Θυμάμαι τη φράση του Ανδρέα Παπανδρέου ότι «οι ανασχηματισμοί της κυβέρνησης και οι πρόωρες εκλογές δεν προαναγγέλλονται». Τότε είχε σχολιαστεί ότι πρόωρες εκλογές μόνο εφόσον αιφνιδιάζουν τους αντίπαλους αποτελούν ισχυρό όπλο στα χέρια του εκάστοτε πρωθυπουργού, στην επιδίωξή του να εδραιώσει την πλειοψηφία του και να επιβεβαιώσει την κυριαρχία του. Σε αντίθετη περίπτωση, εφόσον δηλαδή η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες επιβληθεί από τα πράγματα (κίνδυνος αποχωρήσεων βουλευτών κι απώλειας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αδυναμία κυβέρνησης να περνά νομοσχέδια και να ασκεί τα καθήκοντά της κλπ), τότε με μαθηματική ακρίβεια οι πρόωρες εκλογές θα ανοίξουν το δρόμο στην αντιπολίτευση.

Θυμάμαι επίσης την προ μηνών κατηγορηματική διάψευση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη των φημών που η κυβέρνηση διέδιδε περί πρόωρης προσφυγής στις κάλπες και ενδεχομένως, ψήφιση νέου εκλογικού νόμου, με μεγαλύτερο μπόνους για το πρώτο κόμμα. Τότε είχε σχολιαστεί πως ο σημερινός πρωθυπουργός δεσμευόμενος για εκλογές στο τέλος της άνοιξης του 2023, χωρίς αλλαγή του εκλογικού νόμου, γίνεται «θεσμικός». Θέτει δηλαδή το Σύνταγμα και την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, επάνω από το συμφέρον του κόμματός του.

Εκεί που πήγαμε να ησυχάσουμε όντες σίγουροι πως θα ξεχειμωνιάσουμε χωρίς κάλπες, να ‘σου νέα δήλωση του ίδιου του πρωθυπουργού ότι «μυρίζουν εκλογές». Άντε πάλι τα σενάρια, δώσ’ του δουλειές με φούντες οι αναλυτές και οι δημοσκόποι, ενώ οι εν ενεργεία και οι εν αναμονή βουλευτές άρχισαν να μας θυμούνται και να μας…αγαπάνε.

Εδώ που τα λέμε, μήνες τώρα, δεν έβλεπα κανέναν λόγο να μην κάνει πρόωρες εκλογές ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η ακρίβεια θα συνεχίσει να επελαύνει οδηγώντας μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στα πρόθυρα χρεοκοπίας, οι τσαμπουκάδες του Ερντογάν στο Αιγαίο δεν προβλέπεται να ξεφουσκώσουν, η πίεση της αντιπολίτευσης για διαλεύκανση του θέματος των υποκλοπών θα ενταθεί.

Το μόνο που θα μπορούσε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να τον κάνει να μην αναθεωρήσει την προ μηνών δέσμευσή του, είναι η επιμονή στο προφίλ του Ευρωπαίου πολιτικού που βάζει πάνω από το κομματικό συμφέρον, την θεσμική λειτουργία της χώρας.

Η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη περί εκλογικής... μυρωδιάς, επέδρασε καταλυτικά στα κόμματα της αντιπολίτευσης που τέθηκαν άρον άρον επί ποδός πολέμου. Τόσες εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη δεν είχαμε δει ποτέ, ενώ και το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ έχει πάρει φωτιά.

Κυρίως όμως έχουν επηρεαστεί οι υπουργοί, που όπως πληροφορούμαι την μισή μέρα προσπαθούν να κλείσουν εκκρεμότητες και να διευθετήσουν ανοιχτές υποθέσεις και την άλλη μισή μοχθούν προκειμένου να εξασφαλίσουν διαβεβαιώσεις στήριξης από ψηφοφόρους τους.

Η απόφαση του πρωθυπουργού θα παρθεί μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων και θα ανακοινωθεί αμέσως μετά από αυτές, ενώ ως πιο πιθανό διάστημα για τις κάλπες θεωρείται το τέλος του Φεβρουαρίου-αρχές Μαρτίου.

Για να δούμε τι θα δούμε…

Παρότι μπήκαμε στο μήνα της χαράς, η επικαιρότητα δε μας αφήνει και πολλά περιθώρια για ανεμελιά. Από τη μια οι συνταρακτικές αποκαλύψεις για τα έργα και τις ημέρες της «Κιβωτού» και από την άλλη το ΕΣΥ που μπορεί να βρίσκεται λόγω COVID τρία χρόνια στην επικαιρότητα, αλλά πλέον μας απασχολεί με άλλον τρόπο.

