Στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται αυτές τις ημέρες ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ο οποίος πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Η Αγαπημένη του κυρίου Λιν» που παρουσιάζεται στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών σε σκηνοθεσία του ενός εκ των σημαντικότερων σκηνοθετών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, του Γκι Κασίερς.

Με αυτή την αφορμή ο ηθοποιός ανοίγει τα χαρτιά του στη «ΜτΚ» και μιλάει για την παράσταση, το θέατρο, την πολιτική αλλά και όσα τον απασχολούν.

Μία παράσταση που αγγίζει τη ρίζα του θεάτρου, την αφήγηση

«Πρόκειται για μία ιδιαίτερη παράσταση με πολλή ‘κρυμμένη’ τεχνολογία μέσα που στην πραγματικότητα είναι πολύ κοντά στην πιο παραδοσιακή μορφή που θα μπορούσε να έχει η μυθοπλασία, δηλαδή την αφήγηση» σημειώνει ο ηθοποιός.

Σε ό,τι αφορά το έργο, ο κ. Μαρκουλάκης τονίζει πως το βρήκε ενδιαφέρον τόσο ως προς το περιεχόμενό αλλά και ως προς τη φόρμα που επέλεξε ο σκηνοθέτης κάνοντας λόγο για «μία σπάνια συνεργασία από όλες τις πλευρές». Η παράσταση πραγματεύεται την απώλεια με επίκεντρο δύο διαφορετικούς ανθρώπους που δεν μιλούν ούτε την ίδια γλώσσα αλλά καταφέρνουν και γίνονται φίλοι. «Οι χαρακτήρες μας δείχνουν πώς μπορεί κανείς να βρει έναν δρόμο φωτός με όπλο του την φαντασία, την επιμονή για τη ζωή και την επαφή με τους άλλους ανθρώπους η οποία, κατά τη γνώμη μου είναι αυτή που μπορεί να μας κρατήσει απέναντι σε οποιαδήποτε δυσκολία στη ζωή» εξηγεί.

Η δομή, όπως την περιγράφει ο ηθοποιός, είναι σκέτη αφήγηση, αυτό που βρίσκεται στη ρίζα και τον πυρήνα του θεάτρου: ένας άνθρωπος επί σκηνής, αφηγείται μία ιστορία και κάποιοι, από κάτω την ακούν. «Όλα λειτουργούν για να εξυπηρετήσουν την αφήγηση με τον πιο ήπιο κατά το δυνατό τρόπο. Αυτό με ενδιαφέρει και εμένα σαν δημιουργό, να προβάλω αυτό που θέλει η ιστορία να πει και νομίζω ότι ο κόσμος έχει την ανάγκη να απορροφηθεί από μια ιστορία που θα ακούσει».

«Αν μου αρέσει κάτι περισσότερο απ’ όλα στη ζωή είναι να επικοινωνώ»

«Το κριτήριο για τις επαγγελματικές μου επιλογές είναι πολύ απλό: θέλω φτιάχνω τις παραστάσεις που θα ήθελα να δω εγώ σαν θεατής. Πλέον το θέατρο δεν μου αρέσει σαν επιδίωξη σημαντικών ρόλων αλλά ως ένας δρόμος επικοινωνίας μηνυμάτων και περιεχομένου μέσω της Τέχνης. Γιατί αν μου αρέσει κάτι περισσότερο απ’ όλα στη ζωή είναι να επικοινωνώ, να καταλαβαίνω και να με καταλαβαίνουν. Και αυτός είναι και ο λόγος που τα τελευταία χρόνια έχω στραφεί στην σκηνοθεσία» αναφέρει. Στο αν θα μπορούσε να επιλέξει την παρακαταθήκη που θα αφήσει σαν καλλιτέχνης, απαντά ότι αυτή θα ήταν μια αγαπητική και συγχωρετική ματιά πάνω στον άνθρωπο.

Αν έχεις κάνει το καλύτερο που μπορείς, ένα μεγάλο μέρος της ψυχής σου είναι ήρεμο

Οι κριτικές δεν τον απασχολούν ιδιαίτερα, εκτός και αν είναι σωστά τεκμηριωμένες. «Με τα χρόνια μαθαίνεις να κάνεις μία διαλογή ανάμεσα σε αυτά που αξίζει να ακούσεις και αυτά που δεν χρειάζεται να λάβεις υπόψιν. Αν έχεις κάνει το καλύτερο που μπορείς, ένα μεγάλο μέρος της ψυχής σου είναι ήρεμο» σημειώνει. Για τον ίδιο, ο σωστός τρόπος κριτικής για ένα έργο είναι αν επιτελεί τον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκε.

