Ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών, Ισραέλ Κατζ, ο οποίος ήταν το πρώτο δημόσιο πρόσωπο που ανακοίνωσε χθες τον θάνατο του Γιαχία Σινουάρ, προχώρησε σήμερα σε μια ανάρτηση κατά του Ερντογάν.

Όπως τονίζει το protothema, απευθυνόμενος στον Τούρκο πρόεδρο, που έχει πολλές φορές εκφράσει τη στήριξή του στη Χαμάς, ο Κατζ τονίζει «πάρτε πίσω τον βιαστή και δολοφόνο φίλο σας, Σινουάρ», ενώ τη συνοδεύει με μια φωτογραφία του δολοφονημένου αρχηγού της τρομοκρατικής οργάνωσης, να κείτεται πάνω στα συντρίμμια στη Ράφα.

Υπενθυμίζεται πως σε πρόσφατες δηλώσεις του, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε πει ότι ο επεκτατισμός του Ισραήλ, αν δεν σταματήσει, είναι ένας κίνδυνος για την Τουρκία που τον βλέπει να πλησιάζει και για αυτό παίρνει προφυλάξεις.

Συγκεκριμένα δήλωσε ότι «αν δεν σταματήσει το Ισραήλ, το οποίο γίνεται όλο και πιο κακομαθημένο και όλο και πιο αχαλίνωτο, μπορούμε να προβλέψουμε πού θα οδηγήσει αυτός ο επεκτατισμός. Παρόλο που υπάρχουν κάποια άτομα στη χώρα μας που δεν βλέπουν τον κίνδυνο που πλησιάζει, εμείς βλέπουμε τον κίνδυνο και λαμβάνουμε κάθε είδους προφυλάξεις».

Ο Τούρκος πρόεδρος είχε μιλήσει προ ημερών στο συνέδριο για «Το μέλλον της Παλαιστίνης» που διοργάνωσαν οι τομείς Διεθνών Σχέσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), όπου ανέφερε μεταξύ άλλων: «Οι επιθέσεις που εξαπέλυσε το Ισραήλ κατά της Γάζας στις 7 Οκτωβρίου του περασμένου έτους επανέφεραν το Παλαιστινιακό Ζήτημα στην ημερήσια διάταξη της ανθρωπότητας. Οι συνεχιζόμενες σφαγές στη Γάζα, οι οποίες κόστισαν τη ζωή σε περίπου 50.000 αθώους ανθρώπους, κυρίως παιδιά και γυναίκες, έστρεψαν και πάλι την προσοχή όλου του κόσμου στις διώξεις του παλαιστινιακού λαού. Η πολιτική γενοκτονίας του Ισραήλ, η οποία μετά τη Γάζα επεκτείνεται πλέον και στον Λίβανο, συνέβαλε επίσης καθοριστικά στο να γνωρίσει η ανθρωπότητα το πραγματικό πρόσωπο του Σιωνισμού. Και πάλι, μέσα από αυτή τη διαδικασία όλοι μας είδαμε από πολύ κοντά πώς το σιωνιστικό λόμπι ελέγχει τις παγκόσμιες δυνάμεις και το σύστημα, πώς ελέγχει την οικονομία, το εμπόριο, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την κινηματογραφική βιομηχανία, κάθε κλάδο της τέχνης, την ακαδημαϊκή κοινότητα, τα πανεπιστήμια, ακόμη και την κρατική, στρατιωτική και πολιτική γραφειοκρατία σε ορισμένες χώρες».