Έτσι, αποφάσισα σήμερα να διηγηθώ μία πραγματική ιστορία, ξεκινώντας από μία βραδιά... μυθοπλασίας. Χρόνια πριν, λοιπόν, κάνοντας ζάπινγκ έπεσα πάνω σε μία πασίγνωστη αμερικάνικη σειρά που εκτυλίσσεται σ’ ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο των ΗΠΑ. Σε εκείνο το επεισόδιο που ελλείψει άλλων προγραμμάτων κόλλησα για λίγο, τρεις κοσμικές κυρίες φορώντας τα καλά τους για να πάνε σε ένα γκαλά εν μέσω χιονοθύελλας, είχαν τροχαίο με τη λιμουζίνα που τις μετέφερε και οδηγήθηκαν μοιραία στο νοσοκομείο που εφημέρευε. Η μία εξ αυτών ήταν βαριά τραυματισμένη και έπρεπε να χειρουργηθεί επειγόντως στο κεφάλι και ενώ νοσοκόμες και γιατροί την ετοίμαζαν για το χειρουργείο, το διοικητικό προσωπικό διαπίστωσε πως η χρυσοπληρωμένη ιδιωτική της ασφάλεια έληγε σε λίγα λεπτά, επομένως ό,τι καταγραφόταν στο ιατρικό ημερολόγιο μετά απ’ αυτό θα βάρυνε την τσέπη της με δεκάδες χιλιάδες ευρώ.

Αμερικανιές, σκέφτηκα και αφού είδα πως το σύστημα επέβαλε είτε να κάνουν πλαστογραφία οι ευσυνείδητοι γιατροί είτε να την αφήσουν να πεθάνει, το έκλεισα και πήγα για ύπνο. Όμως, τις επόμενες ημέρες έψαξα και βρήκα πως η «αμερικανιά» που μονολόγησα ανέμελος ως πολίτης μίας χώρας με Εθνικό Σύστημα Υγείας, επομένως δωρεάν, ίσχυε όχι ως προς τη μυθοπλασία, αλλά ως προς την κυνική πραγματικότητα των Αμερικανών. Και έπειτα έμαθα πως ο Μπαράκ Ομπάμα εκλέχτηκε πλανητάρχης με κύρια αιχμή της ατζέντας του αυτό που ονομάστηκε Obamacare, δηλαδή τη δυνατότητα των πολιτών να έχουν την περίθαλψη που δικαιούται ο κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτως της οικονομικής του κατάστασης.

Δεν έφτιαξε ΕΣΥ με την έννοια που το ξέρουμε οι... τυχεροί (εμείς δηλαδή που χάρη στον αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά έχουμε Εθνικό Σύστημα Υγείας εδώ και 49 χρόνια, οι Βρετανοί που το περίφημο NHS τους είναι το πραγματικό πετράδι του στέμματος και άλλοι πολλοί), αλλά προσπάθησε προς αυτή την κατεύθυνση και κάτι πέτυχε.

Και ύστερα ήρθε ο κορονοϊός. Και από τους Βορειοευρωπαίους που με τα χρόνια (χωρίς να το λένε επίσημα) είχαν πάει σε ένα μεικτό σύστημα δημόσιας και ιδιωτικής ασφάλισης (το παράδειγμα της Λομβαρδίας με το πολύ χρήμα και τα υπερσύγχρονα νοσοκομεία όπου χρειαζόταν ο πολίτης να... τσοντάρει, αλλά μόλις ήρθε πραγματικό πρόβλημα, είδαμε με φρίκη τα καμιόνια του θανάτου στο Μπέργκαμο) μέχρι τους Αμερικανούς που προσπαθούσαν να δουν πώς το κάνουν οι Ευρωπαίοι και πώς γίνεται μία κυβέρνηση να έχει τον έλεγχο της δημόσιας υγείας, όλοι συνειδητοποίησαν πόσο σημαντικό είναι το εκάστοτε ΕΣΥ. Όχι μόνο γιατί είναι δωρεάν (όσο γίνεται, γιατί και στη χώρα μας που υπήρξαν διαστήματα που δεν υπήρχε ούτε γάζα και οι ασθενείς τις έφερναν από το σπίτι) αλλά γιατί έχει υπεύθυνο στον οποίο κάποιος απευθύνεται. Κι αυτός είναι το κράτος.

Προς το παρόν, επιλέγω να μην πω περισσότερα για ένα νομοσχέδιο που η κυβέρνηση το ονομάζει μεταρρύθμιση και η αντιπολίτευση το καταγγέλλει ως αυτό που καταργεί πλήρως το δημόσιο σύστημα υγείας. Θα μείνω σε όσα έγραψα που νομίζω πως είναι και πρέπει να είναι ο γνώμονας και ο οδηγός μας. Άλλωστε, ουδείς άτρωτος...

* Δημοσιεύτηκε στη «ΜτΚ» στις 04.12.2022