδα συνεχίζει και θα συνεχίζει να εκπροσωπεί όλα όσα ονειρεύτηκαν οι γενιές που την ακολούθησαν πιστά.

Αναλυτικά, σε αυτήν αναφέρεται ότι:

«Στα 114 χρόνια της παρουσία σου σε όλες τις πλευρές της ζωής αυτού του τόπου, ήσουν, είσαι και θα συνεχίσεις να είσαι, εκπροσώπησες, εκπροσωπείς και θα συνεχίσεις να εκπροσωπείς, όλα όσα ονειρεύτηκαν οι γενιές που σ’ ακολούθησαν πιστά.

Από την πρώτη ημέρα της ζωής σου, μέχρι σήμερα. Από σήμερα, μέχρι και την αιωνιότητα. Από την αιωνιότητα μέχρι το άπειρο.

Από αυτούς που σε ίδρυσαν μεγάλε ΗΡΑΚΛΗ μας, από το αίμα των αγωνιστών που έδωσαν και τη ζωή τους για χάρη σου, από αυτούς που έζησαν στη μεγάλη σου αγκαλιά και έφυγαν με ένα κασκόλ περασμένο στο λαιμό τους, από αυτούς που μεγαλούργησαν συμμετέχοντας στην τεράστια αθλητική σου κοινότητα και στην ανεκτίμητη συνεισφορά σου στην κοινωνία. Από αυτούς που τίμησαν τα "κυανόλευκα" χρώματά σου, που ανέβασαν το "Η" και τον Ημίθεο στις πιο ψηλές κορυφές του κόσμου, από αυτούς που αντιστάθηκαν σε κάθε αδικία, από αυτούς που έκλαψαν μαζί σου κάθε ήττα, που πάλεψαν μαζί σου σε κάθε νίκη.

Για όλους αυτούς, για όλους εμάς που εξακολουθούμε να σε υπηρετούμε από όλα τα πόστα της ζωής μας, για όλους αυτούς τους οπαδούς και συνοδοιπόρους που γεννήθηκαν χθες, που θα γεννηθούν σήμερα και αυτούς που θα έρθουν έως το άπειρο της ζωής σου, παραμένεις αυτό που έγραψε ο Χικμέτ σε ένα από τα δεκάδες ποιήματά του:

Στους στίχους που λένε για τις όμορφες ημέρες πού ναι νά ρθουν

Θά μαι στου Πικάσο το περιστέρι

Θά μαι στου Ρόμπσον τα τραγούδια

Και πάνου απ’ όλα

Πιο όμορφα απ’ όλα:

Θά μαι στο νικηφόρο γέλιο των συντρόφων μου

Για όλους εμάς θα είσαι πάντα αυτό που έγραψε ο Αλβέρτος Ναρ:

‘Δηλώνω γριά και το χαίρομαι. Kαι δεν ξέρω τι θα γίνει, αν κάποτε αποπειραθούν να μεταβάλλουν τη στερεότυπα διαμορφωμένη φυσιογνωμία μας. Αν δηλαδή κάποιος λεφτάς επιχειρήσει να αλλάξει άρδην την κατάσταση. Nα φέρει τα πάνω κάτω, να μας εντάξει στο κατεστημένο, να κάνουμε πρωταθλητισμό. Δεν ξέρω αλλά κάτι μου λέει πως πολύ θα μου κακοφανεί. Όμως σήμερα μακριά από εμάς τέτοιοι εφιάλτες. Σήμερα έχουμε γενέθλια, δεχόμαστε ευχές, ανοίγουμε σαμπάνιες [...].

[…] Και επειδή στους κόλπους μας περισσεύει η διανόηση, γιορτάζουμε με ποίηση. Και γιορτάζουμε για το σήμερα που είναι η ωδή μας πάντα η νέα. Και γιορτάζουμε το αύριο, που φαίνεται στον ορίζοντα ωσάν χαράς ιδέα’.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕΓΑΛΕ ΗΡΑΚΛΗ ΜΑΣ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

1000 ΧΡΟΝΙΑ ΗΡΑΚΛΗΣ».