«Με απασχολούν οι ιδέες όχι οι άνθρωποι»

Ο κ. Μαρκουλάκης στη συνέχεια εξηγεί πως τον ενδιαφέρει οτιδήποτε συμβαίνει γύρω του ενώ εξομολογείται πως κάποτε υπήρξε και… junkie της ενημέρωσης κάτι που έχει σταματήσει πλέον, «ευτυχώς για την ψυχική του υγεία». Πλέον τον απασχολούν κυρίως οι ιδέες και όχι τόσο οι άνθρωποι. «Ζούμε σε μία εποχή που όλα μας τρέχουν και είναι γεμάτη με πολλές προκλήσεις όλων των ειδών και ασχολούμαστε ο ένας με τον άλλον. Κάνουμε όλη μέρα ‘σκρολ’ νομίζοντας ότι πιο κάτω θα δούμε κάτι ενδιαφέρον -εγώ δε θέλω να το κάνω. Έχω μάλιστα και μία μικρή ευαισθησία στο ότι δε θέλω να βλέπω ούτε τους γύρω μου να το κάνουν. Όταν είμαστε σε ένα τραπέζι ζητάω στους γύρω μου να αφήσουν τα κινητά τους» σημειώνει χαρακτηριστικά ενώ προσθέτει πως μπορεί να περάσει αρκετή ώρα χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα, κάτι που συστήνει σε όλους ανεπιφύλακτα. «Ξέρετε πολλές φορές δυσκολευόμαστε να μη κάνουμε απολύτως τίποτα και να αφεθούμε όπου μας πάει. Πλέον είναι πολύ έντονος ο ‘θόρυβος’ παντού, ακόμα και στην Τέχνη, και δεν μας επιτρέπει να προσηλωθούμε σε κάτι πιο βαθύ» .

Δηλώνει φύσει αισιόδοξος αν και συχνά προσκρούει σε μία πραγματικότητα που είναι πολύ διαφορετική. «Έχω ανάγκη να διατηρήσω την φωτεινή εικόνα που έχω για τη ζωή και τους ανθρώπους, αυτή με κινητοποιεί και παρά το γεγονός ότι πολλές φορές η ζωή με διαψεύδει, βρίσκω τον τρόπο να επανέρχομαι στο φυσικό μου περιβάλλον που είναι το φως» λέει χαρακτηριστικά.

«Δεν υπάρχει λόγος να ξανακατέβω στις εκλογές»

Σε ό,τι αφορά στην πολιτική, ο κ. Μαρκουλάκης εξηγεί πως δεν υπάρχει λόγος να ξανακατέβει στις εκλογές. «Το έκανα όπως οτιδήποτε έχω κάνει σαν πολίτης που παίρνω θέση σε μία συγκεκριμένη στιγμή όταν νιώθω ότι υπάρχει ανάγκη να το κάνω -αυτή τη στιγμή δεν νιώθω τέτοια ανάγκη. 

Η συμμετοχή μου στην πολιτική δεν αποσκοπούσε ποτέ σε καριέρα παρά μόνο στο να συμμετάσχω σε κάτι που θεωρούσα ότι ήταν το σωστό. Δεν μου κόστισε επαγγελματικά, μου κόστισε στο να υπάρχουν τοξικά σχόλια εναντίον μου στα κοινωνικά δίκτυα τα οποία δεν παρακολουθούσα ιδιαίτερα ούτως ή άλλως. Θεωρώ δικαίωμά μου ως πολίτης και υποχρέωση μου σε ένα βαθμό να παίρνω θέση για τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μου. 

Το να μη συμφωνεί κάποιος με τις θέσεις μου δεν έχει σχέση με τις παραστάσεις που κάνω και το τι καλλιτέχνης είμαι» εξηγεί και προσθέτει πως όποτε έχει κάνει δηλώσεις, δεν έχει υπολογίσει ποτέ το κόστος. «Οποιαδήποτε συμμετοχή είχα και έχω στον δημόσιο βίο την έχω και την είχα χωρίς δεύτερη σκέψη κάνοντας και λέγοντας αυτό που θεωρούσα εγώ ότι είναι το σωστό. Τόσο απλά» καταλήγει ο ηθοποιός.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

«Η Αγαπημένη του κ. Λιν» θα παρουσιάζεται στην ΕΜΣ μέχρι τέλη Απριλίου

Ώρες παραστάσεων: Τετάρτη: 19.00, Πέμπτη-Παρασκευή: 21.00, Σάββατο: 21.00, Κυριακή: 19.00

Εισιτήρια: more.com