Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κ. Ζέρβας στην Παγκόσμια Σύνοδο Δημάρχων κατά του Αντισημιτισμού «Ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία και η ρητορική μίσους δεν έχουν απολύτως καμία θέση στη Θεσσαλονίκη», είναι το μήνυμα που έστειλε ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Ζέρβας, χαιρετίζοντας σήμερα (01/12) το απόγευμα τις εργασίες της Παγκόσμιας Συνόδου Δημάρχων κατά του Αντισημιτισμού, που συνδιοργανώνεται από τον Δήμο Αθηναίων, τον Οργανισμό Combat Antisemitism Movement (CAM) και το Centre for Jewish Impact, σε συνεργασία με τις Εβραϊκές Ομοσπονδίες της Βόρειας Αμερικής

Ο Δήμαρχος δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην ιδιαίτερη σημασία που έχει για πόλεις με πλούσια Ιστορία και πληγές από τον αντισημιτισμό, όπως η Θεσσαλονίκη, η διοργάνωση συνεδρίων όπως η Παγκόσμια Σύνοδος Δημάρχων ενάντια στον Αντισημιτισμό.

Με εκτενείς αναφορές στο πλούσιο εβραϊκό παρελθόν της Θεσσαλονίκης, ο κ. Ζέρβας παρουσίασε σειρά πρωτοβουλιών που έχουν αναληφθεί, ώστε να αποδοθεί τιμή στις χιλιάδες των θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Κορωνίδα αυτών των προσπαθειών αποτελεί η δημιουργία του Μουσείου Ολοκαυτώματος, που προχωρά με την καθοριστική συμβολή του Δήμου Θεσσαλονίκης. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Ζέρβας, το «Μουσείο Ολοκαυτώματος θα αποτελέσει ένα διεθνές σύμβολο ενάντια στον αντισημιτισμό, στο μίσος και στην προκατάληψη».

 Αναφερόμενος στην πλατεία Ελευθερίας, σημείωσε ότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης κι ο ίδιος προσωπικά έχουν δεσμευτεί για την κατασκευή πάρκου μνήμης. «Στόχος μας», όπως πρόσθεσε, «είναι η πόλη να έχει το συντομότερο δυνατό το πάρκο μνήμης με την εξεύρεση και συνδρομή χρηματοδότησης και συγχρόνως να επιτευχθεί η υπέρβαση όποιων γραφειοκρατικών προβλημάτων». 

«Επαναλαμβάνω ότι η κατασκευή πάρκου μνήμης είναι δέσμευσή μου. Όπως επιλύσαμε τα προβλήματα του Μουσείου Ολοκαυτώματος και σήμερα το έργο μπαίνει σε τροχιά υλοποίησης, με τον ίδιο τρόπο ενεργούμε -με τη βοήθεια της πολιτείας και με τη συνεργασία της ΙΚΘ- και στην περίπτωση της πλατείας Ελευθερίας», κατέληξε ο κ. Ζέρβας.

Αναφερόμενος στην Παγκόσμια Σύνοδο, και τη σημασία της ο κ. Ζέρβας δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Είναι μία εξαιρετική πρωτοβουλία εκ μέρους του φίλου δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη που συγκέντρωσε ανθρώπους απ' όλον τον κόσμο, οι οποίοι εκπροσωπούν κι εκπροσωπούμε διαφορετικές κοινότητες, διαφορετικά περιβάλλοντα. Κι όλοι μαζί ανταλλάσσουμε την εμπειρία μας για όλα αυτά τα οποία με πολύ άσχημο τρόπο έγιναν στο παρελθόν και για κάποια άλλα που γίνονται σήμερα και με την κοινή μας προσπάθεια και θέληση να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέλλον σε μία ανοικτή κοινωνία, όπου δεν θα υπάρχει κανένα είδος ρατσισμού, δεν θα υπάρχει καμία αίσθηση διαφορετικότητας με βάση την καταγωγή, τη θρησκεία.

Όλα αυτά είναι πράγματα που στη Θεσσαλονίκη τη δική μου την πόλη, τα βιώσαμε πολύ έντονα. Η Θεσσαλονίκη, που αποκαλούνταν η Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων. Η οικογένειά μου κι εγώ προσωπικά έχουμε πολλούς φίλους εβραϊκής καταγωγής, το κακό είναι ότι η οικογένειά μου είχε πολλούς περισσότερους. Για τις παλαιότερες γενιές, οι Εβραίοι ήταν μία πολύ μεγάλη παροικία, ένα ζωντανό κομμάτι. Αλλά παρόλα αυτά ακόμη και σήμερα, όλα αυτά τα ίχνη, όλη αυτή η μαγιά, όλο αυτό το κομμάτι, που στο μεγάλο, το ατελείωτο ψηφιδωτό της Θεσσαλονίκης είναι πολύ σημαντικά κομμάτια, μας επηρεάζουν όλους, πολύ περισσότερο δε εμένα που είμαι ο δήμαρχος αυτής της πόλης».

