Η άκομψη αντικατάσταση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΚΘΒΕ Γιάννη Αναστασάκη από τον Νίκο Κολοβό έγινε με τρόπο που μπορεί να είναι νόμιμος, αλλά δεν είναι ηθικά αποδεκτός. Μία φθινοπωρινή νύχτα -μόλις άρχισε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης- ο Γιάννης Αναστασάκης έμελλε να πληροφορηθεί από τους πολιτιστικούς συντάκτες που τον αναζητούσαν για να σχολιάσει το σχετικό δελτίο Τύπου του ΥΠΠΟ ότι αποτελεί παρελθόν για τη δεύτερη κρατική θεατρική σκηνή της χώρας. 

Βρισκόταν στους χώρους του Φεστιβάλ μαζί με ομότεχνούς του, για να τιμήσει το θεσμό ως θεσμικός εκπρόσωπος του Κρατικού Θεάτρου. Πού να το ήξερε ότι μέχρι το τέλος της τελετής έναρξης θα εκπροσωπούσε αποκλειστικά και μόνο τον εαυτό του… Θα μπορούσε να βρίσκεται στην παράσταση που σκηνοθέτησε φέτος για το ΚΘΒΕ και να πληροφορηθεί εκεί ότι δεν πρέπει να συστήνεται ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου αλλά μόνο ως σκηνοθέτης της συγκεκριμένης παράστασης. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, θα μου πείτε. Κυρίως όταν μιλάμε για πολιτισμό, ανθρώπους του πολιτισμού και υπουργείο Πολιτισμού. Δεν θα έπρεπε να γίνονται, θα σας πω. Γιατί, δυστυχώς, ακόμη γίνονται.

Ο Γιάννης Αναστασάκης τοποθετήθηκε στη θέση που κατείχε μέχρι πρότινος με απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έδωσε εξετάσεις, δεν πέρασε μέσω ΑΣΕΠ, δεν χρησιμοποιήθηκαν αντικειμενικά κριτήρια για την επιλογή του από την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού. Η σημερινή διατηρεί το δικαίωμα να αλλάξει τη διεύθυνση (και) του ΚΘΒΕ. Θα μπορούσε να ζητήσει τις παραιτήσεις όλων των μελών της διοίκησης και να τους προειδοποιήσει με αυτό τον τρόπο ότι προτίθεται να τους αντικαταστήσει. Θα μπορούσε να τους προϊδεάσει η υπουργός σε μία από τις επισκέψεις της στη Θεσσαλονίκη, για να μην πέσει σαν κεραυνός εν αιθρία η αντικατάστασή τους.

Από την άλλη θα μπορούσαν να θέσουν όλα τα μέλη της διοίκησης του ΚΘΒΕ τις παραιτήσεις τους στη διάθεση της υπουργού Πολιτισμού. Όπως θα έπρεπε να κάνουν, ανεξαρτήτως υπουργείου στο οποίο αναφέρονται, όλοι όσοι ανέλαβαν τις θέσεις τους με πολιτικά, μη αντικειμενικά κριτήρια, επειδή τους αξιολόγησε ως άξιους και ικανούς μία κεντρική κυβέρνηση με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Η επόμενη δεν είναι υποχρεωμένη να εμπιστευθεί τους ίδιους. Και οι ίδιοι είναι υποχρεωμένοι να το γνωρίζουν αυτό από την πρώτη στιγμή που αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους. Δεν μπορείς να ζητάς άλλα κριτήρια όταν φεύγεις από αυτά που νομιμοποίησες πηγαίνοντας.

Το παρεχόμενο έργο σου θα κριθεί από την ιστορία όπως έγινε με όλους τους πρώην. Όσο για τον όποιο θεσμό, θα προχωρήσει και θα βαδίσει το δρόμο…

ΥΓ. Όσο για το Νίκο Κολοβό, θα κληθεί αδίκως να απαντήσει σε ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο που ανακοινώθηκε το όνομά του για την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΚΘΒΕ. Μάλλον είναι ο μόνος που δεν ευθύνεται για τη διαδικασία. Μακάρι να είναι ο τελευταίος που το ξεκίνημά του συνδέθηκε με το ανορθόδοξο τέλος του προκατόχου του.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 10 Νοεμβρίου 2019