Λίγες ημέρες χαλάρωσης λόγω των γιορτών του Πάσχα είναι απαραίτητες προκειμένου να ξεκουραστούμε, να ξενοιάσουμε κάνοντας πράματα που δεν προλαβαίνουμε στην απαιτητική καθημερινότητά μας και να ξαναγεμίσουμε τις μπαταρίες, ώστε να ανταπεξέλθουμε αισίως το απαιτητικό δίμηνο που ακολουθεί μέχρι τις διακοπές του καλοκαιριού.

Ευτυχώς που οι άνθρωποι καταφέραμε να οργανώσουμε τις ζωές μας με τρόπο που προσφέρει ανάσες ξεκούρασης στην πιεστική καθημερινότητα και τις δυσκολίες του αγώνα επιβίωσης. Κάθε τόσο και τριήμερο, κάθε αργότερα και εβδομάδα, και μια φορά τον χρόνο μήνας διακοπών, είναι η απαραίτητη συνταγή που μας κρατάει φρέσκους, ετοιμοπόλεμους και δημιουργικούς.

Τις ευχές μου προς όλους, να περάσει καθείς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και όπως ακριβώς προσδοκούσε την ανάπαυλα των γιορταστικών ημερών.

Κατά τα άλλα, επειδή οι εφημερίδες είναι υποχρεωμένες να μην ασχολούνται με το σήμερα το οποίο ζούμε, αλλά με το χθες που το προκάλεσε και το αύριο που γεννιέται από αυτό, να κάνω μερικές επισημάνσεις:

1. Η ακρίβεια συνεχίζει απτόητη. Η συγκέντρωση της «δουλειάς» - στην λιανική τροφίμων αναφέρομαι- σε λίγα χέρια και η παρεμπόδιση ύπαρξης υγειούς ανταγωνισμού στη διακίνηση αγαθών και προϊόντων, οδήγησε τις τιμές σε ύψη δυσανάλογα των εισοδημάτων των μέσων ελληνικών οικογενειών. Πολύς κόσμος στερείται και υποφέρει όσο κι αν αρμοδίως επιχειρείται να καλλιεργηθεί η εντύπωση πως όλα είναι υπό έλεγχο και βαίνουν καλώς. Ας έχουμε γνώση και όσοι μπορούμε, ας βοηθήσουμε λίγο κάποιον διπλανό μας που ζορίζεται να τα φέρει βόλτα.

2. Από αύριο, άντε μεθαύριο μπαίνουμε με τα μούτρα στην προεκλογική περίοδο. Νομίζω ότι είναι η μακρύτερη και σκληρότερη προεκλογική περίοδος ενόψει ευρωεκλογών που έχουμε ζήσει στη χώρα. Αυτό οφείλεται εν πολλοίς στην επιλογή του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να μετατρέψει την αναμέτρηση για ευρωβουλευτές, σε ψήφο επιβεβαίωσης της εμπιστοσύνης των πολιτών στο πρόσωπό του. Θα ακούσουμε πολλά και θα γίνουμε μάρτυρες μιας αναμέτρησης που προοιωνίζεται να υπερβεί τα εσκαμμένα και να ξεφύγει σε οξύτητα και αιχμές.

3. Εμείς στην Θεσσαλονίκη, μέσα στον μήνα θα έχουμε και δύο ιδιαίτερους λόγους για να βρισκόμαστε σε εγρήγορση. Πρώτος, η εξέλιξη των έργων του FlyOver με την εκδίκαση των κύριων προσφυγών στο ΣτΕ και δεύτερο- και σπουδαιότερο- η προαναγγελλόμενη ανακοίνωση των τελικών αποφάσεων για το τι μέλει γενέσθαι στη ΔΕΘ. Όλα δείχνουν πως η απόφαση θα προβλέπει παραμονή της ΔΕΘ στον χώρο της (δεν παίζει το σενάριο για μεταφορά δυτικά που διεκδικήθηκε) και δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου με υπόγειο πάρκινγκ 1500 τουλάχιστον θέσεων. Αυτό που απομένει ζητούμενο είναι αφενός τι έκτασης και τι είδους πάρκο, και αφετέρου ποια θα είναι η συμμετοχή ιδιωτών στο πρότζεκτ (τι λεφτά θα βάλουν και με ποια ανταλλάγματα)

Ας τα αφήσουμε αυτά στην άκρη τώρα και ας τσουγγρίσουμε τα κόκκινα αβγά μας, απολαμβάνοντας τα πλούσια και μοναδικά πατροπαράδοτα τραπέζια της λαμπρής.