Όσον αφορά την επιστροφή της Θεσσαλονίκης στον παγκόσμιο χάρτη του αγώνα κατά του αντισημιτισμού και μάλιστα ως τοπόσημο μνήμης στην Ιστορία του Ολοκαυτώματος, με το νέο μνημείο για την Σοά, ο κ. Ζέρβας τόνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Χαίρομαι που ως δήμαρχος αυτής της πόλης συνετέλεσα μαζί με αρκετούς άλλους φορείς ώστε να βρισκόμαστε πλέον στην τελική ευθεία των μελετών για το Μουσείο του Ολοκαυτώματος. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης παραχώρησε 11.000 τ,μ. κι έχει συμβάλλει ώστε αυτό το μεγάλο όραμα για την πόλη της Θεσσαλονίκης κι από την άλλη πλευρά η απόδοση της ύψιστης τιμής στους Εβραίους συμπολίτες που χάθηκαν εκεί γύρω στο 1943. Αλλά όχι μόνο γι' αυτούς αλλά και για κάθε Ολοκαύτωμα, αλλά και για κάθε πράξη ρατσισμού, αντισημιτισμού, θα είναι ένα σύμβολο αιώνιο, που από τη μία μεριά θα δείχνει τον δυναμισμό αυτής της πόλης, την πλούσια ιστορία και το παρελθόν της, αλλά και τον πραγματικό δυναμισμό για το μέλλον, ότι θα βρίσκεται πάντα εκεί σαν ένας φάρος πολυπολιτισμικός, σαν ένας φάρος που θα έλκει τους ανθρώπους απ' όλον τον κόσμο, όπως έγινε στη Θεσσαλονίκη εκεί στον 15ο αιώνα όταν ήλθαν δεκάδες χιλιάδες Εβραίοι Σεφαραδίτες από την Ισπανία έτσι πάντα η Θεσσαλονίκη να είναι μία πόλη ανοικτή, μία πόλη φιλόξενη και μία πόλη που μπορεί και παντρεύει και φέρει μέσα της όλα αυτά τα στοιχεία».

Αναφορικά με την μορφή της Θεσσαλονίκης ως ανοικτής πόλης, όπως ήταν πριν το 1917 και αργότερα στην μετέπειτα πορεία της ο κ. Ζέρβας τόνισε: «Νοιώθω πολύ όμορφα, γιατί τα τελευταία χρόνια βλέπω να γίνονται στη Θεσσαλονίκη εξαιρετικά ανοίγματα, πολλές επενδύσεις, έρχονται εταιρείες απ' όλον τον κόσμο κι επιλέγουν την πόλη μας ως έδρα τους. Κι αυτό δεν το λέω μόνον για λόγους οικονομικής άνθισης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, αλλά έρχονται και πάρα πολλά στελέχη από άλλες χώρες. Η Θεσσαλονίκη έχει επιλεγεί ως η τρίτη ιδανικότερη πόλη για τους ψηφιακούς νομάδες, μετά τη Λισσαβόνα και τη Μπανγκόκ. Πράγμα που σημαίνει ότι πλέον στη Θεσσαλονίκη δεν έρχονται μόνον Έλληνες, δεν είναι μόνον Θεσσαλονικείς, από άλλα μέρη της Ελλάδας, ή Βαλκάνιοι. Αλλά είναι κι από πολλές άλλες περιοχές κι όλο αυτό θεωρώ ότι είναι το ξεκίνημα της νέας εποχής της πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης. Κι ίσως τώρα στον 21ο αιώνα η Θεσσαλονίκη ξαναβρίσκει αυτόν τον χαρακτήρα που είναι ένας φιλόξενος τόπος, όπως είπα προηγουμένως ένα χωνευτήρι εθνών, παραδόσεων κι εάν θέλετε η θέση της, τα χαρακτηριστικά της, αυτό το DNA που κάποια φορά υπάρχει και που ακόμη κι όταν νομίζουμε ότι χάνεται τελικά υπάρχει φέρνει όλον αυτόν τον κόσμο από παντού και νοιώθουν ότι η πατρίδα τους ή το ιδανικό μέρος για να ζει κανείς είναι πάλι η Θεσσαλονίκη».

Στην ομιλία του άλλωστε ο κ. Ζέρβας, μετά την επίσκεψη στο Μουσείο του Ολοκαυτώματος στην Αθήνα, αναφέρθηκε στη σημασία της γνώσης κι ιδιαίτερα της πολυπολιτισμικής εκπαίδευσης μέσα από την καλλιέργεια του σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα ως κατάλληλου εργαλείου για να καταπολεμηθούν παθογένειες, όπως ο αντισημιτισμός, ο ρατσισμός και το μίσος για κάθε ιδιαίτερη ταυτότητα.