Η προβολή από το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ΤΝΤ του ντοκιμαντέρ «Finding Giannis», με θέμα τη ζωή του Γιάννη Αντετοκούνμπο, στάθηκε η αφορμή ώστε να επανέλθει στο προσκήνιο η περίφημη ιστορία τον Απρίλιο του 2013 στο Βόλο. Τότε, που ο ζωντανός θρύλος του μπάσκετ και πρόεδρος των Μπόστον Σέλτικς, Ντάνι Έιντζ, είχε πάει στο κλειστό της Νέας Ιωνίας, για να δει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στην αναμέτρηση της Νίκης Βόλου με τον Φιλαθλητικό Ζωγράφου για την 22η αγωνιστική της Α2 ανδρών.

Το περιστατικό θυμήθηκε και αφηγήθηκε κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ ο μάνατζερ του Αντετοκούνμπο, Γιώργος Πάνου. Η «ΜτΚ» ζήτησε το ίδιο από έναν αυτόπτη μάρτυρα, που είδε τους οπαδούς της Νίκης Βόλου αρχικά να βρίζουν τον Ντάνι Έιντζ και τον τζένεραλ μάνατζερ των Σέλτικς, Ράιαν ΜακΝτόνα, νομίζοντας πως ήταν παράγοντες του Φιλαθλητικού και στη συνέχεια να τους πικάρουν φωνάζοντας «Λέικερς».

Ο Γρηγόρης Μυστιλιάδης, τότε γκαρντ της Νίκης Βόλου και νυν προπονητής στο Ναύαρχο Βότση, αφηγείται πώς βίωσε το συγκεκριμένο περιστατικό: «Σε εκείνο το ματς είχε πολύ κόσμο. Σε μία γωνία ήταν οι οργανωμένοι οπαδοί της Νίκης και από εκείνο το σημείο έφευγαν για τα αποδυτήρια οι φιλοξενούμενοι. Για να μην υπάρξει κάποιο πρόβλημα, μαζί τους στο γήπεδο βγήκαμε κι εμείς.

Λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας, τοποθετήθηκε κάτι σαν θρανίο δίπλα στον πάγκο των φιλοξενούμενων. Στην αρχή δεν διακρίναμε ποιος κάθισε εκεί, μετά αντιληφθήκαμε ότι ήταν ο Ντάνι Έιντζ. Στο ημίχρονο έβριζαν κι αυτόν, τα ίδια και μετά το ματς, που το χάσαμε στο τέλος. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ήταν ένας τεράστιος τύπος, με αρχοντική κοιλιά, που ενημερώθηκε από διπλανούς του πως ο άνθρωπος τον οποίο έβριζε τόση ώρα, ήταν ο Ντάνι Έιντζ, η τεράστια προσωπικότητα των Σέλτικς. Του πήρε μόλις ένα δευτερόλεπτο για να το επεξεργαστεί και να φωνάξει ‘εδώ ρε μόνο Λέικερς’. Στη συνέχεια τον ακολούθησαν κι άλλοι. Για να είμαστε δίκαιοι, αν δεν ήξερες ποιος ήταν, εύκολα τον περνούσες για παράγοντα του Φιλαθλητικού».

Στη συνέχεια, θυμάται τον Γιάννη ως αντίπαλο: «Εμείς τότε παλεύαμε να σωθούμε. Είχαμε πολλά προβλήματα, κυρίως οικονομικά. Την προηγούμενη χρονιά είχαμε χάσει από τον Φιλαθλητικό στο Βόλο, αλλά κερδίσαμε στην Αθήνα και με εκείνη τη νίκη ουσιαστικά εξασφαλίσαμε την άνοδο στην Α2. Την επόμενη σεζόν, το 2013, μας έκανε φοβερή εντύπωση ο Αντετοκούνμπο στην προθέρμανση. Είχε βάλει ακόμη 5-6 πόντους σε ύψος και είχε γίνει τεράστιος.

Στην Α2 σε πολλές περιπτώσεις τον μάρκαρα εγώ. Δεν μπορούσε να ποστάρει, δεν έσπρωχνε, αλλά ό,τι πήγαινε ψηλά, ήταν δικό του. Θυμάμαι σε εκείνο το ματς βρέθηκε να με μαρκάρει στην κορυφή της ρακέτας. Τον πήγα σε παιχνίδι ένας εναντίον ενός, έκανα βήμα πίσω και σηκώθηκα να σουτάρω. Ο Γιάννης γλίστρησε και έπεσε στηριζόμενος στα χέρια μου. Ήταν τόσο τεράστιος, που την ώρα του σουτ, πρόλαβε να σηκώσει το χέρι του και να μου το κολλήσει στο πρόσωπο. Το σουτ μπήκε, αλλά ακόμη θυμάμαι εκείνη τη σκηνή».

Στο Φιλαθλητικό αγωνιζόταν τότε και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο. «Ο Γιάννης ήταν πολύ διαφορετικός από τον Θανάση, που ήταν ο σταρ της ομάδας, φώναζε και πανηγύριζε έντονα, ενώ τη φωνή του Γιάννη ούτε που την ακούγαμε. Ήταν γενικά πολύ ήσυχος. Όταν κάναμε σκάουτινγκ για τον Φιλαθλητικό, πρώτα ασχολούμασταν με τον Θανάση, μετά με τον Γκίκα και ύστερα με τον Γιάννη. Είχε, πάντως, φοβερά προσόντα».

Στο συγκεκριμένο ματς, δεν ακούστηκε τίποτε μεμπτό από την κερκίδα για τον μετέπειτα σούπερ σταρ του ΝΒΑ. «Οι οπαδοί της Νίκης ήταν αριστερών πεποιθήσεων και δεν είχαμε τέτοιες ιστορίες. Δυστυχώς, εκείνη τη χρονιά η ομάδα έπεσε ξανά στη Β’ εθνική λόγω των προβλημάτων της», καταλήγει ο Γρηγόρης Μυστιλιάδης.

Στο ντραφτ του ΝΒΑ το 2013 οι Σέλτικς επέλεγαν στο Νο16, αλλά οι Μιλγουόκι Μπακς είχαν το 15ο πικ και «καπάρωσαν» τον Αντετοκούνμπο. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…

Μακεδονία της Κυριακής