ΑΠΟΨΕΙΣ

Τις προάλλες, στη συνέντευξη Σημίτη στο «Βήμα», απάντησε η Σβίγγου. Τρόπος του λέγειν απάντησε. Του είπε ότι δεν δικαιούται διά να ομιλεί. Στην ομιλία Σημίτη στη Θεσσαλονίκη απάντησε ο Τσακαλώτος. Είπε ότι η κριτική στην πολιτική των επιδομάτων δείχνει ότι τίποτε δεν διδάχθηκε ο Σημίτης από την κρίση. Κάτι που ασφαλώς άγει στο συμπέρασμα ότι, αντιθέτως προς τον Σημίτη, ο ίδιος διδάχθηκε από την κρίση και το δίδαγμα είναι ότι φτάσαμε στο χείλος της πτώχευσης, επειδή δεν μοιράζαμε αρκετά επιδόματα. 

Φυσικά και είχε δίκιο ο Σημίτης, λέγοντας ότι σε μία χώρα με εκτεταμένη φοροδιαφυγή, όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού δουλεύει «μαύρα» και δηλώνει εισόδημα μηδέν, τα επιδόματα πρέπει να δίνονται προσεκτικά, ώστε να πιάνουν τόπο. Ότι το «πάρε κόσμε» κλέβει από τους φορολογούμενους και επιβραδύνει την ανάπτυξη. Αλλά γενικώς αυτό είναι το πρόβλημα των τσαρλατάνων με τον Σημίτη: Έχει δίκιο και τους σπάζει τα νεύρα.

Βεβαίως, το γεγονός ότι η Σβίγγου και ο Τσακαλώτος απάντησαν με πολύ ύφος και καθόλου ουσία, δεν συνιστά έκπληξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ συμπύκνωσε τα ατομικά χαρακτηριστικά των στελεχών του σε έναν ενιαίο τύπο πολιτικού. Ο ένας να μοιάζει με τον άλλο και όλοι μαζί με τον Τσίπρα, ώστε είτε μιλούν καθηγητές Πανεπιστημίου είτε περιπατητές της Γένοβας δεν υπάρχει διαφορά. Αίφνης διαπιστώνεις ότι πίσω από το ακαδημαϊκό λούστρο υπάρχουν απλώς άνθρωποι που πίστεψαν στο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» και στο «σκίσιμο των μνημονίων».

Και αν δεν το πίστεψαν, τότε κορόιδεψαν την κοινωνία, κάτι που κάνει τα πράγματα χειρότερα. Όπως κι αν φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει ήδη προσφέρει μια κολοσσιαία υπηρεσία στη χώρα: Έκαψε τα τοτέμ της μεταπολίτευσης. Τους «πανεπιστημιακούς» που περιλαμβάνονται στον «πνευματικό κόσμο», επειδή ξέρουν για το μπετόν και την αληθή κατ’ ιδέαν συρροή. Και τους «καλλιτέχνες». Κατά προτίμηση τους τραγουδιστές του έντεχνου που δίνουν κάθε χρόνο το παρών στο Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή, και τους ηθοποιούς γιατί αν παίζεις καλά τη Ματίνα Μανταρινάκη, κάτι παραπάνω ξέρεις αν πρέπει να ψηφίσουμε «ναι» ή «όχι».

Πριν από λίγες μέρες ο Τσακαλώτος (που κατάλαβε από την κρίση ό,τι δεν κατάλαβε ο Σημίτης) μας αποκάλυψε ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του αιφνιδιάστηκαν, διαπιστώνοντας ότι η απειλή του Grexit ήταν εντέλει το σχέδιο Σόιμπλε, να ξεφορτωθεί την Ελλάδα από τη ζώνη του ευρώ. Φοβερά πράγματα! 

Ο Τσακαλώτος κατάλαβε τον Ιούλιο του 2015 αυτό που οποιοσδήποτε άνθρωπος με στοιχειώδη κατανόηση του σύγχρονου κόσμου μπορούσε να καταλάβει το 2009. Και τι έκανε ο Τσακαλώτος που κατάλαβε ό,τι κατάλαβε, όταν το κατάλαβε; 

Είπε «λυπάμαι, δεν κάνω για την πολιτική, επιστρέφω στο σπίτι μου;». Αυτό δεν θα έκανε ένας αξιοπρεπής άνθρωπος που δεν αντιλήφθηκε τι γίνεται γύρω του, παρέδιδε μαθήματα στους «αγανακτισμένους», δηλητηρίασε την κοινωνία με μίσος, συντάχθηκε με το κόμμα που εμφάνισε ως προδότες όσους διαφωνούσαν, παραλίγο να καταστρέψει την πατρίδα του και εντέλει εξευτελίσθηκε από την πραγματικότητα; Γιατί εδώ το λάθος δεν είναι αν έπεσε πολύ ή λίγο αλάτι στα φασολάκια. Αυτά που δεν κατάλαβε ο Τσακαλώτος, είναι τα βασικά της πολιτικής και της οικονομίας. Αλλά όχι!

Οι Τσακαλώτοι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πάντα δίκιο. Είχαν δίκιο όταν μας έλεγαν ότι το 1,7% του ΑΕΠ της ευρωζώνης θα βαράει τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές. Έχουν δίκιο και όταν υψώνουν σημαίες, που μας αναβαθμίζει η Moody’s, επειδή εφαρμόσαμε τις πολιτικές που καταριόμασταν, αλλά μας ανάγκασαν να εφαρμόσουμε. Οι άλλοι είναι πάντα λάθος. Εκτός από ακροδεξιοί!

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 23-24 Μαρτίου 2019