Καλό Πάσχα πατριώτες!!!

Η Μεγάλη Εβδομάδα που αφήνουμε πίσω μας ήταν των... Παθών, όχι μονάχα για τους καταναλωτές που κλήθηκαν να πληρώσουν «χρυσά» τόσο τα σαρακοστιανά όσο και τα απαιτούμενα για το παραδοσιακό τραπέζι του Πάσχα, αλλά και για τα της δικαιοσύνης – με την ευρεία έννοια.

Η αρχή ήρθε με την απόφαση για το Μάτι. Έξι χρόνια μετά την εθνική τραγωδία με τους 104 νεκρούς, η δικαιοσύνη έβγαλε την ετυμηγορία της και αυτή ήταν κάθε άλλο παρά ικανοποιητική για τους ανθρώπους που έχασαν σε μια στιγμή και με τον πλέον τραγικό τρόπο μάνες, αδέλφια, ανίψια, φίλους και τα παιδιά τους. Ποινές-χάδια σε μια μικρή μερίδα των κατηγορουμένων και μάλιστα εξαγοράσιμες και η οργή των συγγενών όπως ξέσπασε μέσα στη δικαστική αίθουσα, είναι τόσο μα τόσο ανθρώπινα κατανοητή.

Το Μάτι, όμως, δεν ήταν μία τραγωδία χωρίς πολιτικές προεκτάσεις, αφού αποτέλεσε τόσο την περίοδο που έγινε, όσο και εν συνεχεία το κατεξοχήν αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης. Έξι χρόνια μετά, όπως φαίνεται, η πολιτική αντιπαράθεση δε σταματά και όλα όσα έρχονται στο φως, γεννούν περαιτέρω ερωτηματικά τόσο για το τι πραγματικά ισχύει με τη δικαιοσύνη και τον ποινικό κώδικα, όσο και το πώς μπορεί κάποιος να λέει με ευκολία τη δική του αλήθεια ως θέσφατο και αυτή να περνά ως γεγονός, ακόμα και εάν ισχύει το αντίθετο.

Είδα, λοιπόν, αυτές τις μέρες να αναπαράγονται δηλώσεις τόσο του πρωθυπουργού όσο και του νυν υπουργού Δικαιοσύνης πώς οι νόμοι του ΣΥΡΙΖΑ, βάσει των οποίων έγινε και η δίκη για το Μάτι φταίνε για τις ελαφριές ποινές και πώς εάν η εκδίκαση γινόταν βάση των τροπολογιών και του νέου ΠΚ της κυβέρνησης, οι ποινές θα ήταν πολύ βαρύτερες. Και εκεί που είχα πειστεί πώς έτσι είναι, βλέπω τον καθ’ ύλην αρμόδιο να εξηγήσει, τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Και λέει ο κ. Βερβεσός πώς με βάση τον προηγούμενο ποινικό κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ, θα έμεναν στη φυλακή υποχρεωτικά για κάποιο χρονικό διάστημα οι καταδικασμένοι, ενώ μετά την αλλαγή επί ΝΔ δόθηκε ξανά η δυνατότητα της εξαγοράς.

Με αυτά και με εκείνα, χάνουν τη δύναμη και το νόημά τους και οι λέξεις, άσε που αν εμείς δε μπορούμε να τα έχουμε εντελώς ξεκάθαρα, πόσο μάλλον οι πολίτες που δεν έχουν ούτε δημοσιογραφικές γνώσεις, ούτε εξειδικευμένες νομικές.

Πάντως, για την είδηση της αποφυλάκισης του αρχηγού της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, παρά την εισήγηση του εισαγγελέα πώς ο Μιχαλολιάκος δεν έδειξε καμία μεταμέλεια, δε χρειάζεται να έχει κάποιος ειδικές γνώσεις για να την κρίνει. Είπαμε ξανά και ξανά πώς η δημοκρατία δεν εκδικείται, ούτε καν τους δεδηλωμένους εχθρούς της, αλλά τέτοια γεγονότα αποτελούν αν μη τι άλλο πρόκληση...

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 04-05/05/2024